Blind wolf

)(12)(

'Hallo Floor' zegt hij.

'H-h-hoe... hoe heb je...'

'Hoe ik je vond. Mijn reuk is niet heel zwak hoor. Ik kan je nog steeds van hele verre afstand ruiken Floor.'

Ik zucht diep. 'en nu neem je me zeker weer mee' vraag ik zacht.

Hij grinnikt, 'inderdaad. Nadat ik die andere vier heb laten doden.'

'Nee' roep ik 'laat ze met rust.'

Ik duw hem van me af en sta op. Ik grom en zeg: 'je laat ze gaan.'

'Waarom zou ik' vraagt Cayden 'ze hebben jou ontvoerd en ze hebben mijn Bèta en nog vijf mannen gevangen gezet!'

Ik spring op hem zodat hij weer op de grond belandt. 'Ik laat je niet nog meer vrienden van me afnemen' sis ik.

'Vrienden' zegt hij 'je maakt een grapje zeker.'

'Dat doe ik niet! Mijn vader maakte een deal. Als er ooit iets zou gebeuren met hem zou ik bij deze roedel komen.'

Hij duwt me weer op mijn rug en zet zijn poten weer op mijn schouders, 'en nu zit je bij mijn roedel.'

'Dat doe ik niet' zeg ik 'je Bèta weet het al maar ik wordt geen Luna van een stelletje moordenaars en verkrachters.'

'O dat wordt je zeker wel' zegt hij kwaad.

Hij trekt me omhoog aan mijn nekvel. 'en nu ga je mee' zegt hij 'anders laat ik ze doden.'

'Laat ze gaan.'

'Nee, ik neem ze gevangen. Dan heb ik die roedel zonder iemand te doden. Als je zo graag wil dat ik stop met doden.'

'Goed' zeg ik 'maar je doet ze niks. En je geeft geen opdracht om ze iets aan te doen!'

'Jaja. Maar ik wil er iets voor terug van jou.'

'Wat?'

Hij grinnikt en bijt zacht in mijn nek. Daarna fluistert hij in mijn oor, 'ik denk wel dat je dat zelf kan raden.'

Er loopt een rilling over mijn rug. 'Goed' zeg ik.

Cayden grinnikt en zegt: 'we gaan. En jij, mijn lieve mate, blijft bij mij.'

'Als jij dat wil.'

Hij begint met rennen. Ik ren achter hem aan. Wanneer we in het dorp zijn ruik ik bloed. Fay's bloed! 'waar is Fay' vraag ik kwaad.

'Weer in de cel. Waarom?'

'Ze bloedt! Laat me naar haar toe!'

'Nee!'

Hij pakt me bij mijn nekvel en trekt me naar zijn huis. Ik probeerde los te komen maar hij trekt me mee de trap op. Hij duwt me zijn kamer in en ik hoor opeens geen vier poten meer maar twee voeten. 'Opstaan' zegt hij 'nu!'

Ik sta op. 'Shift' beveelt hij.

'Wat ga je doen als ik het niet doe?'

Hij gromt. 'Dan doe ik niet eerst zachtzinnig.'

Ik zucht en shift. Ik probeer zo goed mogelijk mezelf te bedekken. Cayden pakt mijn arm en duwt me op bed. 'Jij bent straks helemaal van mij' fluistert hij in mijn oor.