Vriendinnen Bestaan Niet.

5

De volgende morgen doe ik mijn ochtendroutine en besluit voor iedereen een ontbijt te maken. Wanneer ik klaar ben roep ik iedereen bij een om te komen ontbijten.

Amal: Schat ik heb vandaag mijn broer de scooter geleend dus ik kom je ophalen, ik ben er over 15 minuten dus sta klaar.

Aicha: Is goed hekss.

Ik pak nog gauw me boeken in en bekijk mezelf even in de spiegel en zet mijn haar nog even goed. Na 10 minuten sta ik beneden en hoor ik Amal al toeteren ik geef iedereen nog een kus en versnel me naar Amal.

''Amal even eerlijk heb je het geleend of gepakt?''

Ze kijkt me aan en we beginnen allebei te lachen, ze heeft het dus gewoon gepakt. Ik ben benieuwd wat haar broer gaat zeggen als hij er achter komt. We rijden gelijk naar school en wanneer ze haar scooter heeft geparkeerd lopen we allebei het school gebouw in.

Als we verder lopen komt er een meisje uit mijn klas vertellen dat Hicham heeft gevochten buiten en dat hij een blauwe oog heeft en een paar krassen op zijn gezicht heeft.

Ik kijk haar scheef aan en zeg tegen Amal dat ze alvast naar de les kan gaan en dat ik zo naar de les kom. Zonder op haar antwoord te wachten loop ik naar de wc. Net wanneer ik de trap op wil lopen zie ik Hicham staan.

Ik ren naar Hicham en bekijk hem goed.

''Je ziet er echt verschrikkelijk uit'' fluister ik zacht terwijl ik met me vingers lang zijn gezicht ga.

''Wat is er gebeurt, wie moet ik bombarderen?'' vraag ik hem.

''Doet er niet toe en je hoeft niemand te bombarderen a eghyour'' zegt hij lachend.

''En wat deden meneer en mevrouw, hebben jullie geen les? ''

Met grote passen en een rood hoofd haast ik me naar het lokaal. Voorzichtig doe ik de deur open en ga snel zitten naast Amal. Gelukkig de leraar is er nog niet.

''Halloo? Aarde aan Aicha''.

''Waar zit jij met je gedachtes?''

''Huh, wat zei je Amal?''

''Niks, laat maar''.

Ik kijk naar Hicham en ik zie hem gebaren dat ik naar me telefoon moet kijken. Wat wilt hij nou weer.

Hicham: Aicha?

Aicha: Ja.

Hicham: Wie was die jongen waarmee je gister was?

Ik besluit maar om hem te negeren en focus me op de les. Ik heb verder niet echt veel meegekregen, omdat mijn telefoon hele tijd trilde. Ik voelde het in mijn zak trillen maar de docent had zijn blik telkens op mij gevestigd waardoor ik niet kon kijken wie mij hele tijd belde.

De bel gaat eindelijk en ik pak snel mijn spullen in. Ik kijk naar mijn telefoon en zie dat Abdel mij 7 keer heeft gebeld, ik ben nu dus definitief dood als ik thuis ben. Ik loop het schoolplein af en besluit om Abdel opnieuw te bellen.

Altijd wanneer ik hem terugbel neemt deze sukkel zijn telefoon niet op. Ik loop weer school binnen en zie dat het al tijd is voor de volgende les. Als we bij Engels zijn zegt mevrouw Vierhuizen dat we in tweetallen een presentatie moeten voorbereiden en dat je een product moet gaan presenteren in het Engels. Ik geef Amal een blik dat wij samen dit gaan doen en zie haar gemeen grijnzen naar mij.

''Iedereen ga naast je tweetal zitten en ga aan de slag''.

Net wanneer ik naar Amal wil lopen zie ik haar gauw zitten naast iemand anders gaan zitten. Ze kijkt me aan en fluistert dat ik samen met Hicham moet gaan. Amal is echt erg ze doet dit gewoon expres, want ze denkt dat Hicham mij leuk vindt laat me het zo zeggen ze denkt het niet ze weet het.