Vriendinnen Bestaan Niet.

11

"Is dit waar Aicha?"

Voordat ik kan antwoorden voel ik de eerste klap al op mijn wang. Mijn hand gaat automatisch naar mijn wang.

"Yallah Aicha nu naar boven met jou reken ik zo wel af" schreeuwt baba naar mij.

Ik ren naar boven en blijf bij de trappen staan. Ik hoor mijn ouders hun excuses aan bieden aan de ouders van Hicham. Als ze uitgepraat zijn gaan hun weg en loop ik al gauw naar mijn kamer en duik ik in mijn bed.

Ik hoor iemand de trap op lopen richting mijn kamer. Snel doe ik mijn ogen dicht en gooi ik mijn deken over mijn hoofd heen.

"Aicha ik weet dat je niet slaapt. Ik dacht dat je anders was dan die andere maar ik had het mis je bent precies zoals die andere meisjes".

Nadat hij dat zei loopt hij de kamer uit. Dit breekt mijn hart echt, niet verwacht dat hij niet eens mijn kant van het verhaal wilt horen.

Ik dacht dat hij van mij hield, wie hou ik voor de gek? Ik wil het uitschreeuwen, hem schreeuwen om te blijven maar er komt geen geluid uit mijn keel.

Hoe kon ik het zo ver laten komen, als ik gewoon eerlijk was geweest tegen Hicham zou er niks aan de hand zijn toch? Of zou hij het niet accepteren? Nu dat ik terug kijk ben ik echt dom geweest, hoe kan ik met iemand gaan trouwen terwijl ik niet meer maagd ben?

Ik had eerlijk moeten zijn tegen hem, spijt dat is wat ik heb maar spijt komt altijd pas achteraf zeggen ze. Ik hoor dat iedereen naar boven loopt, ik maak me zelf alvast klaar voor het ergste.

Mijn deur wordt met een ruk open gedaan en iedereen staat nu in mijn kamer. Mijn broer sleurt mij uit mijn bed en gooit mij op de grond. Mijn vader komt op me af en begint me te slaan en mijn moeder zie ik gewoon toe kijken.

Hij stopt even en bij elk woordje slaat hij mij harder die hij zegt.

"Jij heb ons ten schande gezet he kehba. Nu ga jij voelen, zomaar je benen spreiden."

"En nu dat je toch je benen voor hem heb gespreid mag je gelijk met hem trouwen en zijn wij dan ook gelukkig van je af".

Nadat mijn vader klaar is komt Abdel en maakt hij het af. Mijn ogen vallen dicht en stiekem hoop ik dat ze niet meer open gaan.

~
Pov Farida ( moeder van Aicha)

"Abdullah stop zo is het genoeg geweest".
(Abdullah is de naam van Aicha haar vader)

En zo trek ik mijn man en zoon weg van haar. Ik loop naar beneden en besluit om warm water in een bakje te zetten en een doekje voor haar mee te nemen.

Hoe kon mijn bloed eigen dochter haar benen spreiden voor een jongen terwijl ik haar niet zo heb opgevoed.

Met warm water in een bakje en een doekje loop ik naar haar kamer. Mijn man en zoon hebben haar zo erg toegetakeld dat ze haar ogen niet normaal kan open maken.

Ik zet haar voorzichtig recht op en dep met het doekje in het water en veeg zo all het bloed weg. Ik loop naar de kast van mijn dochter en pak daar een zalfje uit en smeer het op haar wondjes.

Ik zie dat ze haar ogen probeert open te maken maar het haar niet lukt.

"Yemma bent u dat? Het spijt me echt.." Snikt ze.

"Het was niet mijn bedoeling om het te doen echt niet. Yemma ik heb spijt en snap dat baba en Abdel boos op mij zijn.".

"Shht a benti niet praten lieverd, je moet rusten we praten hier wel later over".

Ik besluit om naar beneden te gaan en een kop thee voor mezelf te maken. Als ik beneden ben zie ik mijn man met zijn handen voor zijn gezicht.

"Zo hebben wij onze dochter niet opgevoed toch Farida" hoor ik mijn man zeggen.

"Misschien moeten we haar even een tijdje naar mijn zus sturen".

Ik had haar nog zo waar geschuwd voor fouten en als ze ergens mee zat ze naar mij moest komen.

"Geen denken aan zodat ze ons weer voorschut kan gaan zetten. Ze gaat gewoon met die jongen trouwen klaar" schreeuwt hij.

Ik weet als mijn man iets zegt kan je het hem niet uit zijn hoofd praten. Mijn man loopt de deur uit en ik besluit om mijn nog even op de bank te gaan zitten en tv te kijken.

Pov Hicham

Ik kan niet geloven dat Aicha mij dit heeft geflikt. Het is nu al een paar uur geleden dat we erachter zijn gekomen.

Als ze het had gezegd zou het dan wat uitmaken? Tuurlijk, want wie wil nou iemand die al gebruikt is. Ik dacht nog dat Aicha anders was maar blijkbaar had ik het mis.

Ik dacht dat ze helemaal niet met jongens bezig was. Boos pak ik mijn jas en pak ik mijn Vespa en rijd richting een shisha lounge, even stoom afblazen.

Ik pak mijn telefoon en bel een vriend van mij op om mij daar te ontmoeten.