opeens zag ik een groot bos voor me. het zag eerst wat wazig, maar het werd steeds duidelijker. ik had bij god geen idee waar ik was.. ik keek wat om me heen, maar het enige wat ik zag was bomen. ik stond op een smal paadje dat rechtdoor liep. ik begon te lopen, maar bleef om me heen kijken. ik zag niemand, en hoorde ook niks. het was er muisstil. ik kreeg het koud en rilde. tot ik een bekend gezicht in de bosjes zag. ik keek is goed. cynthia! ik wou er naartoe lopen, maar toen ik bij de bosjes aankwam, was ze ineens weg. ik keek verbaasd, maar liep weer verder. het begon te schemeren. oh nee toch.. ik liep steeds harder, tot ik rende. het was zo eng.. toen het te donker werd om te rennen, liep ik weer voorzichtig. ik had ook geen lampje bij me ofzo. ik moest me zo redden. opeens hoorde ik een harde gil. van schrik draaide ik me om, maar zag niks. bang liep ik weer verder. wat een rot bos! ik hoorde mezelf hijgen van angst. ik zag ineens iemand voor me en gilde zo hard ik kon. maar zo snel als hij kwam, verdween hij ook weer. ik voelde een traan over mijn wang lopen. wat is dit?! haastig liep ik verder. opeens struikelde ik en kwam in een plas water terecht. oh nee, ook dat nog! snel stond ik op totdat ik ineens het gevoel kreeg dat ik achtervolgd werd. ik keek naar achter, maar zag niks. ik liep weer vooruit en hoorde steeds wat geritsel in de bosjes. aan de andere kant was een meer, dus uit angst ging ik meer die richting op lopen. tot ik ineens een lijk in het water zag liggen. weer gilde ik zo hard als ik kon. ik begon te rennen, ookal zag ik niks. het kon me niks schelen, weg hier! dacht ik. ik voelde het zweet naar beneden druipen. opeens hoorde ik iets uit de bosjes komen en mij vast grijpen. hij tilde me op en smeet me op de grond. maar voordat ik de grond kon raken, was alles alweer zwart geworden. ik voel dat ik steeds wakkerder word, totdat ik weer in mijn bed lig. maar er ligt niemand naast me. ik open mijn ogen en zit weer in mijn vertrouwde hok. ik kijk naast me en zie sander bezorgt via een hoekje naar me kijken. ik voel dat ik nat ben van het zweet en heb duidelijk het gevoel dat ik heb gehuild. wat ben ik blij dat het maar een droom was......
heey mensen! sorry voor het korte hoofdstuk, maar ik doe mijn best! er komt gauw meer! ohja, heel erg bedankt voor de votes en comments! zoveel had ik er echt niet verwacht! xxlovejulliee
JE LEEST
voorgoed gevangen?
Novela JuvenilLorena is een meisje van 14. Ze woont op zichzelf, want haar ouders zijn gevangen genomen. Opeens wordt zij ook meegenomen. Ze wordt gevangen genomen en ontmoet daar 4 andere tieners waar ze bevriend mee raakt. Cynthia, (15) Alexander (15) en Sander...