The Guardian of the Moon (Editing)

De Reis

A/N: Hey, lieve lezertjes. :) Zoals jullie misschien al hebben kunnen zien op mijn profiel, ik ben een nieuw verhaal begonnen: Poems of a Book Worm. Ga alsjeblieft eens een kijkje nemen? :) Ik zou het zo lief vinden van jullie. :) Nou, nu genoeg reclame gemaakt! En ara? OO Wat zie ik hier? Meer dan 700 lezers. I love you SO much. <3 Maar, nu moeten we door met het verhaal. :) Veel leesplezier. :D

Lovies. <3 :3 x3

Ashley Greene als de dappere en altijd vrolijke Adelina, de Bewaker van de Wind :D ===========================>

Samen met Diell, Taiseiyo, Grisma, Fang, Ashun, Adelina en Talvi zweef ik langs de sterren. Allemaal glimlachen ze naar ons en zwaaien naar ons. Sommige komen zelfs van hun plaats om ons succes te wensen. Telkens als dat gebeurt, moet ik glimlachen. Die sterren ook. Enkele zodanig goede wezens. 

Ja, ja dat zijn ze. 

Inwendig kreun ik uit frustratie en uitwendig doe ik hetzelfde. Oh, nee. Niet zij weer. 

Ja, ik weer en deze keer ga ik niet zo snel weg, juffie. 

Met een zucht en een treurige blik laat ik mijn hoofd voorover vallen en staar naar de diepe afgrond. Waarom moet je me altijd lastigvallen? 

Omdat ik het kan. 

Inwendig grom ik bij haar grap. Stop met die grapjes van je en laat me met rust!

"Euh, Shari? Gaat het wel?", vraagt Fang een beetje bezorgd en ik schrik even op waardoor ik tegen een ster aanbots. Luid kreun ik uit pijn en de ster, die ik heb aangeramd, doet hetzelfde. Rustig en voorzichtig wrijf ik over mijn voorhoofd en voel een bult groeien. Fijn, een bult en we zijn nog niet eens vijf minuten onderweg! Wat een pech. 

Eigen schuld, dikke bult. Hé! Wat grappig! 

Haha, leuke woordkeuze, maar ik heb geen zin in die woordgrapjes van je. 

Ik zou me nu maar niet om mij druk maken en je verontschuldigen aan degene waar je tegen aanbotste.

Oh, ja! Schuldig kijk ik op naar de ster die ik geraakt heb en ze staat me boos aan te staren. 

Oei, ik denk dat je in de problemen zit. 

Tu crois?

"Hehe, sorry, eh. Ik was er even niet bij...", mompel ik en grijns schaapachtig terwijl ik nerveus mijn achterhoofd krab. De ster vernauwt haar ogen gewoon en staart me eerst nog even kwaad aan voordat ze haar hoofd arrogant wegdraait. Tch, en daar heb ik me dan aan verontschuldigd, niet te geloven. 

Tch, hoor jezelf nou! Natuurlijk is ze boos! Je botste tegen haar en zat de eerste paar minuten gewoon dom voor je uit te staren! 

Ik grom en heb niet door dat het ook luid op is totdat ik een hand op mijn schouder voel en een bezorgde Diell aanschouw.

"Hey, Shari... Gaat alles wel goed met je?", vraagt hij nogal bezorgd en kijkt me ook bezorgd aan. Ik zucht en knik als antwoord. Nog steeds bezorgd laat hij zijn hand vallen naast zijn lichaam en vestigt zijn blik naar boven. "Nou dan, kom op. We hebben nog een lange weg te gaan en hebben dus geen tijd om te treuzelen.", zegt Diell ons allemaal met leiderschap en zweeft weer verder voor ons. Als een echte leider. 

Hij kan tenminste een groep leiden want hij is verantwoordelijk en heeft respect voor andere in plaats van tegen ze aan te botsen. 

Grrr! Het was een ongeluk! Ik zweer het je, ik kan haar haar ogen horen rollen! 

Oh, alsjeblieft zeg. Maak er niet een zodanig drama van. 

Niet een zodanig drama van...? Wat? Ugh! Laat ook maar! Ik praat niet meer tegen jou!