mr. Styles

Part 40

Το μαυρο φορεμα στεκει τελεια πανω στο κορμι μου. Θαυμαζω την αντανακλαση μου στον καθρέφτη και βλέπω μια αλλη. Μια διαφορετικη Jess, μια Jess που θα τα παρατουσε με τη πρωτη δυσκολια.

Βαζω τα παπουτσια μου και με ενα αποφασιστηκο βλεμα περπαταω προς το σαλονι. Θα πηγαινα στο λεγομενο παρτυ. Ηθελα να δω το προσωπο του Harry οταν θα εμφανιζομουν μπροστα του. Τι θα ελεγε; Πως θα εξηγουσε το γεγονος οτι δεν μου ειπε τιποτα για το παρτυ στο σπιτι του;

Για αυτο θα πηγαινα απο μονη μου. Ετσι και αλλιως η Sarah ειπε οτι ολοι ειναι καλεσμενοι. Οποτε ειμαι και γω.

Δεν θα το πειραζε να εχει εναν ακομα καλεσμενο.

Κατευθυνομαι προς το μπανιο ετσι ωστε να φτιαξω το μακιγιαζ μου. Μισω να μου λεει ψεματα. Και στη τελικη δεν παω για τον ιδιο. Παω για να περασω καλα. Να ειμαι με λιγους φιλους, ανοιχτο ειναι αυτο το παρτυ λογικα. Τα καστανα μου ματια τονίζονται με λιγο μολυβι και χτενιζω τα ισια μαλλια μου.

Προετιμαζω απο μεσα μου τα λογια που θα πω μπροστα του. Σκέφτομαι εμενα να χορευω, να ειμαι αρκετα κοντα του και αυτος να ανοιγει το στομα του απο εκπληξη. Δεν ξερω τον λογο που δεν ηθελε να παω αλλα ευχομαι να μην ειναι γκομενοδουλεια. Οχι ,οχι Jess δεν παει με αλλη.

"Κανεις βλακεια που θα πας εκει περα" μου υπενθυμίζει απο το πρωι αυτο το καταραμένο αγγελακι ,αλλα το αγνοω πλήρως.

Δεν κανω βλακεια. Αμα κατσω εδω σπιτι θα με φανε οι σκεψεις μου ζωντανη. Δεν θα παρω ποτε μια απαντηση για ολα αυτα.

Τα λογια της Sarah ηταν αρκετα καχυποπτα αλλα τα διωχνω μακρια. Προσπαθει να το παιξει υπερανω. Δεν ξερω τι θελει. Θελει τον Harry δικο της ξανα; Φυσικα και τον θελει.

Διαγραφω ολες τις βλακειες που εχω στο κεφαλι μου και βαζω το παλτο μου βιαστικα. Ευχομαι να θυμηθω τον δρομο για το σπιτι του Harry δεν ηταν και κοντα. Το μονο που θυμαμε ειναι το βενζιναδικο και το δασος.

Δεν εχω βρεθει στο σπιτι του πολλες φορες ετσι και αλλιως. Γιατι να το εκανα; Εκεινα τα πικνα δεντρα απεναντι του ειναι τρομαχτικα. Δεν ρισκαρω να ξαναμπω εκει μεσα. Θυμαμε τη συνεβησε με τον ξανθο διαβολο.

Κρατουσε σφιχτα τον λεμο μου. Τα ματια του σου εδειναν μια αισθηση δολοφονου. "Θα με επνιγε ή θα με σκοτωνε με τον σουγια;" σκέφτονταν το μυαλο μου. Βλεπω τη ζωη να απομακρυνεται σιγα σιγα μπροστα στα ιδια μου τα ματ-