KARAMELİN RÜYASI [ TAMAMLANDI ]

1.5

MERHABA! BİRAZ KEYİFSİZ GELİYORUM BU BÖLÙM. NEDENİ MALESEF SİZLERSİNİZ. AYLARDIR DÜZELİR DİYE UMUD EDİYORUM İNATLA YERİMDE SAYMAMA NEDEN OLUYORSUNUZ. KENDİMİ PARALAYARAK BÖLÜM YAZIYORUM. YGS FALAN DİNLEMEDEN YAZMAYA DEVAM ETTİM. SON İKİ HAFTA AKSATTIM ELBETTE. LAKİN BU PLATFORMDA BÖLÜM ARALIKLARINI KISA TUTAN SAYILI İNSANLARDANIM. BUNUN MÜKAFATI İSE OKUYUP OY VERMEMENİZ Mİ OLACAK? BİR YILDIZA BASMAK BU KADAR MI ZOR? KİTABIM ÇOK MU KÖTÜ Kİ OKUYUPTA OY VERMEYE GEREK DUYMUYORSUNUZ? SİZİN İÇİN ANLAM İFADE ETMEYEBİLİR AMA BU BENİ GERÇEKTEN ÜZÜYOR. 10K OKUNMA ALIP 773 OY SİZCE DE GURUR KIRICI DEĞİL Mİ? YORUM YAPMANIZDAN GEÇTİM OY BİLE VERMİYORSUNUZ. ALLAH AŞKINA BİRAZ EMEĞİMİN KARŞILIĞINI VERİN. BEĞENMİYORSANIZ BİLE BUNU DİLE GETİRİN ELEŞTİYE AÇIK BİR İNSANIM. VOTE VEREN 30 KİŞİ İÇİN DİDİNİP ERKENDEN YAZMAYA ÇALIŞIYORUM AMA BU KADAR AZ VOTE İNANIN İSTEK BIRAKMIYOR. FAZLA UZATTIM BİLİYORUM. VOTE SINIRI KOYMUYORUM. AMA BÖYLE DEVAM EDERSE KOYACAK GİBİYİM. UMARIM BU NOT BİRAZ DİKKATİNİZİ ÇEKERDE HAK ETTİĞİMİ VERİRSİNİZ.

HEPİNİZE KEYİFLİ OKUMALAR.

Medya Ahsen'in kıyafetleri.

#Lake Of Tears- To Blossom Blue

#Hypnogaja- Here Comes The Rain Again

#Deep Purple- Soldier Of Fortune

Fırat

Küçükken etrafımda fazla insan bulundurmazdım. Tek arkadaşım Rüzgar'dı. Bir de parkta tanıştığım yaramaz kız çocuğu. Onlardan başka kimseye güvenmezdim. Yaşım ilerledikçe etrafımda ki insan sayısıda arttı. Kabuğumdan sıyrılıp yeni arkadaşlar edindim. Herkese gözü kapalı güvenmedim tabi. Güvendiklerim benimle birlikte o kabuğun içindeydiler. Ahsen ise sonradan girmişti o kabuğa. Merih.. Merih hep kabuğun çıkışında durur gibiydi. Her ne kadar samimiyeti, sevgisi, saygısı sonsuz olsa da bize güvenmiyordu. Bunu görebiliyordum. Oysa ona olan güven duygum sevgimle pekişmişti. Bir kaç gez gizlediği şeylerin olduğunu fark etmiştim. Üstelemedim. Anlatmak zorunda değildi çünkü. Evet birlikte altı seneyi geride bırakmıştık. Ama bazen insanın kendine bile anlatamadığı şeyler olurdu. Bu Merih'te de böyleydi. Her ne saklıyorsa daha kendisine bile itiraf edemediğinden saklıyordu bizden. Ve görünüşe göre Ahsen bu itiraf meselesini kolaya getirmiş onun yanında olmuştu. Bakışları arasında ki samimiyeti, güven duygusunun oluşturduğu sarmaşıkları seçebiliyordu ruhum. Gece gördüklerim yüzünden yataktan kalkmak istemiyordum. Bu ağır bir histi. Kalbimi delik deşik etmişti. Bununla sonsuza kadar yaşayamazdım. Telefonumun titreşimiyle komodinin üzerine elimi atıp tavanı seyrederken telefonu bakışlarımla aynı hizaya getirdim.

Kimden: Dövmeli Güzel

Günaydın son bir kaç günüme güneş olan odunumsu, okulda görüşürüz. (:

En ufak bir duygu kıpırtısı olmayan bedenimle tekrar tekrar okudum mesajı. Kelimelerinde, harflerinde, noktalama işaretlerinde gizlenmiş sevgiyi aradım. Merak ettim acaba neler kattı mesajına. Atmak için mi attı yoksa içinden mi geldi. Telefonu yatakta yanıma bırakıp uzanma eylemine devam ettim. Bu gün çekilmez günler listesinde ilk sıraya yerleşmişti ilk dakikalardan. Odamın kapısı tıklatıldığında hareket etmeden bekledim. Bir kaç saniye sonra kapı aralandı. On saniye sonra yatağıma sıçrayan Bigem sayesinde yatak sarsıldı ve onunla birlikte bir kaç defa uzandığım yerde zıpladım. Hala tavanı seyrederken konuşmadım. "Günaydı mı yoksa lambayı mı söndürdün Fıratçığım," çekinen sesine aldırış etmedim. "Okula gitmeyecek misin?" ikinci soruyu da es geçtim. "Ben nasıl gideceğim peki?" üçüncü sorusuyla telefonumu aldım. Cem'i arayıp telefonu kulağıma götürdüm. Bir kaç çalışın sonunda açtı. "Cem okula geçerken Bigem'i de al ben gelmeyebilirim bugün." cevap vermesini beklemeden kapattım telefonu. Bigem sessizce yerinden kalkıp odadan çıktı.