Το θήραμα

*Μια αγκαλιά*

3- Μια αγκαλιά...

Η Χαρά ακολούθησε τις εντολές της Νεφέλης... πήρε από πίσω την Ιοκάστη και είχε ψαρέψει λαβράκι... αυτή η αγκαλιά θα γινόταν πρώτη είδηση στο σχολείο φυσικά... Θα φρόντιζε η ίδια να μεταφέρει τα καυτά νέα.... σίγουρα ο Ορέστης Κομνηνός θα άπλωνε τα δίχτυα του σε αυτήν την ανόητη νεοφερμένη που δεν γνωρίζει ποιος είναι το αφεντικό....

Η Ιοκάστη συνοδεία του Ορέστη μπήκε στο δωμάτιο... άναψε το φως... τα πάντα ήταν αναστατωμένα όμως... τα σκεπάσματα τα βιβλία... τα προσωπικά τους αντικείμενα... όλα... μια μυρωδιά τους τράβηξε την προσοχή... μια άσχημη μυρωδιά... Προσεχτικά ο Ορέστης έλεγξε το χώρο... γέλασε πονηρά... αφού αμέσως κατάλαβε ποιος κρυβόταν πίσω από την πράξη αυτή... δε μίλησε όμως... δεν πρόδωσε τον κολλητό του όμως...

"Τι μυρίζει έτσι εδώ μέσα να πάρει;" αναφώνησε η Ιοκάστη... τότε πρόσεξε πως στο κάτω από μικρό χαλί στο κέντρο του δωματίου υπήρχε κάτι... σήκωσε το χαλί και τότε έκπληκτη αντίκρισε κάτι φρικιαστικό... ένα σκοτωμένο πουλί.... ήταν έτοιμη να ουρλιάξει...

Ο Ορέστης επανέλαβε την κίνηση του... την αγκάλιασε πάλι... "εδώ είμαι εγώ... μη φοβάσαι κάποιος θέλει να σε τρομάξει μη δίνεις σημασία..."

"Να μη δίνω σημασία... τολμάς και το λες αυτό; αλλά τι περίμενα και εσύ το ίδιο μαλάκας με το φίλο σου είσαι... φύγε τώρα από μπροστά μου... δεν έχω αποδείξεις αλλά είμαι σίγουρη πως αυτός κρύβεται πίσω από το κακόγουστο αστείο...." φώναξε η Φωκά σε έξαλλη κατάσταση...

"Εγώ δεν έκανα τίποτα όμως..." προσπάθησε να δικαιολογηθεί ο Κομνηνός... "μπορείς πάντα να αναζητάς την αγκαλιά μου για να ζητάς προστασία..."

"ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ..." πρόσταξε η Ιοκάστη απογοητευμένη.. η πρώτη αγκαλιά ήταν τόσο γλυκιά... τώρα είχε μετανιώσει

"Να ξέρεις πως λίγες έχουν ξεχάσει την αγκαλιά μου και πολύ λιγότερες κάτι άλλο... θα είμαι εδώ γύρω εάν αλλάξεις γνώμη... αα και μια συμβουλή.."

Αυτή τον αγριοκοίταξε αλλά ο Ορέστης δεν πτοήθηκε... ήταν έτοιμη να τον ξεμαλλιάσει κυριολεκτικά...

"Μην του πας κόντρα... όσο του πας κόντρα τόσο επιβαρύνεις την κατάσταση... τον ξέρω καλά... δεν πρόκειται να σε αφήσει ήσυχη..."

Εκείνη τον έσπρωξε με δύναμη... τον σιχάθηκε... ο τρόπος που της μιλούσε φανέρωνε τόσο αλαζονεία... μια έπαρση αποκρουστική εντελώς... Καθάρισε το δωμάτιο πριν επιστρέψει η Ιωάννα με την οποία είχε να συζητήσει αρκετά... Η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά της την προβλημάτισε... δεν της έλειπε κάτι και όμως έκανε σαν να επιδίωκε την αυτοεπιβεβαίωση με κάποιο τρόπο... αλλά είχε επιλέξει το λάθος άτομο.. τον αχώνευτο τον Ρήγα... Φυσικά περισσότερο την εκνεύρισε ο Ραζής... έκανε λες και ήταν κάποιο θήραμα σε κυνηγετικό αγώνα με άλογα και όπλα... Όχι ποτέ δε θα δήλωνε υποταγή... ποτέ διότι δεν είχε μεγαλώσει έτσι... δεν την είχε διδάξει έτσι ο πατέρα της...