mr. Styles

Part 66

Μολις ειδα το μυνημα το κινητο γλίστρησε απο το χερι μου. Συσπωνταν ολες οι φλεβες στο κορμι μου κανοντας με αδυναμη. Λύγισα, επεσα με τα ποδια μου στο πατωμα κολλητα με τον τοιχο. Ειμασταν χαμενοι. Ψαχναν εμενα και τον Harry, θελει να μας σκοτωσει. Πρωτη φορα νιωθω τοση απελπισία, τοσο τρομο.

Βλεπω τον Harry να ανεβαινει δυο δυο τα σκαλια της οικοδομης με το πιο ανησυχο βλεμα που εχω δει ποτε. Ηταν λαχανιασμενος κρατωντας το κινητο του σφιχτα στα χερια του. Με ειδε στην κατασταση που ημουν. Αρπαξε το κινητο μου απο το πατωμα και ηρθε κοντα μου βοηθοντα με να σηκωθω. Με σταθεροποιησε στον τοιχο δινοντας μου ενα δυνατο φιλι στο μαγουλο. Ενιωσα τα ματια μου υγρα. Με κοιταξε σοκαρισμενος αφηνοντας κοφτες ανασες.

"Οχι, οχι μην κλαις μωρο μου." με φιλουσε σε ολο μου το προσωπο. Με εβαλε να στηρίχτω καλυτερα πανω του.

"Τ-τι θ-" με διακοπτει συντομα.

"Φευγουμε Jess. Θα παιξουμε το παιχνιδι του." λεει. Γουρλωνω τα ματια μου. Τι εννοει να παιξουμε το παιχνιδι του; Αμα μας βρει θα μας σκοτωσει. Δεν την γλυτωνουμε.

"Παμε" διεταξε. Με τραβαει για να κατεβουμε βιαστικα τις σκαλες της οικοδομης. Θεε μου.

"Βιασου" λεει στον ιδιο τονο.

Μπαινουμε και οι δυο βιαστικα μεσα στο αμαξι σαν κυνηγημένοι. Γελασα στη σκεψη μου, μα ειμαστε κυνηγημενοι. Ο Harry ψαχνει με τα δαχτυλα του τη μιζα για να βαλει μεσα το κλειδι του αμαξιου. Φαινεται και αυτος απιστευτα ανχωμενος και ακουω να μουρμουριζει κατι διασπαρτες βρισιες κατω απο την ανασα του. Περιμενα οτι θα ζησουμε κατι τετοιο καποια στιγμη. Το ενιωθα.

Ξεκινησε με το αμαξι να γλυστραει στον δρομο. Ξαφνικα μου ερχεται αναλαμπη.

"Ο Zayn;" ρωταω. Ο Zayn τι θα κανει; Αμα τον βρει ο Ed;

"Ο Zayn πρεπει να χει φυγει και απο τη χωρα αμα ειδε το μυνημα του Ed." γελαει νευρικα. Επιταχυνει το αμαξι και απο φοβο βαζω την ζωνη ασφαλειας της θεσης. Το τελευταιο πραγμα που θελουμε ειναι να τρακαρουμε κι ολας.

Ο Zayn πρεπει να εχει φυγει απο τη χωρα; Δεν τον περιμενα ετσι τον Zayn; Πιστευα θα επαιζε και αυτος το περίφημο παιχνιδι του Ed.

Τρεχαμε υπερβολικα πολυ μεσα στον δρομο. Καποια αμαξια κορναρανε και νευριασμενοι πετουσαν 'κοσμητικά' επιθετα για το οδηγημα του Harry, αλλα δεν φανηκε ουτε στο παραμικρο να τον επηρέαζει. Συνεχισε τη γρηγορη πορεια μας στον δρομο. Το στομαχι μου ειχε φτασει στον λεμο μου. Αμα μας βρει;