TABI POV
"Masisisi mo ba ang isang taong nagpapakatanga sa isang taong may mahal ng iba? Masisisi mo ba ang isang taong naging manhid na sa lahat ng sakit na kanyang dinanas?
Ang sagot? Kayo lang ang makakaalam. Pero ang payo ko lang, sana lahat tayo ay marunong makuntento, maghintay, magpasensiya, magpatawad at umintindi. Dahil lahat tayo ay may iba't-ibang pananaw at direksiyong tinatahak at sinusunod. Respetuhin na lang natin ang bawat desisiyon ng isang tao. Dahil soon.. mararanasan mo din ang kanilang nararanasan ngayon
Again ito po ang inyong DJ.. na nagsasabihing 'everything is worth it'. Tabi is your DJ! Goodnight guys! Hope you'll like this song. Dedicated to all of you."
*now playing: Flashlight*
Ay sa wakas! Natapos na din ang aking night shift! *inat-inat*
"Tabi.." napatingin akonsa nagtawag sa'kin.
"Oh Romeo, andito ka pa?"
"I'm waiting for you, may sasabihin ako." Seryoso niyang saad.
"Owkay?"
Ano kaya yung sasabihin ni Romeo? Mukhang seryong-seryoso ah? Nakaka-curious tuloy. Nagpaalam na ako sa mga co-employee ko sa radio station. Lumabas na ako at doon nakita kong nakatayo at naghihintay si Romeo. Agad akong lumapit sa kanya.
"Romeo, anong sasabi--" he cut me off.
"Gusto kitang ligawan Tabi, I like you." Seryoso niyang sabi. Para namang nagsitigil lahat ng gumagalaw sa paligid ko sa narinig ko. Romeo is my friend, so 'di ko ini-expect na he had grown a feelings for me.
"I-ah.. I don't know what to say? We've been friends, childhood friends." I manage to answer him, kahit na gulat na gulat pa rin ako.
"Can I know your answer now?"
"Romeo, sorry pero I don't see you as my man. Ayokong mawala ang friendship natin because of this, please? You are my best bud Meo." I honestly answer back.
"Aray ang sakit naman no'n, masyadong honest na rejection." I just smile at him. "Meo, walang sugat ang madaling gumaling. Isa pa Meo, you know that I still love him right?" He just nod at me. "Sorry, pero ayoko lang magsisisi Tabi. Well to be honest I kinda expected that rejection, pero I still want you to know what I truly feel. At least now I feel at ease, though its kinda hurt." He look at me in the eye with a hint of sadness. Nakaka-guilty. Pero ayoko namang saktan pa siya at paasahin pa.
"Sorry talaga Meo, I can't turn back your feelings for me." Nagu-guilty talaga ako. He pat my head & said. "It's okay Tabi, but I hope despite that you already know my feelings we still remained best buds. Kahit na ma-friendzone ako, okay lang. As long as you're happy." I hug him. I'm thankful that I have him in my life.
--
"Marami sa'ting na-friendzone na, 'di ba? Pero karamihan hindi kayang tanggapin 'yon, dahilan para masira ang kanilang pagkakaibigan.
Bakit nga ba 'di kayang tanggapin ng iba 'yon? Dahil ba sa sakit? Dahil hindi masuklian ang pagmamahal na ibinigay nila? Ang makokomento ko lang dito, to all the listeners na na-friendzone. Kung mahal mo talaga siya, hahayaan mo siyang maging masaya.
Rerespetuhin mo ang pag-reject niya sa'yo. Kasi in the first place, hindi niyo sila pag-aari. Ang tanging kakayahan mo lang ay ang mahalin sila. Kung hindi ka man niya makita as the one, you should respect it. Kasi kung kayo talaga, kahit anong mangyari .. kayo pa rin 'til the end. Yung rejection na 'yan gamitin mo 'yan as a lesson.
That's my advice & our topic for today guys!"
"Tabi.." napalingon ako sa partner ko. Sinenyasan niya ako na 'we have a caller'. I nod my head.
"Okay we have a caller!" Pag-inform ko sa mga listeners.
"Hello po." bungad niya, napahinto naman ako sa ginagawa ko.
"Hello, ano pong pangalan nila?" 'Yan ang palagi kong bungad sa caller, pero ngayon naku-curious ako kung sino 'to. "Can I tell you after I said what I wanna share?" He politely ask. Yes he's a he, sa boses pa lang eh. Pero pamilyar ang boses niya? "No problem, so anong ishe-share mo sa'min?" singit ng partner ko.
--
