mr. Styles

Part 37

Harry's POV

"Styles!Γιατι το εκανες;" λεει δυνατα η κ. Rincton πανω απο το κεφαλι μου.

"Μα δεν εκανα κατι" η φωνη μου βγενει παραπονιαρηκη.

"Ποιος εριξε κατω τι κατσαρολα με το φαγητο τοτε;" ρωταει εξοργισμενη πλεον. Δεν το εκανα εγω.

"Ημουν μεσα στο δωματιο μου οταν-" παω να πω.

"Δεν θελω δικαιολογιες Harry εισαι 14 χρονων" τονιζει αυστηρα.

"Το ξερω ,αλλα λεω αληθεια εγω δεν-"

"2 μερες στο σκοτεινο δωματιο!" λεει. Το φοβαμαι αυτο το μερος, ειναι τοσο μοναχικο.

"Δεν θελω!" αναφωνω κοιτάζοντας την. Τα μαυρα μαλλια της ειναι σφιγμένα σε εναν γερο κοτσο και τα φρυδια της ενωμενα απο εκνευρισμο.

"Μιλησα Styles!" λεει πριν αρπαξει το μπρατσο μου. Ειμαι πιο δυνατος απο αυτην, θα μπορουσα να την χτυπησω και να παω στο δωματιο- κελι μου , αλλα δεν το κανω. Κατα πασα πιθανοτητα να με διωξουν απο δω. Αμα ειχα μερος να μεινω θα ειχα φυγει εδω και καιρο.

Περπαταμε στον διαδρομο και βλεπω ενα ματσο με κοπανους να γελανε. Αυτοι το εκαναν ειμαι σιγουρος. Το τελειο παρεακι.