Vriendinnen Bestaan Niet.

14

Ik loop met mijn zware tassen richting de mac en na mijn bestelling kies ik een plekje uit. Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en zie dat ik een paar gemiste oproepen van Nadir heb.

Als hij nog een keer belt drukt ik op het rode bel icoontje ik heb even geen zin in hem. Ik zeg je eerlijk hij heeft mij de afgelopen weken dat we samen waren echt als een prinses behandeld.

Alleen doe ik gemeen tegen hem, want hij is niet degene die uit dwang moest trouwen met iemand. Nadat ik Hicham gisteren heb gezien gaat het moeilijker om hem uit mijn hoofd te zetten.

Ik heb dagen op hem gewacht. Ik keek elke avond naar mijn telefoon, wachtend op een telefoontje waar van ik wist dat ik die toch niet zou krijgen.

Ik wou alleen dat je zou zeggen dat je spijt had dat je me had achtergelaten en misschien ook dat je mij weer terug zou willen. Ik hoop en blijf hopen dat je mij zou zien, kijkend naar de grond en zou weten dat ik je mis.

Want ik dacht dat je me ook miste en dat je  alleen niet wist wat je wou, maar ik heb me het eindelijk gerealiseerd dat je mij helemaal niet miste, dat ik absoluut niet was wat je wou en dat ik niks betekende voor jou.

Starend naar mijn eten lopen de tranen al weer naar beneden. Dit is al de zoveelste keer dat ik in elkaar stort. Ik kan het gewoon niet geloven dat het na al deze maanden het klaar is met Hicham.

Ook al ben ik getrouwd en heb ik een man en mag ik niet klagen toch mis ik wat en dat is Hicham. Ik veeg mijn tranen weg en beloof me zelf om nooit meer te huilen voor iemand die mijn tranen toch niet waard zijn.

Ik loop met de dienblad naar de prullenbak en gooi alles leeg en loop dan richting mijn auto. Ik dump alle tassen in de kofferbak en stap dan mijn auto in en zet keihard muziek op.

Als ik thuis ben zie ik de auto van Nadir al op de oprit staan. Ik draai mijn sleutel in het slot en voordat ik het open maak, maakt Nadir het al open.

"Waar was jij? Zag je niet dat ik je had gebeld?"

"Ik was even in de stad zie je toch en ik nam niet op, omdat ik wist dat het toch niet dringend was".

"Aicha ik snap niet waar ik deze houding aan te danken heb, je weet dat ik alles voor je zou doen toch?"

"Als je echt alles voor me zou doen, zou je mij dan ook met rust laten en er voor zorgen dat wij geen man en vrouw meer zijn. Dan zou je mij de gelukkigste vrouw op aarde maken".

Ik besluit om naar boven te gaan en mij zelf in mijn pyjama te wurmen en dan film te gaan kijken. Als ik mijn pyjama aan heb loop ik naar beneden en merk ik dat Nadir weg is.

Ik weet ook wel dat ik gemeen doe maar ik kan het zelf ook niet helpen. Ik pak mijn telefoon uit mijn jas zak en zie dat ik berichtjes heb van Tamra.

Ik ben haar helemaal vergeten na het hele gebeuren met mij. Ik app haar mijn adres en vraag haar of ze langs komt. Ik ga alvast een filmpje uit zoeken en maak alvast popcorn.

Ik vraag me ook af hoe het met Amal gaat ik heb haar al sinds mijn bruiloft niet gezien. Je zou denken dat een beste vriendin je niet in de steek zou laten en op je bruiloft zou komen maar ze is niet eens komen opdagen terwijl ik haar wel heb uitgenodigd.

Ze was boos op mij dat ik zo een goede jongen als Hicham liet gaan en voor Nadir koos. Wat ze niet weet is dat ik geen keus had, ik ben dankbaar dat Hicham haar niks heeft vertelt.

Ik moet het haar zelf vertellen waarom en hoe het zo is afgelopen. Ik ga haar morgen bellen om alles uit te leggen en al haar vragen beantwoorden, want ik mis mijn schatje Amal echt.

De bel gaat en ik ren van de bank af om open te doen en zie Tamra met een tas staan.

"Schat je vind het toch niet erg als ik gelijk blijf slapen".

"Haha nee hoor ik heb alvast een film uitgekozen en popcorn die nu staat te verbranden".

Snel loop ik naar de magnetron en zie ik dat mij popcorn helemaal verbrand is. Dan maar geen popcorn ik pak uit de kastjes snoep en chips en zet het dan op de tafel in de woonkamer.

"Zeg wollah je heb popcorn laten verbranden HAHAHHA, ik heb echt medelijden met je man later".

"Ik heb het je nog niet verteld maar ik ben al getrouwd in de afgelopen maanden en woon nu samen met mijn man Nadir".

"Nadir wie? Wat is zijn achternaam?"

"Nadir el Amrani".

"Dat is mijn neef Aicha ik wist niet dat je getrouwd bent met mijn neef".

"Waarom was je dan niet op mijn bruiloft a heks".

"Vanwege mijn ouders ze zeiden dat ik hun ter schande had gezet vanwege de scheiding van mijn man en ik".

"Oh jammer schat maar bij mij ben je altijd welkom".

Ik besluit maar om Nadir te appen.

Aicha: Ik heb je nichtje Tamra uitgenodigd en ze blijft slapen.

*Nadir is aan het typen*

Nadir: Je doet maar Aicha ik ben onderweg naar België dus zie je over 3 dagen.

Ik leg mijn telefoon weg en zet de film aan en begin dan gelijk gretig aan de chips. Ik wordt wakker en zie dat de film al is afgelopen.

Ik zet de tv uit en besluit om Tamra wakker te maken en naar boven te gaan. Ik loop naar boven en was nog even mijn gezicht en ga dan in bed liggen.

"Tamra je kan gewoon naast mij komen liggen Nadir komt niet naar huis".

"Bedankt schat, welterusten".

Ik mompel nog een welterusten en val dan gelijk in slaap. Als ik mijn ogen open kijk ik naast me en zie ik dat Tamra er niet meer ligt.

Ik loop naar de badkamer en fris mezelf even op en loop dan naar beneden naar de keuken waar een heerlijke geur mij tegemoet komt.

Ik dek alvast de tafel met borden en bestek en drinken en help dan Tamra met het ontbijt.

"Hoe heb je geslapen? Vraag ik aan haar.

"Wel oké en jij?"

"Heerlijk ik kon lekker uitslapen voor een keer en hoefde Nadir zijn gesnurk niet te horen".