Το θήραμα

*Η νύχτα*

6 – Η νύχτα...

Η δίδυμες κοίταζαν γύρω τους ενθουσιασμένες... πάντα ήταν η ψυχή των πάρτυ... χειροκρότησαν ενθουσιασμένες.... έσπρωξαν την Ιωάννα για να περάσουν στο κέντρο της αίθουσας... αλλά η κοπέλα είχε τα μάτια της κολλημένα μόνο προς το μέρος του Ορέστη... είχε αγχωθεί αρκετά αλλά τουλάχιστον θα είχε την ευκαιρία να διασκεδάσει λίγο δίχως πολλά απρόβλεπτα...

Η δε Ιοκάστη όμως δε συμμερίζονταν την ίδια χαρά... της έκανε νόημα να προχωρήσουν ενώ εκείνη προτίμησε να αναζητήσει το μήνη μπαρ που είχε στηθεί για την περίσταση... Προτίμησε να μην ρίξει άλλο λάδι στη φωτιά... εάν περνούσε αδιάκριτη τότε ακόμη καλύτερα... οι μπελάδες την έβρισκαν όμως όπως και να έχει... άκουσε ένα βήξιμο και μια γλυκιά τρυφερή φωνή...

"Είσαι πολύ όμορφη..." η φωνή της χάιδεψε τον κρόταφο...

Μετά από λίγο αναγνώρισε τη φωνή... ήταν του Ορέστη... "σε ευχαριστώ...." απάντησε ευγενικά ενώ πάλι του γύρισε την πλάτη... τράβηξε λίγο το φόρεμα που ήταν πολύ κοντό αλλά μάταιος κόπος...

"Ήμουν σίγουρος πως θα λάμπεις απόψε... και πιστεύω πως αξίζω ένα χορό για την επιλογή μου... σε ευχαριστώ με τη σειρά μου..." την πλησίασε .. τους χώριζαν ελάχιστα εκατοστά... "είσαι η ομορφότερη της βραδιάς..."

Η Ιοκάστη άκουγε τους ψιθύρους... το κορμί της ρίγησε να να μπήκε κρύος αέρας στην αίθουσα... "είμαι σίγουρη πως άλλες θα θέλουν να χορέψουν μαζί σου περισσότερο"

"Και εάν εγώ δε θέλω τις άλλες και θέλω να χορέψω μόνο μαζί σου..." της απάντησε αμέσως...

"Μη παίζεις μαζί μου Ορέστη..." πέταξε αγανακτισμένη... "εσύ και οι φίλοι σου θεωρείτε τις γυναίκες απλώς παιχνιδάκια..."

"Όταν θα παίξω θα το καταλάβεις... προς το παρόν μιλάω πολύ σοβαρά... μου αρέσεις και δεν είμαι έτοιμος να χάσω..." της χάιδεψε το μάγουλο τρυφερά...

"Ορέστη... σταμάτα τα κόλπα σου..." πρόσταξε νευριασμένη...

"Φοράς το φόρεμα που διάλεξα για σένα... μου μιλάς... σε νευριάζω αλλά δε φεύγεις μακριά μου εγώ πιστεύω πως κάνουμε μια πολύ καλή αρχή Ιοκάστη... εσύ και εγώ..."

Η κοπέλα μπερδεμένη έκανε μερικά βήματα προς τα πίσω... είχε αναστατωθεί με τις κουβέντες του αλλά όχι δεν χρειαζόταν να ακούσει κάτι άλλο... ήταν όλοι τους τρελή... μιλούσε για ένα φόρεμα και δεν καταλάβαινε πραγματικά τι είχε συμβεί... Η νύχτα όμως ήταν πολύ μεγάλη και το ξημέρωμα μεγαλύτερο...