"Nee ga zelf je heb zelf benen of niet soms?"
"Oké ik ga wel alleen als je mij geld geeft".
Hij pakte zijn portemonnee er bij en gaf mij een briefje van €50 euro. Zoveel had ik ook niet nodig maar nu kon ik wel snoep en dergelijke kopen. Toen ik net de Albert Heijn binnen liep ging mijn telefoon af. Ik nam op zonder te kijken wie mij gebeld had.
Aicha: Salaam met Aicha.
Hicham: We hadden toch afgesproken waar blijf je?
Aicha: Sorry was het helemaal vergeten, ik sta nu in de AH dus daarna kan ik wel even naar je toe komen.
Hicham: Nee blijf maar bij AH staan ik kom je wel ophalen.
Aicha: Oké is goed zie je zo.
Nadat hij mij gedag zij had ik op gehangen en liep ik naar de paden, ik besloot om vandaag couscous te gaan maken. Toen ik alles had gepakt ging ik buiten voor de AH staan en zag ik Hicham al snel aan komen met zijn Vespa.
Toen hij mij zag begon hij te lachen waardoor ik hem scheef aan keek. We liepen verder en even later zagen we een bankje waar we op gingen zitten.
"Zo vertel waarom moest je gister huilen?"
" Ik weet niet alles werd me gewoon even te veel".
"Wat precies dan?"
"Gewoon school ens, maar genoeg over mij hoe gaat het eigenlijk met jou?"
"Gaat goed kan niet klagen he".
Ik kijk naar de tijd en zie dat ik al een tijdje weg ben, ik moet echt snel gaan voordat Abdel dingen gaat denken. Ik zeg nog tegen Hicham dat ik moet gaan en dat het al laat is en ren dan naar mijn bushalte.
Wanneer de bushalte er is stap ik in en neem plaats op een stoel achterin. Als ik thuis ben leg ik de benodigdheden op tafel en ga gelijk aan de slag. Als het klaar is dek ik nog even snel de tafel voor Abdel en ga zelf dan boven eten. Ik zet Netflix aan en kijk nog een paar episodes van Prison Break.
Een maand later
Hicham en ik hebben elkaar beter leren kennen en hij heeft besloten dat hij eind deze maand mijn hand komt vragen. Ik ben wel bang voor Abdel zijn reactie hier op. Het is toch wel zijn beste vriend die met zijn zusje gaat trouwen.
Nadir heeft al die tijd niks van zich laten horen waar ik aan de ene kant best wel blij om ben. Maar lekker zit het me ook niet dat Nadir en ik niet meer praten. Zijn ketting heb ik nog steeds in het doosje zitten en ben niet van plan om het weg te doen.
Iets in mij snakt naar Nadir, zijn manier van doen deed altijd iets met me. Toch vraag ik me zelf steeds af of ik wel een goeie keuze heb gemaakt door niet meer verder te gaan met Nadir maar met Hicham.
Ik ben mij nu aan het klaarmaken om met Tamra naar de stad te gaan. Ik moet echt opschieten, want over 10 minuten moet ik al uit huis.
Snel pak ik mijn ov en telefoon en stop die nog in mijn tas en loop om me gemak naar de bushalte waar ik Tamra al zie staan. Ik begroet haar met de 4 gebruikelijke kusjes en zo stappen we de bus in.
We kletsen over ditjes en datjes en stappen dan uit bij de stad. We besluiten om eerst even naar de H&M te gaan en dan Zara en dan zien we het wel. Ik voel mijn telefoon trillen en zie een berichtje van Hicham.
Hicham: Thalla frassek hbiba❤️ (veel plezier nog)
Ik beantwoord zijn app en richt me verder op de kleren die ik in de rekjes zie.

JE LEEST
Vriendinnen Bestaan Niet.
Teen FictionHet verhaal gaat over Aicha, ze is 19 jaar en doet alles samen met haar wederhelft Amal. Ze woont samen met haar vader, moeder en haar broer. Haar moeder heeft sinds kort kanker. Haar band met haar broer is onbeschrijfelijk, ze zijn 2 handen op één...