Beast.

19. A wreck.

M'n schouders schokken nog steeds wanneer ik de school binnenloop. Ik kan niet geloven dat ik m'n ketting kwijt ben. Ik weet ook niet waar ik het heb gelaten. Ik doe hem nooit af, alleen tijdens het douchen. Ik denk terug aan gisteren. Wat heb ik er gisteren mee gedaan? Ik kwam thuis, ik liep naar boven met Jason. Ik deed m'n ketting af vanwege de wonden in m'n nek toen ik naar die presentatie aan het zoeken was. Ik weet het weer! Ik legde hem op m'n bureau, en toen liep ik naar Jason die in m'n kast zat, maar ik weet zeker dat ik m'n bureau had gecheckt vanochtend!

Ik zucht en pak m'n telefoon uit m'n tas. Het is vandaag woensdag, dus is m'n moeder eerder dan ik thuis. Ik zoek haar nummer op. 'Hallo?' 'Mam, ik herinner me waar ik me ketting heb gelaten!' 'Echt? Waar!?' roept m'n moeder opgelucht door de telefoon. 'Op m'n bureau, kan je wanneer je thuis komt even kijken?' 'Ja komt goed, desnoods vraag ik aan Pam of ze nu even wilt gaan kijken. Ik moet nu wel ophangen lieverd, ik ga een vergadering binnen. Doe je best he! Ik hou van je, doei!' En voor ik ook maar iets kan zeggen, hangt ze op.

Ik loop maar snel door naar m'n lokaal. Ik heb geen zin in gedoe met de conrector, vooral omdat hij me in de gaten houdt sinds dat gesprek in z'n kantoor. Vanuit de verte zie ik Ashley op me af komen. Als ze mij ziet verandert haar hele gezichtsuitdrukking. Ze kijkt naar me met dezelfde blik als bij de kluisjes gisteren. 'H-hoi.' zegt ze zachtjes als ze me passeert. Ik kijk verbaasd om. Ik dacht dat ze boos op me was? Waarom groet ze me nu opeens? Dit is raar, maar misschien had ze het geeneens tegen mij en dacht ik dat ze het tegen mij zei.

Ik plof neer op de stoel naast Owen die druk bezig is met zijn telefoon als ik eenmaal in het lokaal aankom. Owen kijkt op van zijn telefoon en glimlacht. 'Je hebt je dag niet echt zo te zien. Allisons gezicht stond ook al op onweer.' Ik zucht en pak m'n boeken op tafel. 'Ja klopt.' zeg ik kortaf. Ik kijk even naar Megan die het lokaal ook binnenkomt. Zonder me aan te kijken loopt ze langs me en gaat zitten.

'Ken jij een meisje genaamd Selena?' vraagt Owen ineens terwijl hij ook z'n boeken erbij pakt. 'Haar naam komt me bekend voor, maar ik kom er even niet op. Hoezo?' 'Nou, ik hoorde Jason en Ben over haar discussiëren.' 'Serieus? Wat zeiden ze dan allemaal?' vraag ik verbaasd en nieuwsgierig tegelijk. Owen kijkt even om zich heen voordat hij het zegt. 'Ben zei tegen Jason dat hij die Stacey met rust moest laten.' Ik denk even diep na. Stacey, wie was dat ook al weer? Ik heb over haar gehoord, maar ik heb haar nog nooit in het echt gezien.

'Nou ja, het zal wel. Als het niks word, vind Jason toch alweer een ander meisje.' Alsof je het over de duivel hebt. Jason loopt het lokaal in, hij kijkt de klas rond. Onze ogen kruisen even, maar hij kijkt snel weer weg. Uiteindelijk krijgt hij een glimlach op z'n gezicht, en gaat achterin naast een meisje zitten die ik nog nooit gezien heb hier op school. Hij kijkt haar aan met z'n flirterige glimlach. Zo kijkt hij altijd wanneer hij een meisje versiert. 'Zie je wel?' zeg ik naar Jason wijzend. Owen draait zich om en kijkt toe hoe Jason tegen het meisje iets zegt. Het meisje ziet er geërgerd uit en wijst Jason af. Heel simpel, door haar oordopjes in haar oren te stoppen. 'Misschien moet ik ook eens zo proberen te lachen.' zegt Owen die zich weer terugdraait.

'En wat denk je?' Owen kijkt me aan met dezelfde glimlach als die van Jason. Alleen bij Owen ziet het er raar en lachwekkend uit. 'Ja, uh Owen, volgende keer als je met een meisje praat moet je dat echt niet doen.' 'Zal ik onthouden.' zegt Owen terwijl hij me overdreven aankijkt met die glimlach. Ik probeer me gezicht strak te houden en niet te lachen, maar ik hou het niet meer als ik Owen zo zie. Ik proest het uit en begin zachtjes met lachen. Ik zie dat Megan en Jason mijn kant op kijken. Allebei met dezelfde verbaasde blik.

'Zie je, het is me gelukt. Ik heb je laten lachen, ook al heb je je dag niet.' Owen slaat zichzelf trots op zijn borst. 'Ja dat is alleen jou gelukt tot nu toe.' 'Daar zijn vrienden voor. Ik ben gewoon te grappig. Niemand kan mij weerstaan.' 'Laat het je niet naar je bol stijgen.' zeg ik met m'n ogen rollend.