mr. Styles

Part 55

Ο πονοκεφαλος εχει παραμεινει και με βασανιζει. Το γεγονος οτι τον εχω αυτη τη στιγμη μπροστα μου δεν βοηθαει και πολυ. Μου γεμιζει το μυαλο με περιττές σκεψεις.

Τριβω με τις παλαμες μου το λινο υφασμα του φορεματος μου σε μια προσπαθεια να ζεστανω λιγο τον εαυτο μου. Δεν πρεπει να βρισκομαι εδω. Γιατι; Γιατι πρεπει παντα να κανω το λαθος;

Λυπαμαι πραγματικα τον εαυτο μου για την κατασταση που εχει καταντησει. Δεν θελω να θυμαμε τα παλια γιατι ηδη νιωθω δακρυα να απειλουν για την εμφανιση τους.

"Πως νιωθεις;" με ρωταει ενω καθεται στον καναπε απεναντι μου. Πως νιωθω; Καλη ερωτηση. Δεν νιωθω τωρα. Προσπαθω να κρατησω οσο πιο ουδετερη σταση μπορω.

Παρακολουθω απο το παραθυρο την βροχη που αρχισε να λουζει ολη την περιοχη. Τα δεντρα που κουνιουνται ρυθμικα ολα μαζι στον ρυθμο του αερα. Φαινονται πολυ πιο ενδιαφερον απο το να κοιταξω το προσωπο του. Δεν ξερω τι αισθανομαι για αυτον. Ειμαι τοσο μπερδεμενη που μεχρι και το διαβολακι τα παρατησε μαζι μου. Δεν μου δινει πια τις ηλιθιες συμβουλες του μιας και δεν εχει πια νοημα. Η κατασταση μου ειναι ηδη στο οριο.

"Jess;" λεει πιο μαλακα.

"Σε ρωτησα κατι" επιμενει.

Γυριζω και κοιταζω το προσωπο του γεματο ενδιαφερον για την απαντηση μου. Θεατρο. Εχει εξασκηθεί τοσο καλα αλωστε. Ηξερα οτι μου εκρυβε πραγματα αλλα αυτα ηταν χοντρα. Δεν ηξερα οτι αφορουσαν εμενα, δεν γνωριζα κατι τοσο σημαντικο που παιζοταν πισω απο τη πλατη μου ολον αυτον τον καιρο. Τι εγινε τωρα δηλαδη; Αλλαξα; Εε λοιπον το εκανα. Η εμπιστοσυνη μου ειναι περιορισμενη. Μηδαμινή μπορω να πω. Ο Harry ειναι δολοφονος στα ματια μου. Κατι μισητο, κατι που δεν θα μπορεσει να συγχωρεθει με τα φθηνα συγνωμη του. Οχι πια.

Το προσωπο του εχει σκληρύνει ενω ειναι καποια σημεια καλυμμένα με ξερο αιμα. Τα πρασινα ματια του εχουν γινει σχεδον μαυρα. Ο θυμος του δεν μπορει να μετριαστει με τον δικο μου. Εγω εχω επιχειρήματα για να με υπερασπιστω που φιλησα τον Jacob. Αυτος δεν εχει τιποτα. Δεν εχει δικαιολογια που σκοτωσε εναν αγαπημενο μου ανθρωπο. Το κεφαλι μου θα σπασει. Γιατι τον αγαπας ηλιθια; Γιατι γυρισες πισω;

"Δεν θελω να απαντησω" του λεω χαλαρα μη θέλοντας αλλες εντασεις.

"Γιατι;" ρωταει θιγμενα. Γιατι; Πραγματικα ρωταει γιατι; Μετα απο ολα αυτα εχει το θρασος να ρωταει γιατι;