Lieve lezers, dankzij mijn nichtje, LotteSnippe (kijk ook even op haar profiel en lees haar verhalen want ik vind dat ze goed begint te worden in schrijven) een tweede update vandaag. Xxx Mairin
---------------------------------------------------
drie dagen later...
Drie dagen zonder Fay. Ik ben verdrietig. Vandaag zullen we haar begraven. Ik loop achter Mickey aan naar de begraafplaats. Hij draagt Fay weet ik. Heeft hij al de hele tijd gedaan. Cayden heeft ons privacy gegeven door ons alleen laten gaan. Hij is samen met de rest van de mannen de rest van de lichamen aan het verzamelen. Die zullen ze ook begraven. Ieder apart en onze Bèta bij Fay. Haar oom. Mickey staat stil dus ik ook. Ik hoor wat geritsel van blaadjes en dan slaat Mickey een arm om me heen. 'Lieve Fay' zegt hij met een gebroken stem, 'we nemen bij deze afscheid van jou. En je weet dat ik niet goed ben in beloftes of in praten maar toch wil ik je een belofte doen. Lieve Fay, wij zullen voor jou de roedel helemaal anders maken zodat geen enkel meisje meer doodgaat door bloedverlies.'
'En' zeg ik 'je zult altijd bij ons zijn in onze harten.'
Mickey trekt me in een omhelzing. Ik snik zacht en voel weer nattigheid op mijn wangen. Ik veeg de tranen weg en hij laat me los. Hij begint weer aarde in de kuil te gooien. Wij wolven willen niet begraven worden in een kist maar gewoon in de aarde bij de natuur. Daarna lopen we naar het dorp. Ik hoor dat Cayden bevelen geeft. Net zoals voordat ik zei dat ik hem zou afwijzen. 'Zijn er weer' zeg ik als we bij hem zijn.
'O hey... ehm... we zijn nog niet helemaal klaar dus... Mickey kun je helpen?'
Waarschijnlijk knikt Mickey want Cayden zegt tegen mij: 'en ehm... Floor. Wil je kleding van jezelf gaan pakken ik heb niet heel veel kleding voor je.'
Ik knik en loop naar mijn huis. Ik loop mijn kamer binnen en pak wat spullen. Ook pak ik een oud knuffeltje van me. Het herinnert me aan mijn moeder. Ik loop met mijn rugtas op mijn rug naar beneden. Ik loop naar de woonkamer en ga achter de piano zitten. Ik begin met een liedje te spelen. Na een tijdje hoor ik gekraak. Ik stop met spelen en ruik Lucas en Cayden. 'Ten eerste' roep ik 'je kunt me niet besluipen! Ten tweede ik ruik het en hoor het echt wel!'
Cayden en Lucas lopen de kamer in. 'Ga je mee' vraagt Cayden.
Ik knik, sta op en pak mijn rugtas. Hij pakt mijn hand en neemt me mee naar het redmoondorp. Hij brengt me naar zijn kamer en helpt me om mijn kleding op te bergen. Het knuffeltje zet hij op het nachtkastje. Ik blijf in zijn kamer tot hij me roept voor eten. We eten groenten en vlees. 'Cayden' zeg ik na een tijdje.
'Mmh.'
'Ben ik je twee mate?'
'Hoe weet je dat?!'
Ik haal mijn schouders op, 'het was een gokje. En blijkbaar gokte ik goed.'
'Wie vertelde het je Floor?'
'Niemand. Jij bent alleen veranderd omdat ik zei dat ik je zou afwijzen. Dat kan niets anders betekenen dat er iets is gebeurd voordat ik hier was met iemand van wie je hield. En waarschijnlijk was dat je mate.'
Hij snuift, 'ja het was mijn mate ja.'
'Je wil me niks vertellen zeker?'
'Als je daarop staat.'
'Het is je eigen keuze als je het me verteld. Maar als je mate zou ik inderdaad de waarheid moeten weten. Al vanaf het begin.'
Ik zal je het vertellen. Na het eten en nadat ik een vergadering heb afgerond.'
'Waarover gaat die vergadering?'
'Aanval op de moonshine roedel.'
'Dus je gaat door met het plan?'
'Ja. Maar ik zal zo weinig mogelijk bloed proberen te vergieten als je dat wil.'
'Ik wil het liefste dat je helemaal niemand dood maar je zal niet naar me luisteren.'
'Floor, ik wil meer land voor mijn roedel en dus val ik andere roedels aan. Hoe denk je dat de koning zo'n groot stuk land heeft gekregen? door te erven. O nee. Heel vroeger werd alles aangevallen. Ik ben nog niet eens zo heel erg. Ik geef jongens keuzes de koningen van vroeger doodden ze gewoon en anders werden ze rogues.'
'Ik ken mijn geschiedenis Cayden.'
'Mmh. Eet door anders kom ik te laat.'
Ik zucht en eet door. Daarna laat Cayden me achter. Ik pak eerst een boek die ik meegenomen heb en ergens verstopt en begin met lezen in de woonkamer. Nou ja lezen. Ik voel de puntjes. Als Cayden terug komt is het al laat. 'Hey' zegt hij terwijl hij een kus op mijn hoofd geeft.
'Hey' zeg ik.
'Alles goed' vraagt hij.
Ik knik en klap het boek dicht. 'Dus' zeg ik 'ik ben je tweede mate.'
JE LEEST
Blind wolf
WerewolfEen blinde wolf?! De volgende Luna?! Hoe kan dat?! De roedel zal ten onder gaan! Dat werd allemaal gezegd bij mijn geboorte. Hoi, ik ben Floor en ben een achttien jaar oude wolf. Mijn vader is de Alpha van de silvermoonroedel. Mijn moeder stierf...