Part 10

3.4K 359 26
                                    

Θολες αναμνησεις. Το μυαλο μου γυριζει και δεν καταλαβενω τι γινεται γυρω μου. Ο εγκεφαλος μου δεν εχει τον πληρη ελενχο του σωματος μου ενω εγω βρισκομαι σε ενα ονειρο αυτη την στιγμη. Δυο πρασινα ματια με κοιτανε με δεος και γω απλα τα χαζευω σαν να ειναι κατι πολυτιμο. Ενα σωμα ιδρωμενο βρισκεται απο πανω μου, κοφτες ανασες και αναστεναγμοι ακουγονται . Εγω το μονο που νιωθω ειναι ευχαριστηση στο σωμα μου και μουδιασμα στο μυαλο μου. Δυο χερια απλώνονται πανω μου και εξερευνουν το σωμα μου καθως ολες οι τρίχες του κορμιου μου σηκωνονται μια προς μια. Περιμενα για αυτη τη στιγμη αν και δεν ηξερα οτι θα συμβει τοσο συντομα και απροσμενα. Το νιωθω τελειως σωστο αν και ξερω πως κατι ειναι λαθος. Γενικα δεν γνωριζω. Ειμαι παγιδευμενη και ξερω οτι βρίσκεται ενα βαθυ κενο στο κεφαλι μου οπου η λογικη εξαφανιζεται.

Χερια, σωματικη επαφη, βαθυ συναισθημα ειναι τα μονα που νιωθω. Μια μικρη ελευθερια μεσα στα σμαραγδια που με κοιτανε και με υπνοτιζουν. Το νιωθω σαν ονειρο αλλα φανταζει τοσο αληθινο και δεν θελω να ξυπνησω ποτε. Θελω απλα να νιωθω τα χειλι του πανω στο λεμο μου και τα χερια του στο σωμα μου να περιπλανιουνται σαν ξενοι που δεν βρισκουν τον δρομο τους.

....

Το φως του ηλιου μπενει μεσα στα ματια μου τυφλώνοντάς με. Ανοιγω τα ματια μου αργα αλλα τα ξανακλεινω. Νιωθω εκτεθειμένη και σε ξενο περιβαλλον, καθως τα χερια μου εξερευνουν απαλα γυρω μου.

Μια ανασα ακουγεται απο διπλα μου και ανοιγω διαπλατα τα ματια μου. Βλεπω ενα ψηλο σωμα τυλιγμενο με ενα απρο παπλωμα και-

Τι στο καλο;

"Harry;" Τσιριζω και ανοιγει τα ματια του επιτόπου, σηκωνοντας το σωμα του αποτομα.

Προσπαθει να προσαρμοστει με το φως και τελικα με κοιταζει με απορια ενω πιανει το κεφαλι του μορφαζοντας απο πονο.

"Τι στο διαολο εγινε εδω;" συνεχιζω να τσιριζω μην πιστευοντας στο θεαμα.

Εχω γουρλωσει τα ματια μου περιμενοντας να πει κατι αλλα δεν λεει τιποτα, φαινεται το ιδιο σοκαρισμενος με εμενα.

Το κεφαλι μου ποναει σαν να με βαρουσαν με σφυρια ολο το βραδυ. Μια φορα ειπα και γω να βγω. Ελεος.

Κοιταζω προς τον εαυτο μου κατω απο το παπλωμα και ειναι ολογυμνη. Γρυλιζω απο απελπισια και ξαναξαπλωνω στο κρεβατι βαζοντας τα χερια μου στο κεφαλι μου.

mr. Styles Where stories live. Discover now