mr. Styles

Part 21

"Σαγαπω" μου λεει.

Με κοιταει μεσα στα ματια ως συνηθως. Ξαπλωνουμε και οι δυο απαλα πανω στο γρασιδι ενω τα μαλλια του ανεμιζουν στον ψυχρο αερα.

Δεν μπορω να μιλησω ενω θελω να του πω οτι τον αγαπω και εγω. Τον αγαπω περισσοτερο απο την ιδια μου τη ζωη πλεον.

"Πες μου οτι με αγαπας και εσυ" μου λεει ενω δεν περνει το βλεμα του απο πανω μου. Με ικετεύει, θελει να το ακουσει.

Δεν μπορω.. σαν κατι να με τραβαει απο το να το πω. Μια ανωτερη δυναμη μου μπλοκαρει την προσβαση στα συναισθήματα μου.

"Δεν πειραζει μωρο μου" μου λεει με ενα γλυκο χαμογελο. Καταλαβε τι σκευτομαι.

"Τα καστανα ματια σου μου λενε περισσοτερα απο τα λογια σου" μου λεει τρυφερα χαϊδευωντας τα γυμνα ποδια μου. Το δερμα μου ειναι πιο ασπρο και πιο μικροσκοπικο απο οτι ειναι συνηθως.

"Τι ενοεις;"

"Αλλαζουνε οι ανθρωποι Jess, σταμανε να αγαπανε τα ιδια ατομα." λεει και τα δαχτυλα του μπλέκονται με τα μαλλια μου.

"Harry δεν καταλαβενω" λεω.

"Δεν χρειαζεται αγαπη μου." με φιλαει στο μαγουλο. "Δεν χρειαζεται.." μου ψιθυριζει.

"Μου αρεσουν τα μαλλια σου ετσι" μου λεει. "Αυτη η πλεξουδα κανει το προσωπο σου φωτεινό" τα χειλια του κουνιουνται αργα ξεστομιζωντας καθε λεξη με παθος.

"Η πλεξουδα;" λεω απορρημενη. Πιανω τη μακρια πλεξουδα μου και τη φερνω πανω στον ενα μου ωμο ωστε να την κοιταξω. Τα μαλλια μου ειναι πιο ανοιχτα απο οτι συνηθως.