Beast.

29. The party pt.2

Zodra ik de gil hoor verstijf ik. Andrew negeert de gil en gaat gewoon verder. Ik wring me los van Andrew en loop naar de richting waar de gil vandaan kwam. Dat was niet zomaar een gil. Dat was Allison.

Ik loop naar de richting waar ik de gil hoorde en zie al gauw Allison op de grond zitten. Ze heeft haar benen opgetrokken en huilt. Ik hurk neer en leg m'n hand op d'r rug. 'Allison wat is er gebeurt?' Ze kan zich niet meer bewegen. Ze lijkt wel in shock.  'I-ik h-herinnerde me hem.' zegt ze rillend. 'Wie herinnerde je je?' 'E-en jongen waar ik mee danste, hij heeft meegeholpen.' zegt ze ratelend. Ik snap er helemaal niks van. 'Met wat Allison?' 'Met m'n mishandeling.' zegt ze deze keer luid en duidelijk. Ik voel me verstijven.

Er zijn inmiddels mensen om ons heen komen staan. Ik voel een hand op m'n schouder die me uit m'n gedachten haalt. Als ik op kijk zie ik Owen. Hij helpt me even overeind.  'Er is hier niks te zien, maak dat je je wegkomt!' roept hij naar de menigte die er nog steeds staat. Een paar van de mensen lopen weg, maar een heleboel blijven er staan.  Tussen de menigte kruizen mijn ogen met die van Jason. Ik kijk hem verbaasd aan. Nadat hij niet op school was geweest verwachtte ik hem niet op een feest.

'Wat is er aan de hand?' Owen haalt me uit mijn gedachten. 'Terwijl ze aan het dansen was heeft ze een jongen van de Skliros herkent. Hij hielp mee bij haar mishandeling blijkbaar.' Ik kijk met een schuin oog naar Jason. Hij luistert mee.  'Shit, je had gelijk. Ze zijn wel op het feest dan.' 'Ik moet die jongen vinden. Hij kan ons aan een heleboel info helpen.' zeg ik vastberaden.

'Denk je dat je het alleen red? Het is beter als ik Allison naar huis breng. Je kan Bradley en Wesley bellen anders.' Ik schud wild met m'n hoofd. 'Oh nee, ik red me wel hoor.' zeg ik terwijl ik Owen richting de deur duw. De gedachte alleen al om Wesley hierbij te halen zorgt ervoor dat ik me ongemakkelijk voel. 'Weet je het zeker?' 'Ja, honderd procent.' 'Goed wat jij wilt.' zegt hij schouderophalend. 'Hoe ben je hierheen gekomen?' vraag ik. 'Met de auto.' 'Oké mooi.'

'Ik moet alleen weten hoe die jongen eruit zag. Allison hoe zag hij eruit?' 'Hij was lang...en enorm gespierd. Zwart haar en....blauwe ogen. Z'n tatoeage was goed te zien op z'n pols.' Ik knik. Dat moet wel genoeg zijn.

Ik draai me om naar de menigte. 'Oké dan, we gaan allemaal nu even aan de kant.' Ik duw twee meisjes weg en ze kijken me beledigd aan. Zodra ze zien wie ik ben draaien ze zich weer om. Ik zie dat Owen Allison bruidstijl heeft opgepakt. Ik duw mensen aan de kant zodat hij er langs kan.

'Ik zie je morgen. Zorg goed voor haar. Wees voorzichtig.' Ik omhels hem nog even vlug. 'Veel succes, en Izzy wees alsjeblieft voorzichtig.' Hij kijkt me onzeker aan en stapt dan naar buiten. Ik sluit de deur en loop weer naar de dansvloer. Andrew is 'm gesmeerd. Lekker dan.

Ik bekijk even de dansvloer. Niemand met zwart haar. Ik voel een hand op m'n schouder. Ik draai me een halve slag en sta recht  voor hem. Jason bekijkt me even van top tot teen en ik doe hetzelfde bij hem. Hij heeft een zwart shirt aan met een spijkerbroek en bijpassende schoenen. Z'n haar is gedaan en ik ruik zelfs de parfum die hij op heeft.

'Princess, ik dacht dat jij niet aan feestjes deed?' zegt hij plagend. Ik heb hier geen tijd voor. 'Wen er dan maar aan, want je gaat me waarschijnlijk vaker zien.' zeg ik met m'n ogen rollend. 'Daar kan ik best aan wennen. Je ziet er trouwens verdomd sexy uit.' zegt hij terwijl hij op z'n lip bijt. Ik weet heel even niet wat ik daar op moet reageren, maar ik herpak mezelf weer meteen. 'Maar wat moet je? Ik heb namelijk dingen te doen.' 'Ik heb gehoord wat je zei tegen Owen.' 'Ja, ik vroeg hem Allison naar huis te brengen. Dus?' 'Ik bedoel dat andere.'

Ik kijk hem met een frons aan. 'Ja, ik zoek iemand van de Skliros. Dus?' Hij kijkt me even twijfelend aan. 'Ik wil je helpen.' 'Vergeet het. Ik vertrouw je niet.' 'Oh kom op! Ik heb je heel m'n levensverhaal vertelt. Die kent letterlijk niemand op school!' roept hij tegensputterend. Ik kruis m'n armen. 'Dat kan wel zo zijn, maar je was er de dag erna niet en dat wekt toch wel wat vragen op.' Hij zucht.