THE DEMON AND THE NORMAL GIRL

4.Real Mother

Yumi's POV

Nung nagulat ako sa nakita ko onti onting tumutulo na yung mga luha sa mga mata ko.

"Ma??"tanong ko.

"Cge na nak lumapit kana sakanya, mag usap na muna kayong dalawa.
dun lang muna ako sa labas."
sambit ni mama rina.

Habang paupo nako sa upuan naka harap ako sakanya.
iyak parin ako ng iyak.

"Anak? Kamusta kana ha?? Ok ka lang ba?? Ang laki laki mo na". Umiiyak sya habang sinasabi nya yon. Pero pinipilit nya paring ngumiti.

"Ok lang po ako"tipid kong sabi.

Dahil di parin ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon. Wala akong ginawa kung di umiyak ng umiyak sa harapan nya.

"Anak? Miss na miss kana ni mommy, sorry kung matagal kitang di nakasama sorry kung iniwan kita sorry kung letter at picture lang naibigay ko sayo sorry anak sorry..."sambit nya.

Habang hawak hawak nya ang mga pisngi ko at naka titig sya saakin at iyak parin sya ng iyak.
.
.
.
Nag karoon ng kaonting katahimikan. Bigla nalang ako nag salita.

"Bakit hindi nyo po ako pinag laban?? Bakit nyo po ako pinabayaan at ipinamigay sa iba??" Naiiyak kong sabi.

Diko alam kung san ko nakuha yung tanong na yun , basta nalang sya lumabas sa bibig ko.

"Kinailangan kong gawin yun anak dahil ayokong mapahamak ka! Kapag pinag patuloy ko parin ang ipag laban ka pati ang papa mo ipa papatay nya. Pina alis ko ang papa mo, sinabi ko sakanya na layuan na nya ako. Pero ayaw ng papa mo na iwan ako kaya ipinag laban nya ang gusto nya. Kaya nung kinabukasan may nag bangga sakanya! Pinasadsya ni mama yon!! nalaman ko yon sa police station dahil umamin yung driver. Sa harapan ko pa mismo"sambit ni mommy habang iyak padin sya ng iyak.

Habang ikinikwento ni mommy janice yung pag ka matay ng tatay ko onti onting dinudurog ang puso ko at may namumuong galit  na para bang gusto ng sumabog.

"Gusto ko lang sabihin sayo na pinag sisisihan na ng lola mo ang ginawa nya dati! At mayroon syang malubhang sakit!! May cancer sya stage 4  kaya sana anak patawarin mona ang lola mo!!"pag mamakaawa nya.

"Patawad!!? Ma? Nahihibang kana ba? Nang dahil sakanya nag ka watak watak tayo ma!! At namatay ang tatay ko nang dahil parin sakanya. Huli na para sa kapatawaran ma!! Hindi na nya mababalik ang buhay na nawala na!! At sana noon palang naisip na nya yan bago sya nag decisyon na ipapatay ang tatay ko."galit kong sabi.

"Anak kahit anong gawin mo lola mo parin sya!! Oo nagalit din ako sakanya pero napatawad kona sya."sambit nya.

"Ikaw po ma! kaya pa po kitang patawarin!! Pero si lola hindi ko na magagawa yon ma!! Sorry"sambit ko.

Pag ka sabi ko nun tumayo nako at lumabas ng restaurant na yon.

"Nak!! sandali!!"sambit ni mommy janice.

Sinusubukan akong pigilan ni mommy janice pero Tuloy parin ako sa pag lalakad ko. Hanggang sa hindi nako sinundan at hinayaan nalang nya muna akong  maka pag isip isip.

"Ano na nak?? Nag ka ayos na ba kayo?"sambit ni mama rina.

"Mama!! Pwede po bang next time nalang po natin yan pag usapan!. Umuwi nalang po muna tayo!! Pagod na po kasi ako eh."sambit ko.

Hindi na kumibo si mama at nag antay nalang kami ng taxi.

Buong biyahe kaming walang kibo sa isat isa, naka tulala lang ako sa bintana ng taxi.

Bakit kasi nagawa ni lola yon. Nag mamahal lang naman si mommy!! Bakit kailangan madamay pa kame ni papa sa lahat ng gulo na to. At kung kelan naman talaga may malubhang sakin si lola staka nya lang naisip yon!! Sa tingin ba nya matatanggap parin sya ng diyos kung sakaling mamatay na din sya!! Imposible!! Tss kailangan nya muna mag dusa sa lahat ng ginawa nya. Bago sya mawala sa mundong to... wala na akong pakielam kung ganito na kasama ang mga pinag iiisip ko.