Beast.

18.Necklace

We rennen de gang op. Wat nu? Vincent roept zijn mannen erbij. Die zijn sowieso te goed getraind. Vanuit mijn ooghoeken zie ik de twee mannen al aankomen. Ze hebben walkie talkies in hun handen waar ze af en toe iets in roepen. 'Op drie rennen we alle drie een andere kant op.' Allison kijkt me bang aan. Ik kijk haar aan met een aanmoedigende blik. 'Begrepen?' Allison en Owen knikken. Ik wacht even zodat de mannen wat dichterbij komen. '1......2......3!' Ik ren naar links en Allison en Owen rennen allebei naar voren maar splitsen uiteindelijk ook.

Ik ren door de gangen van de enorme villa en probeer elke deur die er is. Ik kijk achter me en zie dat één van de mannen me gevolgd is. Kan ik echt gebruiken op het moment! Ik stop als ik zie dat de gang dood loopt. De man stopt ook en kijkt me met een gemene lach aan. 'Tijd om een einde aan je leven te maken liefje.' Ik rol met m'n ogen. 'Ik ben niet zo van de koosnaampjes.' Ik brul en ik ren op de man af. De man gooit me moeiteloos over zijn schouder heen. Ik val met een harde klap op de grond.

Ik sta meteen weer op en probeer de man de schoppen. Hij pakt me been vast en reit hem open met zijn klauwen. Vervolgens, gooit hij me weer over zijn schouders heen. Ik val boven op een glazen tafeltje. De tafel breekt en ik voel de scherven in mijn rug prikken. De man komt op me af en schopt me in mijn maag. Een harde kreun verlaat mijn mond. 'Het spijt me. Heb ik je pijn gedaan?' 'Nee hoor, gaat prima.' zeg ik sarcastisch. De man slaat me nog een keer in mijn maag. Hij herhaalt het tot ik me helemaal verdoofd voel. Ik ben nog nooit zo snel verslagen. Het word wazig voor mijn ogen. Ik zie allen nog maar zwarte vlekken en als laatst, voordat het zwart word voor mijn ogen, zie ik hoe de man in zijn rug word geraakt door een pijl.

~~

De zon schijnt in mijn ogen en ik voel dat ik op een bed lig. 'Had ze niet allang al wakker moeten worden?' Dat is de stem van Allison. 'Ik weet het niet. Bradley zei dat het wel kon duren.' Bradley? Wat heeft hij hier mee te maken? Ik doe zachtjes mijn ogen open. Het is eerst wazig, maar ik zie al snel Allison ijsberen, wat ze altijd doet als ze gestrest of bang is. Owen staat voor het raam en kijkt mijn kant op.

'He he, je bent wakker. Het duurde wel wat hoor.' zegt Owen lachend. Ik kijk om me heen en zie dat ik deze plek niet ken. Vragend kom ik overeind en kijk nog een keer om me heen. Ik kijk naar de donkerblauwe muren van de slaapkamer. Een zwart bureau met een donkerblauwe stoel en de kast en het bed zijn ook zwart. Verder heb je overal posters van films en series aan de muur. 'Waar ben ik?' Ik wed dat dit de kamer is van Owen, die is wel zo een geek. 'Je bent in mijn huis Izzy.' zegt Owen die naar zijn bureau loopt. Yes, score!

'Wat is dit?' Ik kijk naar de troebele substantie die Allison me onder me neus duwt. 'Dit moet je drinken zodat je wonden helen. Je bent flink te pakken genomen door die mannen van Vincent.' Ik verzit me even en er schiet gelijk een pijnscheut door mijn rug. Ik laat een harde kreun en knijp m'n ogen dicht.

'Belle, ik weet dat het er echt vies uitziet, maar je moet het écht drinken.' zegt Owen. Ik neem de beker aan en kijk ernaar. Allison kijkt me aanmoedigend aan. Twijfelend neem ik een slok, maar zodra ik het proef spuug ik het uit. 'Zoiets hadden we al verwacht.' zegt Allison die Owen aan kijkt met een 'ik zei het toch' blik. 'Het brand in m'n keel. Hier, ik hoef het niet!' Ik leg het bekertje op het nachtkastje en probeer niet over te geven.

'Allison had me hier al voor gewaarschuwd, maar ik luisterde niet.' Allison schenkt hem een sarcastische glimlach. 'Ik snap het niet, wat is er gebeurd? Ik herinner me niet veel meer.' Allison kijkt vlug naar Owen. 'Nou, je herinnert je vast wel hoe we naar die enge Vincent gingen toch?' Allison kijkt me vragend aan en ik knik.

'Je herinnert je dus ook dat Vincent zijn mannen riep. En dat je met het briljante idee kwam om ons op te splitsen.' zegt ze met haar ogen rollend. 'Ja dat herinner ik me gewoon. Het laatste beeld dat ik zag is dat de man waar ik mee vocht een pijl in zijn rug kreeg. Wie was dat?' 'Dat was ik.' Ik kijk naar de deuropening waar Bradley met een dienblad in zijn handen staat met nog meer van de vieze substantie. 'Bradley? Wat deed jij daar?' 'Jou in de gaten houden. Dat doe ik al sinds je bij ons bent langs geweest trouwens.'