Songül yağmur hızlandığı için ayağa kalkıp bavulunu eline aldı ve yürümeye başladı.acaba kadere gitsem mi?diye düşünmüştü. Ama bugün olanlar?diye düşünürken telefonu çaldı.elini cebine sokup telefonunu çıkardığında kaderin aradığını gördü. Hemen telefonu açtı.
Songül :kader..çok özür dilerim kardeşim,güneye soylememistim izin vermez diye ama herşeyi berbat etti..
Diyerek konuşuyordu hickiriklarinin arasından.
Kader:önemli değil de sen nerdesin..Neden agliyorsun songül?
Songül :iyi değilim!
Kader:songül..bana geliyorsun hemen !
Songül :tamam
Diyerek kaderin evine gitmek için taksiye bindi.
...
Güney uzun bir süre yerde oturduktan sonra arda'nın ağlama sesiyle ayağa kalktı. Arda'nın odasına çıkıp arda'yı kucağına almıştı.
Güney :karnın mı acıktı senin..
Diyerek mutfağa indiler.arda'nın mamasını yapmaya çalışıyordu..sonunda birşeyler yapmayı başarmıştı. Arda'nın yanına gidip mamayı yedirmeye çalışıyordu ama arda yemiyordu.
Güney :hadi oğlum ye şunu.
...
Songül ve kader oturmuslardi.
Kader:ağlama artık, barışırsınız merak etme songül..
Songül :affetmez..
Kader:anlatamadığın birşey mi var songül?
Songül :hayır yok..Kader ben arda'yı çok özledim.
Kader:onu neden getirmedin?
Songül :alacak vaktim olmadı..kolumdan tutup attı benim!
Kader:tamam git şimdi arda'yı al ya da ben gider alırım..
Songül :tamam ben giderim.
...
Songül eve gelmişti.kapının önünde uzunca durarak kapıyı çaldı,bir-iki kez kapı çaldıktan sonra güney kapıyı açmıştı.
Güney:ne oldu?
Songül :arda'yı almaya geldim..
Güney:arda'yı alamazsın o benimle kalacak..git burdan !
Songül:güney!arda'yı getir..
Güney :hayır..
Songül kapıyı itip içeri girmişti. Güney ise kapıyı sertçe kapatıp salona geçmişti.
Songül :nerde arda?
Güney :alamazsın lan onu!
Diyerek songülün kolundan sertçe tuttu.
Songül :bırak kolumu!
Güney :çık lan evden..
Diyerek bagirmisti.
...
Burak o sırada evine girecekken songüllerin sesini duydu ve kapıyı çaldı.Güney kapının calmasiyla songülün kolunu bırakıp kapıyı açtı. Songül ise koltuga oturup ellerini başının iki yanına koyup ağlıyordu.
Güney :ne oldu ?
Dedi karşısında duran burağa.
Burak:eve gidiyordum da yani karışmak gibi olmasın ama songülün sesini duydum..bi sorun mu var ?
Güney :yoo..yanlış duymuşsun
Derken burak songülün hıçkırıklarını duydu.
Burak:ağlıyor..
Güney :sana ne kardeşim..
Burak:bi dakika ya..
Diyerek içeriye girdi.
Burak:songül..iyi misin?
Songül kafasını kaldırıp burağa baktı.
Songül :bebegimi istiyorum..
Burak:nerde ?
Songül :güney..Güney vermiyor!
Burak güneyin yanına giderek
Burak:neden vermiyorsun lan çocuğu.
Güney :çünkü songül cezalı!
Burak:kes sacmalamayı..
Diyerek yukarıya çıktı. Bebek odasına girip ardayı kucağına aldı ve songülün yanına getirdi.
Burak:al iste bebeğin..
Songül ardayı kucağına aldı ve ayağa kalktı. Evin kapısına geldiğinde
Güney :arda'yı bırak lan !
Diye bagirmisti.
Songül :hayır!
Burak:güney sakin ol..
Diyerek songülü arkasına almıştı. Songül kapıyı açıp hemen çıkmıştı. Taksiye binerek evden uzaklaşmıştı.
Güney :sanane lan benim cocugumdan karımdan!
Burak :ne banane geçip songülü bebeginden ayırmana,onu aglatmana izin mi verseydim?
Güney : sana ne bundan ?
Burak:bak sana baştan söylüyorum.evet songül senin karın ama ben songülü seviyorum tamam mı? Söz boşanırsanız neden songül ve ben olmayayım ki !
Güney :ne diyorsun lan sen siktir git burdan!
Diyerek burağa yumruk attı,burak ise evden çıkıp kendi evine girmişti.
...
Biraz düşünmem lazım..belki bu bölümü silerim , çok yazdım diye silmedim ama saçma geldi.. sizce ? ♡
