The Guardian of the Moon (Editing)

Verrassing

A/N: Hey, mijn lieve Moonies!! :D ik ben terug met een nieuw hoofdstukje voor jullie! :D Ik heb er niet zo veel over te vertellen, dus ach. :/ Deze A/N is heel kort deze keer! :) Nou, veel plezier met lezen! :3 Lees, Reageer & Stem, a.u.b. :3

Lovies!! <3 :3 x3

Oh ja! En dank je wel voor de 800+ lezers! :D Hou van jullie! <3

Foto: De Bewaker van het Heelal, Galaxia. :D ==========>

"Galaxia..." mompel ik zachtjes en staar de bloedmooie Bewaker aan met grote ogen. Ze heeft lange haren die zo zwart zijn als het heelal, blauwe ogen die gloeien als het zwarte gat en een huid die een licht kleurtje heeft. Ze is echt beeldschoon. Maar daarom heb ik geen grote ogen. Het is om het feit dat het heeft gewerkt. Wow, het heeft echt gewerkt. Wel, dat was verrassend. Ik had niet verwacht dat het zou lukken. 

Dus je hebt iedereen in een zwart gat gesleurd terwijl je zei dat je het had gevonden terwijl je gewoon zat te bluffen? 

Euhm... Ja? 

Ongelooflijk. 

Zeg, er was toch geen andere optie... 

Dat helpt je niet echt en ik praat nu even niet meer tegen jou. 

Tch, zo doe je ons beide een plezier hoor. En met dat zwijgt ze. Goed. Heb ik geen last meer van haar. Ook al heeft ze wel gelijk dat ze zo tegen me reageert. Het was vrij dom van me om iedereen's veiligheid op het spel te zetten. Nu voel ik me schuldig, fijn. Heel fijn.

"Shari." sist Diell laag in mijn oor en port me zachtjes in mijn zij. Geschrokken kijk ik op naar hem; wakker geschud uit mijn diepe gedachten. Hij kijkt me met een betekenisvolle blik aan en ik kan alleen maar een wenkbrauw optrekken. Wat...? Diell kijkt scheel en zucht. Zachtjes grinnik ik. Het is best grappig als hij dat doet, maar ik weet ook dat het betekent dat ik een groot punt mis. Wat dan? Met een jij-bent-echt-zo-stom-blik op een droge manier en wijst een vinger naar opzij. Met mijn blik volg ik de vinger en bemerk dat het wijst naar Galaxia. Met mijn mond vorm ik een 'o' en knik dan langzaam alsof ik het begrijp. En dan kijk ik Diell weer onbegrijpend aan. Deze keer face palmt hij. Net op het moment dat hij iets wil zeggen, wordt hij onderbroken.

"Ik vroeg aan jou waarom jullie hier waren en wacht nog steeds op een antwoord." Hoor ik een zachte, zoete stem tegen me spreken op een kalme, maar ongeduldige manier. Geschrokken kijk ik op en ontmoet twee blauwe ogen. Hey... Wacht eens? Ik herken die ogen ergens van? "Nou, waar wacht u op." spreekt Galaxia me weer kalm, maar ongeduldig aan en ik kan haar alleen maar aanstaren. Maar van waar? Na een minuutje voel ik weer een por in mijn zij en word weer uit mijn gedachten geschud. Met een frons kijk ik Diell weer aan en hij fronst terug. Met een zucht draai ik mijn hoofd terug om naar Galaxia en neem een stap naar voren. Eerst buig ik even uit respect en kijk haar dan recht in de ogen aan.

"Galaxia, ik ben Shari, Bewaker van de Maan, en ik ben naar u toe gekomen om u een vraag te stellen." spreek ik haar formeel aan en ik bemerk dat ze vragend lichtjes een wenkbrauw optrekt.

"Vraag maar wat u wilt vragen, Shari." vertelt ze me en ik knik formeel. Na nog een diepe zucht stel ik de vraag.

"Waarom was u bij me toen ik een Bewaker werd?" vraag ik en hou mijn hoofd schuin in nieuwsgierigheid. Galaxia's ogen wijden en ze staart me aan met schok. Haar grote blauwe ogen blijven me maar bekijken alsof ik net het onmogelijkste heb gezegd. Het laat me een beetje ongemakkelijk voelen. "Euhm... Galaxia?" vraag ik nogal nerveus met mijn wangen rood van schaamte. Meteen knippert Galaxia en het lijkt dat ze wakker is geschud. Nog even knippert ze en heeft dan weer een stern gezicht. Wauw, die heeft zich snel herpakt.