CEHENNEMİN ÇOCUKLARI

Zamanı Geldi

Serenin ağzından
Bunu söyledikten sonra odasından çıktım elimi cebime götürdüğümde telefonumu farkettim rehbere girip annem diye kaydettiğim kişiyi aradım. Bir araba yollamıştı arka koltuğa geçtiğimde rehberi birazdaha karıştırdım herkese isim takmıştım.

Kişilerin hepsini hatırlıyordum taktığım isimleri okudukça hepsinin yüzü aklıma geldi. Eve geldiğimde bana kırmızılı diyen çocuğun yüzünü aklıma getirmeye çalıştım ama gelmiyordu kahretsin hemende unutmuşum diye düşündüm ve kendimi yatağa attığım ama hemen uyuyamadım

o akşamları tekrar tekrar yaşıyordum. Bunları düşünürken uyuya kalmıştım gözlerimi açtım birden gözlerimin önüne onun yüzü geldi sonra hazırlanıp evden çıktım. Bu gün zamanı gelmişti onlara çok güzel şeyler yaşatıcaz okula geldiğimde herkesle selamlaştım sonra koridora çıktım birinin kolumu tutuğunu fark ettim ah evet bu çocuk onunla gittim. Okul çıkışı onlara işkencemizi edicektik:
"Niye bana yardım etmek istiyorsun?" Karnını açtı ne çok kası var derken morluklar gördüm:
"Bana bunu onlar yaptı kırmızılı intikam severim"
"Peki"

Sınıfa girdiğimde gördüklerime şaşırdım Derin ve Doruk sarmaş dolaş hadi canım birliktemi bunlar hemen yanlarına gittim bana baktılar hemen olanları annemi ve düşmanım olan çocuğu hatırlamadığımı söyledim ikiside buna şaşırdı.

Su büyük bir sinirle yanımıza geldi neyin var dedik Keremle kavga ettik dedi. Bizde çok üstünde durmadık. Sonra dersler sıkıcı geçti. Kızlardan ayrıldıktan sonra okulun ıssız olan tarafında beklemeye başladım okuldan düşmanım olan çocuk çıkarken gizlice arksna gidip onu çekiştirdim sonra beraber arabasına bindik. Radyoyu açtım en sevdiğim şarkı çıkmıştı Daft punk&Juilian casablancas instant crush bu şarkıyı seviyordum eşlik etmeye başladım bana şaşkınca baktı gözlerimiz buluştuğunda yarım yarım kesitler halinde şeyler canlandı gözümün önünde :
"Bana neden kızmadın"
Hatırlamıştım bunu sonra başım döndü arabayı durdurdu. Bana baktı:
"İyimisin"
Kafamı olumlu anlamda sallayınca önüne döndü bende sesle bir şekilde şunu dedim:
"Yani biz düşmanız benimle arkadaş olucak değildin ya" gülümsedi:
"Hatırlıyormusun"
"Sadece bu kısmı hatırladım"
derin bir nefes aldı sanki her şeyi hatırlamamdan korkmuş gibiydi hayla gidiyorduk en sonunda varmıştık.
Bir bara gelmiştik burası Doruğun barı değildi arabadan indik bara girmeden elimi tutu bende hemen geri çektim:
"Haydi gel kaybolursun sen"
"Ben kaybolmam"
Haydi gel diyerek yine elimden tutup çekiştirdi ve bara girdik hayla beni çekiştiriyordu en sonunda elimi çektim sonra elini uzattı.

parmaklarımı parmaklarının arasından geçirdim. Merdivenlerden koşar adımlarla çıktık ve bir odaya girdik içerde bir sürü erkek vardı:
"Çıkın lan dışarı" diye bağırdı düşmanım olan çocuk herkes çıktı bir kişi hariç bu çocuğu hatırlıyordum. Ayağa kalktı ve bana doğru geldi elini yüzüme değdirecekken düşmanım olan çocuk elimi bırakmadan beni arkasına aldı:
"Onun 1 metre yakınında bile durmayacaksın" ve kafa attı. Sonra elimi bırakıp üstüne çıktı ve yumruklamaya başladı. Sonra çocuk baygınlaştı ve kaldırdı yürümeye başladık bardan çıkıp arabaya bindik.
Sonra deponun önünde durduk. Ve depoya taşıdık.

Ben deponun kapısını kapatırken düşmanım olan çocukda beni döven çocuğu sandalyeye bağladı
Bende kapıyı kapattığımda yanlarına gittim:
"Onu tanıyormusun"
"Evet adı Demir eski biri" Sadece kafa salladım eline benim sopamı aldı ve Demiri dürtmeye başladı bunu iki defa yaptıktan sonra Demir gözlerini yavaşça aralayıp bize baktı bu çocuk beni Yaseminimden ayırıcaktı onu şuan öldürmek istiyordum yan tarafımda bulanan işkence aletlerine baktım kocaman bir bıçak vardı elime aldım ve Demirin üstüne gittim:
"Seni öldürücem duydunmu sen beni Yaseminimden birtanecik kızkardeşimden ayırıcaktın"

bıçağı havaya kaldırdım tam kafasını kesicektim ki düşmanım olan çocuk elimi tutu ve bana sarıldı ağlamaya başladım elimden bıçağı alıp yerine bıraktı sonra Demirin iplerini çözdü ve yere fırlattı sopayla vurmaya başladı Demirin ağzından kan gelene kadar vuruyordu bende ayağa kalktım sonra masanın üstündeki sopayı aldım bende vurmaya başladım. Sonra bıraktım:
"Imm" dediğim de
"Sopsiko"
"İsmin bumu neyse artık şunu bir yere bırakalım"
"İsmim bu değil ama sen bana böyle hitap edersin"
Gülümsedim. Sonra Demiri kaldırdı arabaya doğru götürürken bende depoyu kapattım arkasından  arabaya bindim. Sonra ormanlık bir yere doğru sürdü sonra ağaçların arasına attık sonra dönüp tekrar arabaya bindik:
"Şeyy sopsiko öldümü"
"Hayır nefes alıyordu kırmızılı"
"Hmm"
"Ama çok yaşayacağını sanmıyorum"
Hiçbir şey demedim. Bana bakarak:
"Yani sabaha kadar çıkmaz" dediğinde sadece kafamı tuhaf bir şekilde sallamakla yetindim.
Evin yolunu hatırlıyordum tarif ettim beni eve bıraktı arabadan inmeden önce kulağıma yaklaştı ve şöyle fısıldadı:
"Küçük sırrımızı kimseye anlatmıycağım söz kırmızılı"
Bende onun gibi yapıp kulağına yaklaşıp:
"Söz" ve arabadan indim.