Vriendinnen Bestaan Niet.

18

Boos stap ik de auto uit ik snap niet dat hij nog kan zeggen dat het goed komt. Ik ben gewoon alles zat ik ga mij nu alleen focussen op mijn moeder de rest is bijzaak.

Ik moet er niet aan denken om haar te verliezen. Vanaf vandaag ga ik naar elke afspraak alhoewel dat moeilijk gaat met mijn vader in de buurt maar ik wil er bij elke afspraak zijn.

Ik loop naar boven en trek mijn huisjurk aan en loop dan naar de keuken om te koken. Ik dek de tafel nog even en roep dan Nadir om te komen eten.

Ik loop naar de woonkamer en zie hem nergens ik loop naar de trap en roep hem nog een keer, nog steeds geen antwoord. Ik loop naar boven en kijk of hij in onze slaapkamer is maar ik zie hem niet.

Ik vraag me af wanneer hij is weggegaan, want heb hem niet weg horen gaan. Ik besluit om alvast te gaan eten en zijn eten in de magnetron te zetten.

Als ik klaar ben met eten neem ik een heerlijke douche en trek ik mijn pyjama aan en ga ik met een deken op de bank liggen. Als ik bijna in slaap ben gevallen hoor ik de bel gaan.

Ik kijk naar de klok die in de woonkamer staat en zie dat het half 10 is. Wie komt er nou op dit tijdstip aanbellen? Ik weet niet of ik open moet doen of niet, aan de ene kant ben ik bang maar aan de andere kant ben ik best wel nieuwsgierig wie er aan de deur staat.

Dit keer gaat de bel weer maar laat de persoon de bel niet los. Ik loop met een slapend hoofd naar de deur en zie Tamra met een betraand gezicht voor de deur staan.

Ik trek haar mee naar binnen en trek haar jas uit.

"Oh schat wat is er gebeurt?"

"Aicha ik dacht dat hij me met rust zou laten".

"Over wat heb je het lieverd? Ik ga een kopje thee voor je inschenken en jij gaat douchen en daarna vertel je me alles".

Ze knikt en ik loop naar boven met Tamra achter mij aan en pak een pyjama voor haar en wijs haar waar de douche is. Ik loop weer naar beneden en zet de waterkoker aan en wacht tot dat het een teken geeft dat het klaar is.

Als het klaar is schenk ik voor Tamra en mij een glaasje in en loop ik er mee naar de woonkamer. Ik hoor dat ze klaar is en naar beneden loopt en wenk haar om naast me op de bank te komen zitten.

Als ze zit zie ik de tranen in haar ogen.

"Je hoeft je tranen niet bij mij in te houden, huil maar tot dat jij denkt dat je klaar bent".

Ik loop naar de keuken en pak een servetje en geef het aan haar. Als ze haar neus heeft gesnoten en uitgehuild is begint ze te vertellen.

"Ik had je al een beetje vertelt over mijn ex man alleen had ik niet vertelt dat hij me kwam opzoeken bij die vriend waar ik verbleef. Ik weet niet hoe hij wist waar ik zat maar hij stond voor de deur. Hij begon allemaal dingen te schreeuwen van dat ik een hoer was en dat ik niks waard was, niet dat deze woorden enig effect op mij hadden. Toen hij zag dat het mij niet boeide wat hij zei begon hij mij te slaan. Op mijn gezicht en in mijn buik even dacht ik dat ik mijn kindje zou kwijtraken. Ik weet niet wat ik moet doen, hij heeft ook dingen kapot gegooid in het huis en doordat hij het huis gesloopt heeft en met die vriend heeft gevochten moest ik zijn huis verlaten. Kan ik een paar nachtjes hier slapen?"

"Tuurlijk mag je hier blijven schat is echt geen probleem".

Ik wijs Tamra haar kamer aan en ga dan naar beneden tv kijken. Na een tijdje val ik op de bank in slaap.

Ik draai me op en zie Nadir zijn gezicht recht voor me, hoe  ben ik hier beland? Ik dacht dat ik in slaap was gevallen op de bank.

Ik rek me uit en merk dat Nadir mij naar zich toe trekt. Ik geef hem een kus en sla dan de dekens van me af en loop dan naar beneden waar ik Tamra in de keuken zie staan.

"Goedemorgen Aicha".

"Goedemorgen schat lekker geslapen?"

"Jaa ik heb wel goed geslapen ondanks dat van gister".

Ik ga alvast aan tafel zitten en begin alvast te ontbijten Nadir zou zo wel komen. Even later komt Nadir naar beneden en sluit hij zich ook aan tafel aan.

Als hij Tamra de keuken uit ziet lopen zie ik zijn ogen langzaam veranderen. Ik zie dat hij boos wordt.

Ik kijk hem niet begrijpend aan, ik probeer hem te kalmeren maar het lukt niet.

"Wat doet deze kehba hier?"

"Doe normaal Nadir ze blijft hier voor een paar dagen slapen".

"Dacht het even van niet je weet niet hoe ze is Aicha het is beter als ze nu vertrekt".

Ik kijk hem verbaasd aan wat bedoelt hij daarmee? De vorige keer toen ze hier was had hij er niks op te zeggen en nu moet ze vertrekken?

Ik zie Nadir Tamra bij haar kraag pakken en haar naar buiten sleurt.

"Je komt hier niet meer in en waag het om nog contact op te zoeken met Aicha".

Hij slaat boos de deur dicht en gaat dan weer aan zijn ontbijt zitten. Verbaasd ga ik tegen over hem zitten.

"Ik snap niet waar het voor nodig was om haar zo bij haar kraag naar buiten te sleuren".

"Zulke meisjes moet je zo behandelen die hebben namelijk geen respect voor hun zelf".

Ik heb echt geen idee waar hij het over heeft maar ik laat het maar gaan. Nadir staat op en loopt naar boven en komt na 10 minuten weer naar beneden. Hij geeft mij een kus en vertrekt dan als hij vertrokken is loop ik naar de voordeur en zie ik Tamra daar nog steeds zitten.

Ik til haar op en neem haar mee naar binnen.

"Aicha je heb Nadir gehoord".

"Nou en ik laat je hier niet voor de deur liggen het minste wat ik voor je kan doen is je kleren geven en je bij een hotel af zetten".

Ze knikt en samen lopen we naar boven en ik geef haar een stapel kleren die ik zelf niet meer draag en stop ze in een tas. Als de tas helemaal vol zit pak ik de auto sleutels en lopen we naar de garage en nemen we mijn auto.

Ik rijd richting Amsterdam en parkeer mijn auto een straatje verder van het hotel. Samen lopen we naar binnen en reserveer ik een kamer voor haar. Ik loop met haar tot de lift en neem dan afscheid.

"Schat als er wat is bel me en niet denken dat je mij tot last ben, want dat ben je absoluut niet. Ik zal proberen om langs te komen als het kan".

Ze bedankt me en ik loop weg richting mijn auto. Als ik mijn auto in stap hoor ik getik op mijn raam.