Beast.

3. The whole story.

Ik zucht. Weer een nieuwe dag met die vervelende wekker die me wakker maakt. Ik sta op en loop naar mijn inloopkast. Dit wordt nog wat. Ik heb echt geen idee wat ik aan moet. Ik pak een zwarte broek en een wit shirt met de tekst: Model of duty. Ik twijfel nog even en pak dan ook nog een spijkerblousje. Ik kijk naar al me schoenen en kies uiteindelijk voor me zwarte leren enkellaarsjes. Klaar. Sneller dan ik dacht. Ik krul ook nog even snel me haar en ga dan naar beneden.

'Maaaam?!' Roep ik terwijl ik aan de tafel ga zitten. 'Lieverd, wil je alsjeblieft niet zo hard roepen in de ochtend? Ik ben net wakker joh!' Lachend begin ik met eten.

Er word geklopt op de voordeur. Wie zou dat kunnen zijn in de ochtend? Ik loop naar de deur en doe hem open. Ik zie iemand staan die ik hier nooit meer had verwacht. 'Nee! Je bent terug!' Roep ik terwijl ik m'n handen voor mijn mond sla en begin met lachen. Ik ben in tijden niet zo blij geweest. Ik spreid me armen en knuffel hem lang. 'Belle....' 'Ja?' 'Geen lucht...' 'Oh! Sorry!' Meteen laat ik hem los en laat hem even op adem komen. Soms vergeet ik echt dat ik een beast ben en mensen helemaal kan fijn knijpen. 'Niet erg. Is mam er ook?' Ik knik en laat hem binnen.

'Mam! Kijk wie er is!' Als me moeder hem ziet laat ze alles vallen. Ze gilt en rent naar hem toe en omhelst hem. Wie dit nou is? Mijn kleine broertje Dylan. Blond haar en blauwe ogen en ook wel de tweeling van Audrey.

Even later zitten we met z'n allen aan de tafel. Van me moeder mogen Audrey en ik wat later naar school. 'Maar waar ben je heen gegaan?' Vraagt Audrey terwijl ze haar kop thee vult. 'Italië. Ik heb daar heel lang moeten helen, en ik heb kunnen nadenken.' Zegt Dylan terwijl hij ook wat thee inschenkt. 'Waarom ben je terug? We dachten dat je pas terug zou komen tot je er helemaal klaar voor was.' Vraag ik.

'Oh, maar ik ben er al klaar voor. Ik ben er klaar voor om ze allemaal te vermorzelen voor wat ze me zus hebben aangedaan. Ik heb alles onder controle nu.' 'Je laat het maar Dylan!' Roept me moeder. 'De skliros is gevaarlijk! Je zus heeft er soms nog steeds nachtmerries van. En jou hebben ze het ook aangedaan!' Dylan staat boos op.

'Daarom wil ik ze ook verslaan! Mam, dit zal Belle voor altijd dwarszitten! Als een soort litteken.' Me moeder wil wat zeggen maar ik onderbreek haar. 'Waar in Italië was je precies?' Vraag ik. 'In Rome. Bij tante Janet.' Ik wil het er echt niet meer over hebben. Ik moet sowieso al niet gaan vertellen dat de skliros bij ons op school is geweest. Dan gaan ze zich zo een zorgen maken.

Ik neem nog een slok thee. 'Heb je iets gehoord van Matt?' Vraag ik aarzelend. Droevig schudt hij zijn hoofd. 'En jullie?' Ik schud ook van nee. 'Niks, sinds hij is vertrokken.' Me moeder pinkt een traantje weg. 'H-hij z-zal toch niet-' 'Nee Audrey, niet aan zulke dingen denken. Hij is niet dood. Het gaat goed met hem.' Zeg ik terwijl ik geruststellend me hand op de hare leg.

'Nou jongens, ik moet naar school.' Zeg ik na een tijdje terwijl ik opsta. 'Oh, wacht op mij! Ik pak me tas en dan gaan we samen.' Ik knik. 'Ik wacht op je in de auto.' 'Je hebt een rijbewijs?!' Roept Dylan met zijn ogen wijd opengesperd. 'Ik ben niet meer hetzelfde meisje van drie jaar terug, dat besef je wel he?' Zeg ik lachend terwijl ik de sleutels pak en wegloop.

'Oke, je gaat me dus echt vertellen wie die personen waren gisteren. Ik ben nog niet helemaal geheeld door hun!' Zegt Allison die naast me kluisje komt staan. 'Dat kan best. Kate en haar pack  zijn best sterk. Ik ben ook nog niet helemaal geheeld. Trouwens, het is een heel lang verhaal.' Allison rolt met haar ogen. 'Desnoods mis ik een les zodat je alles kan vertellen.' 'Allison, je weet dat je onvoldoende  staat voor wiskunde. En laat dat nou toevallig onze volgende les zijn.' Koppig haalt Allison haar schouders op en gaat tegen me kluisje staan. De bel gaat en de gang stroomt langzaam leeg. 'Allison! We moeten naar de les.' 'Hallo, dit is wel een kwestie van leven en dood ja! Wat nou als je alleen was? Wat nou als ik had gezegd dat ik moest plassen en dat jij daarom alvast maar moest gaan? Want weet je? Ik moest plassen! Weet je wat er gebeurd zou zijn als ik naar de wc zou geweest zijn? Dan was je dood! Wie moest er dan me beast bestfriend zijn?' Roep Allison dramatisch.