Vriendinnen Bestaan Niet.

1.

Mijn wekker gaat af ik kijk en zie 07:00 staan, dit is gewoon veels te vroeg voor een zaterdag. Ik vraag me echt af waarom ik zo nodig zei dat ik ook op zaterdagen beschikbaar was. Ik heb deze baan alleen omdat mijn moeder wou dat ik ging werken, want ik deed volgens haar helemaal niks in huis en zo deed ik dan tenminste nog iets.

Ik bedenk me nu pas dat ik tot 14:00 werk en dan gelijk met Amal naar de stad kan gaan. Ik hoor mijn broer al vanaf beneden schreeuwen dat ik moet opschieten en dat hij mij brengt, dat laat ik niet een tweede keer zeggen. Ik spring uit mijn bed en sprint naar de douche. Na 15 minuten onder de douche te hebben gezeten draai ik de kraan uit en loop dan naar mijn kast.

Ik pak een grijze broek en doe daar op een zwarte shirt met langen mouwen aan. Ik pak nog even snel een tas en stop daar me werkkleding en telefoon met oordopjes in. Wanneer ik de trap af loop zie ik mijn broer niet meer, hij is vast in de auto gaan zitten. Ik smeer nog snel even een broodje Nutella en trek mijn schoenen aan en sluit dan de deur achter mij dicht.

Wanneer ik instap hoor ik Abdel al weer klagen dat vrouwen altijd lang duren en dat ik volgende keer best wel sneller mag doen en nog meer maar ik geef hem geen aandacht meer.

''Wacht voor de deur van Albert Heijn, want ik kom je ook ophalen'' zegt hij.

''Hoeft niet ik ben 14:00 klaar en ga dan met Amal naar de stad''.

''Ik hoop het voor je dat je naar de stad gaat laat het me niet merken dat je met andere dingen bezig bent, want ik breek je en veel plezier''.

Ik kus hem op zijn wang, zeg hem gedag en stap dan uit. Hier sta ik dan met tegenzin loop ik Albert Heijn binnen.

''Hey Aicha, we krijgen vandaag een nieuwe collega die moet jij even inwerken'' hoor ik mijn baas zeggen.

Waarom ik? Waarvoor ziet hij mij aan, ik werk hier niet eens zo lang en dan moet ik het doen ik heb ook wel wat beters te doen. Eigenlijk niet maar zeg nou eerlijk wie heeft nou zin om op een zaterdag ochtend vooral op dit tijdstip iemand in te werken.

Ik ben zo moe heb niet kunnen slapen door gisteren. Als ik mijn ogen dicht doe zie ik een terugblik van al die momenten, wat ik liever niet heb. Het kostte mij moeite om mijn ogen dicht te doen en er niet aan te denken.

Ik besef nu pas dat ik heel dom bezig ben geweest als ik terug denk. Als ik het anders had aangepakt zou ik nu niet met zo veel stress zitten. Terwijl ik zo diep ben verzonken in mijn gedachtes merk ik niet dat er een jongen naar binnen loopt.

Ik wordt wakker als ik iemand hoor kuchen. Ik draai mij om en kijk in de ogen van een licht getinte jongen.

''Ik ben Brahim en ben nieuw''. Waarnaar hij zijn hand uit steekt. Met een rood hoofd schud ik zijn hand, ik was zo ver met mijn gedachtes dat ik hem niet eens binnen hoorde komen. Als ik het eerlijk mag zeggen is hij niet lelijk hij doet me alleen een beetje denken aan iemand die ik liever niet zie.

Ik wenk hem om met me mee te lopen en samen lopen we de trap af. Ik voel zijn ogen in mijn rug branden, ik voel dat hij mij bekijkt van boven naar beneden. Ik draai me zelf om en vraag aan hem of hij het kan zien. Hij krabt even op zijn achterhoofd en vraagt of ik mezelf niet ga voorstellen.

'' Ik ben Aicha maar voor jou is het mevrouw Aicha''.

Gek genoeg knikt hij, de meeste jongens zouden allang al zeggen dat ik hen niets te zeggen had. Oké we beginnen met hoe je klanten moet aanspreken. Ik kijk naar hem en zie hem gewoon appen. Tfoee we hebben er weer zo een, eentje die denkt dat hij niks hoeft te doen en gezellig op zijn telefoon kan zitten.

Ik trek zijn telefoon uit zijn hand en leg het neer.

''Als je hier wilt gaan werken moet je wel luisteren''.