Το θήραμα

*Αρπαγή*

15- Αρπαγή...

"Σε ακούω..." ούρλιαξε στο αυτί της καθώς πάτησε το γκάζι παραπάνω...

"Είσαι τρελός..." τσίριζε η Ιοκάστη ενώ ένιωθε την καρδιά της να ξεκολλάει από το υπόλοιπο κορμί... ναι το συναίσθημα του τρόμου την είχε κυριεύσει... πανικός...

"Αφού το κατάλαβες αυτό... περιμένω εξηγήσεις..." έσφιγγε τα χέρια στο τιμόνι ενώ κοίταζε μονάχα μπροστά... πραγματοποιώντας επικίνδυνες προσπεράσεις....

Εκείνη προσπάθησε να κρατηθεί από κάπου... ζαλιζόταν από τα ζιγκ ζιγκ... η ζώνη είχε κολλήσει πάνω της αλλά τίποτα δεν μπορούσε να τη σώσει...

"ΠΕΡΙΜΕΝΩ"

"Συγγνώμη.." είπε αφήνοντας ένα δυνατό αναστεναγμό...

Αυτός άρχισε μια περίεργη κουβέντα... "ο πατέρας μου είπε κάποτε πως η αγάπη πρέπει πάντα να δοκιμάζετε με ύπουλους τρόπους... τον ρώτησα λοιπόν εάν και ψέματα ήταν αποδεκτά... μου απάντησε πως ναι... ξέρεις ο πατέρας μου αγαπάει πολύ τη μητέρα μου..."

"'Άγγελε.. τι λες.."

"Δεν είμαι σίγουρος εάν μπορώ να δεχτώ τα ψέματα σου..." απάντησε ενώ γύρισε ελαφρώς το κεφάλι του προς το μέρος της... τα γαλάζια μάτια καρφώθηκαν πάνω της...

"ΔΕ λέω ψέματα... δε ξέρω πως βρέθηκε ο Ορέστης στο σημείο.. δεν του έστειλα μήνυμα... ίσως κάποιος θέλει να μας χωρίσει.. σκέψου... δες το κινητό σου Ραζή... δες το... σε πήρα και εσένα τηλέφωνο..."

"Αυτό που μου είπε επίσης ο πατέρας μου είναι πως οι γυναίκες γοητεύονται πάντα από τις όμορφες κουβέντες... πως κάθε τριαντάφυλλο έχει αγκάθια... και όποιος πάει να πιάσει θα σε τσιμπήσουν... θα σου τρυπήσουν τη ψυχή..." συνέχισε ένα παραλήρημα δίχως προηγούμενο...

Το κοντέρ έδειχνε τα 150 χιλιόμετρα και αυξάνονταν... "μίλα... είναι ο φίλος μου τόσο καλύτερος από εμένα;"

"Δε ξέρω πως με βρήκε... ένας άγνωστος τύπος σταμάτησε να με βοηθήσει... μέσα σε μισή ώρα τον είδα μπροστά μου..."

"ΨΕΜΑΤΑ..." γρύλισε σαν λυσσασμένο σκυλί... "τον γουστάρεις... γουστάρεις τα κόλπα..."

Η Ιοκάστη αγανακτισμένη και αφού διαπίστωσε πως δεν είχε σκοπό να την πιστέψει ότι και να έλεγε πέταξε το αυτονόητο... "ωραία Ραζή... δε με νοιάζει τι πιστεύεις... είσαι ικανός να γκρεμίζεις καθετί όμορφο με τους εγωισμούς σου... πλάθεις σενάρια διότι πολύ απλά φοβάσαι..."