Güney ne yapacağını şaşırmıştı.sinirlendiği için yumruklarını sıkmaya başlamıştı ama onların gülerek konuştuklarını görünce daha fazla dayanamamıştı.sinirli sinirle cafeye girdi.
Güney :noluyo lan burda !
Diyerek cenkin yakasından tutup ayağa kaldırdı.
Cenk:çek o elini lan.
Güney:siktir git lan şuradan!
Diyerek cenke yumruk atmıştı cenk yere yıkılırken güney merti yakasından tutup bi yumrukta ona geçirmişti. Songül ise güneyi tutmaya çalışıyordu.
Songül : dur güney..dursana !
Güney :sus lan
Diyerek merti yumruklamaya devam ediyordu ki cafenin güvenliği gelerek kavgayı ayırdı.arada güneye de yumruk attıkları için kaşı patlamıştı,güney songülün kolundan tutarak
Güney :yürü.
Songül hiçbirşey deneyerek dışarı çıkmıştı. Güneyin az ilerde duran arabasına binmişlerdi,songül ağlamaya başlamıştı.
Songül :herşeyi yanlış anladın güney..
Güney :neyi yanlış anladım lan kahkahalarla guluyordunuz.
Songül :onlar..onlar kaderin arkadaşları!
Güney :siktir git lan kadermiş! Senden zaten supheleniyordum ,bravo..
Songül :benden niye şüphelendin ki,herşeyi yanlış anladın geldin rezil ettin..Ben şimdi nasıl onların yüzüne bakacağım nasıl kaderle yüzyüze konusabilecegim?
Güney :zaten bidaha bakamazsın !
Songül :güney..saçmalama yeter artık ya anlattım işte niye anlamıyorsun ?
Güney :çünkü..çünkü anlattigin herşey yalan..biz sürekli aldatma yüzünden kavga ediyoruz ! Peki bunu kim hissettiriyor sen..yalan söylüyorsun songül! Bu sefer sana inanmayacağım...
Songül :ya güney..
Güney :sus!
Diyerek arabayı eve doğru sürmüştü.arabadan inip eve girdiklerinde güney odaya çıkıp songulun eşyalarını bir bavula koydu ve aşağıya indirdi.
Güney :şimdi git bu evden !
Songül :saçmalama güney..dinle !
Güney :dinlemek istemiyorum
Diyerek songülün kolundan tutarak evden attı. Bavulunuda fırlatarak kapıyı kapattı,songül yağan yağmurla birlikte yere çökmüş ağlamaya başlamıştı. Güney ise kapının arkasında yere çökmüş ağlıyordu.
...
Kısacık bir bölüm..yb 2 veya 3 te gelir :))
