Vriendinnen Bestaan Niet.

34

Als we in de auto zitten zie ik Tamra de hele tijd vreemd lachen. Volgens mij is zij echt niet goed in haar hoofd. Ik zit op de achterbank en mijn handen zijn aan elkaar vast gebonden. Even later komen we aan bij het gebouw en wenkt Tamra mij om uit te stappen.

Als ik met moeite ben uitgestapt maakt Tamra mijn handen los en duwt ze mij om voor haar uit te lopen. Als we binnen zijn zie ik alleen maar rook en uit het niets zie ik opeens weer Jouad staan. Hij grijnst eng naar mij en trekt mij aan mijn arm mee naar boven.

Als we boven zijn wenkt hij mij om op de stoel te gaan zitten die tegenover het kastje staat.

''Zozo kijk wie eindelijk is komen opdagen''.

Ik probeer hem zo vies mogelijk aan te kijken, zodat hij snapt dat ik hier niet met mijn vrije wil naar toe ben gekomen.

''We gaan is kijken wat we jou kunnen laten doen, dat serveren is niks voor jou ik heb denk ik wel iets beters wat je kan doen. Het is iets leukers als serveren, dat kan ik je wel zeggen''.

Hij kijkt Tamra aan en beiden beginnen ze eng te grijnzen.

Jouad gaat de kamer uit en komt terug met een setje kleren. Wat in mijn ogen meer op lingerie lijkt.

''Weet je hoe je moet dansen op een paal?"

Ik kijk hem verbaasd aan.

"Vandaag gaat Jessica je leren hoe je op een paal moet dansen''.

Hij maakt de deur open en er loopt een getint meisje naar binnen ik schat dat ze ongeveer mijn leeftijd is.

Nadat ze alles heeft uitgelegd maakt Jouad mij los en trekt Jessica mij mee naar een andere kamer. Als ik mezelf met pijn en moeite heb aangekleed duwt Jessica mij de deur uit en wijst ze naar een andere deur.

Met tegenzin loop ik naar die deur en wanneer ik het open zie ik nog 2 meisjes zitten. De een is bezig met haar make up goed te zetten en de ander staat te roken.

"Dit zijn Stefanie en Dounia".

Als ik er al aan moet denken om dit te gaan doen komt mijn eten naar boven. Ik kijk Jessica aan maar die kijkt weg en fluistert in een van meisjes haar oor.

Het meisje dat aan het roken was, Dounia dus draait zich om naar mij en begint dan te lachen.

"Ik ga dit dus mooi niet doen".

"Nou meid ik denk dat je geen keuze heb aangezien je niet wilt dat Jouad je iets aan gaat doen zal ik maar meteen mee werken".

Uit het niets wordt er geschreeuwd dat we ons klaar moeten maken en op moeten schieten, omdat we zo op moesten.

Als Dounia is uitgerookt staat ze op en loopt ze via de deur weg. Stephanie wenkt ons om mee te lopen.

Vol schaamte loop ik achter hun aan via de trap naar beneden. Als we beneden zijn geeft Jessica mij nog de laatste instructies en duwt mij dan richting het podium.

Wat ik heb begrepen is dat we moeten dansen voor mannen en die geven ons tips en als ze meer willen wij hun meer moeten geven.

Net wanneer ik op het podium wil gaan staan wordt ik bij mijn nek gepakt door Jouad.

"Aicha loop mee ik heb wat voor je".

Ik loop achter Jouad aan en zie hoe Jouad steeds naar achter kijkt. Ik voel me niet echt op mijn gemak bij hem. Als we een kamer binnen zijn gelopen doet hij de kamer op slot en loopt dan naar mij toe.

Als hij naast mij staat raakt hij mij voorzichtig aan en trekt het lusje van mijn lingerie set naar beneden.

Hij wrijft met zijn hand over mijn schouder heen en trekt het andere lusje ook naar beneden.

Ik ben zo in schok dat ik via de spiegel toe kijk hoe hij mij aan het uitkleden is. Hij maakt het knopje van mijn lingerie set los mijn bh valt op de grond.

Hij duwt mij naar achter en komt rustig op mij liggen. Ik knijp mijn ogen stevig dicht en probeer er niet aan te denken wat er nu gebeurt.

Als ik mijn ogen open doe zie ik Abdel voor me neus staan.

" Sorry maar je wilde niet wakker worden en wist niet hoe ik je anders wakker moest maken".

Ik kijk om me heen en zie dat ik gewoon in mijn bed lig en dat het bed nat is. Langzaam wrijf ik mijn ogen en probeer ik te bedenken hoe ik hier ben gekomen.

Als Abdel mij raar ziet kijken gaat hij zitten op het bed en begint te vertellen.

" Om het kort te houden je was gisteren flauw gevallen en nu ben je hier".

"Maar hoe ben ik hier terecht gekomen?"

"Een jongen had je gevonden, hij zag dat je was gevallen en riep hulp. Zijn naam is Youssef hij vertelde dat hij jou nog van vroeger kende en hij bij je in de klas zat".

Ik keek Abdel raar aan, want ik kende geen Youssef en al helemaal niet een Youssef waarbij ik in de klas heb gezeten.

Ik besloot het maar te laten en knikte naar Abdel, want ik ben allang al blij dat het allemaal maar een enge nachtmerrie was.

"Kom naar beneden heb wat te eten voor je klaar gemaakt".

Ik zeg tegen Abdel dat ik er aan kom en hij verlaat mijn kamer. Ik pak een hoodie met een barbie logo er op en een korte broek en loop zo naar beneden.

Vroeger was dit een van mijn lievelings hoodies. Ik verbaas me er nog steeds over dat het na al die jaren nog steeds past.

Als ik eenmaal aan de eettafel zit hoor ik 2 verschillende stemmen uit de keuken komen. Als ik om draai kijk ik verschrikt naar de persoon die voor mij staat.