Beast.

21. Er iets moois van maken.

Ik kijk geshockeerd naar het briefje. Dit kan niet waar zijn. Ik had dit nog geprobeerd te voorkomen. Owen komt naast me staan.  'Hé Izzy heb je zin om-' Ik druk het briefje tegen zijn borst aan en ren het lokaal uit. Iedereen kijkt me verbaasd na.

Als een gek loop ik de hele school door. Waar kunnen ze nou zijn? Ik doorzoek elk lokaal, elk schoonmakers hok en elke wc. Nergens! Het zweet breekt me uit. Vlug ren ik een trap af naar een verdieping lager. Wat moet ik nu doen?

'Izzy!' Owen komt mijn kant op gerend. 'Zeg me dat je ze gevonden hebt!' Owen schudt wild met zijn hoofd. 'Ik doorzoek deze verdieping wel. Ga jij maar naar de begane grond.' Ik knik en ren naar de trappenhal. Ik moet ze vinden! Wie weet wat ze overkomen is!

Ik ren de trappenhal uit en kom terecht in de grote hal van de school. Ik spits m'n oren terwijl ik elk lokaal doorzoek. Ik loop paniekerig en om me heen kijkend rond. En dan gebeurd het. Ineens hoor ik een zacht geluid. Het komt van de lerarenkamer vandaan. Ik ren er heen. Ik kan me krachten ook niet gebruiken! Als iemand me ziet met m'n supersnelheid dan ben ik er bij!

Aangekomen bij de lerarenkamer schop ik de deur meteen open. Gelukkig geen leraar te bekennen. Ik hoor gebonk. Ik kijk om me heen en ineens valt m'n oog op de vriezer waar weleens ijs in wordt bewaard voor in de zomer. Ik ren erheen en trek aan het handvat. Ik trek meteen m'n hand terug als het een sissend geluid maakt. Het brand zo erg! M'n hand wordt knalrood en dik. Natuurlijk! Er zit monnikskap op.

Wat nu? Ik schop er met m'n voet tegen aan. Nog één keer en ik kan het slot breken! Ik schop er de laatste keer tegen aan en het slot breekt. Meteen duw ik het deurtje omhoog met mijn voet. Vlug kijk ik erin. Ik tref Allison helemaal in paniek en Audrey bewusteloos in een plasje bloed aan. Ze zijn vastgebonden met touw aan hun polsen en hun enkels. Ik doe een poging om ze los te maken, maar ik verbrand m'n hand alweer. Hier zit ook monnikskap op. Ik zoek een mes in één van de laatjes.

Uiteindelijk vind ik een schaar in een klein laatje. Ik snij het touw door en haal Allison en Audrey eruit. Ze voelen allebei super koud aan. Het bloed drupt over de witte vloer, maar dat maakt me even helemaal niks uit. Ik pak m'n telefoon op en zoek het nummer van Owen op. 'Owen! Ik heb ze! Ze zaten in de vriezer van de lerarenkamer. Kan je iets meenemen wat ze warm houdt? Ze zijn behoorlijk onderkoeld geraakt en zitten onder het bloed!'

Ik doe mijn armen om Allison en Audrey heen, en zo zitten we dan met z'n drieën op de grond. 'Hoe heeft ze jullie te pakken gekregen? Wat heeft ze met jullie gedaan?' vraag ik uiteindelijk. 'I-ik herinner h-het me niet meer.' zegt Allison terwijl ze met haar hand over haar hoofd wrijft. 'Hoe kan je je het niet herinneren?' vraag ik stomverbaasd. 'I-ik weer het n-niet. Het enige w-wat ik me herinner is dat ik over de gang liep en toen werd ik ineens een schoonmakers hok ingetrokken.'

Ik knik begrijpend en wrijf met m'n  hand over haar rug. M'n handen, kleren en schoot zitten onder het bloed. Allison is al gestopt met bloeden, maar Audrey loopt haast leeg. Ik leg m'n hand over de grootste wond in haar zij en zorg ervoor dat ze niet meer bloed verliest.

Snel daarna komt Owen met jassen en sjaals aangerend. 'Dit is het enige wat ik kon vinden bij de gevonden voorwerpen.' Owen gooit een sjaal en jas naar me toe. Ik wikkel de sjaal om de nek van Audrey heen en trek haar de jas aan. Owen gaat zitten op de grond en voelt met zijn hand het gezicht van Allison. Allison ziet bleekjes en haar ogen vallen steeds dicht.

'Breng Audrey naar huis, ze heeft teveel bloed verloren. Heb je mensenbloed thuis?' Ik knik. 'Mooi, want dat is het enige wat haar misschien nog kan helpen.' 'En Allison dan?' 'Ik zorg wel voor Allison.' 'Weet je dat zeker? Ik kan haar ook wel meenemen.' 'Ja, ga maar.' Ik knik en draag Audrey de lerarenkamer uit. Ik kijk om me heen of de kust veilig is en zoef dan de gang door naar buiten, naar de parkeerplaatsen. Snel leg ik Audrey op de achterbank van me auto en rij naar huis.