Run

Κεφαλαιο 1

''Eva, Eva τρεξε'' φώναξε ο τύπος πίσω μου.. Που με ήξερε; Γύρισα να τον κοιτάξω. Καστανά μάτια, καστανά ατημέλητα μαλλιά και βραχνή φωνη. Είχε πολλές γρατζουνιές. Που ήξερε εμένα αυτός ο τύπος; ''Eva, Σου είπα κάτι'' διατάζει και φεύγω απο τις σκέψεις μου και αρχίζω να τρέχω χωρίς προορισμό. Ακούγεται ένα πυροβολισμός, είναι αρκετά μακρύα αλλά ο ήχος περνάει τα αυτιά μου και τραντάζει το σώμα μου. ''Μπες μέσα'' φωνάζει ένας τύπος και δεν ξέρω εαν πρέπει να τον εμπιστευτώ ''Μπες μέσα Eva,τώρα!'' Γιατί όλοι αυτοί ξέρουν το όνομα μου κι εγώ ούτε καν την ύπαρξη τους; ''Κάλεσε τον Shawn!Τώρα!'' φωνάζει σαν τρελός και εγώ ακουμπάω το κεφάλι μου στο τζάμι του τζιπ στο οποίο πριν λίγο ανέβηκα. Φοράω το κολλητό φόρεμα μου το οποίο δεν καλύπτει πολλά και αρχίζω να κρυώνω. Ο Δεύτερος άγνωστος τύπος που είδα σήμερα μου πετάει μία μακρύα μπλούζα και μου κάνει νόημα να αλλάξω στα πίσω καθίσματα και παρά την αρχική ντροπή μου διαλέγω να αλλάξω. ''Mendes? Εδώ την έχω'' Τι συμβαίνει; ''Ερχόμαστε'' ξεκινάει να πει αλλά ένας πυροβολισμός χτυπάει το ένα τζάμι και η ταχύτητα αυξάνεται ''Eva, Δώσε μου γρήγορα αυτό που μόλις έβγαλες'' λέει και καταλαβαίνω πως εννόει το φόρεμα μου, του το δίνω κατευθείαν και πιάνει τον αναπτήρα του, ανάβει το φόρεμα το οποίο αρχίζει να καίγεται και το πετάει έξω. Ένας μεγάλος θόρυβος σαν κάτι να έσκασε ακούγεται και βγάζω μια μικρή κραυγή ''Ηρέμισε Πριγκίπισσα'' γελάει ειρωνικά και πάμε πάλι πίσω απο εκεί που ξεκίνησαν όλα.

Σιωπή καλύπτει το αμαξί

Θέλω να μιλίσω

Μα τι να πω;

''Ποιοι είστε;''

Σιωπή

'' Που με ξέρετε;''

Γέλιο

Η πόρτα του τζιπ ανοίγει απότομα και ο πρώτος τύπος που μου φώναζε μπαίνει μέσα και βλέπω πληγές σε όλο του το σώμα. Ανακάθεται δίπλα μου και χαμογελάει δειλά. Γιατί δεν νιώθω τίποτα;

Δεν υπάρχει συναίσθημα στον χώρο

Ούτε αυτό της αμηχανίας

''Shawn'' τείνει το χέρι του προς εμένα. Συγγνώμη, τόση ωρά λέει το ονομά μου, καιι τώρα έτσι απλά συστήνεται; ''Είμαι εδώ για να σε προστατέψω'' συνεχίζει

Προστατεύω τον εαυτό μου από πολύ μικρή, δεν χρειάζομαι την βοήθεια του. ή μήπως και την χρειάζομαι; Θέλω να την χρειάζομαι;

''Ήξερα την οικογένεια σου''

Την οικογένεια μου, ακούγεται πολύ μακρυά.. Πολύ καιρό πριν..

''Eva, άσε με να σε προστατέψω. Έκλεισες τα 18 και μπορούν να σε κάνουν ότι θέλουν''

Όχι δεν μπορούν, είμαι ασφαλής

''Πώς;'' λεω

''Θα σου δείξω πολλά πράγματα που δεν ξες'' σχεδόν ψιθυρίζει

''Shawn, η οικογένεια μου, δεν ζει, είναι νεκρή, επί τόσο καιρό ζούσα στο σπίτι με έναν δολοφόνο, δεν ήμουν προστατευμένη τότε, πως θα γίνω τώρα;'' λέω και χαχανίζω

''Eva, ο δολοφόνος ήταν ο πατέρας μου'' Κοκκαλώνω

''Μην είσαι τόσο έκπληκτη που ζούσες με έναν, εγώ γεννήθηκα απο έναν'' στριφογυρίζει τα καφέ μάτια του και χαχανίζει ο τύπος που οδηγάει

''Luke..'' Γυρνάει το βλέμμα του και αυτός ανασηκώνει τους ώμους του

''Έχει πλάκα η μικρή'' γελάει

''Shawn, γιατί σκότωσε ο πατέρας σου τους γονείς μου;'' ρωτάω

''Δεν τους σκότωσε μόνο ο πατέρας μου, ήταν πολλοί εκείνοι την νύχτα'' ξεφυσάει ''Όσα λιγότερα ξες τόσο το καλύτερο''

''Θέλω να ξέρω γιατί έμεινα μόνη μου''

''Θα μάθεις όταν πρέπει''

''Πόσο χρονών είστε;'' γιατί ρώτησα κάτι τέτοιο; Και προπαντός κάθομαι υπό την θέληση μου ή εαν θελήσω να φύγω δεν θα με αφήσουν;

''Εικοσιένα'' απάνταει ''Υπό την θέληση σου'' διάβασε το μυαλό μου; ''όχι απλά το φαντάστηκα'' γελάει

''Κόφτο'' λέω έκπληκτη..

''Μην φύγεις, άσε με να σε προστατέυσω'' παρακαλεί..

''Λοιπόν, ωραία'' χαμογελάει σαν ένα πεντάχρονο που του πήραν ποδήλατο..

Άρα ήξερε ποδήλατο;

Πώς ήταν παιδί;

Τι θα κάνω;

Θα ζω όπως ζούσα; ή θαμμένη σε ένα μυστήριο γεμάτο ερωτήσεις;

Το αμάξι σταματάει μπροστά από ένα αρκετά μεγάλο σπίτι. Ξύνω το σβέρκο μου και ύστερα κοιτάω τον Shawn ο οποίος δεν έχει ιδιαίτερη έκφραση προσώπου

Σαν να μην νιώθει

Εγώ; Νιώθω; Το έχω ξεπεράσει εξ ολοκλήρως; Δύσκολο να σου παίρνουν την οικογένεια στα έντεκα, και να ζεις μόνη.

Μείνε δυνατή ζωή μου.. μου είχε πει η μητέρα μου πριν την πυροβολήσουν, και αρχίσω να τρέχω να σωθώ. Ίσως αν έμενα εκεί να είχα πεθάνει.. και να μην ζούσα τώρα. Γιατί έγινε ολο αυτό; Δεν μπορούσα να είμαι μια απλή Eva? ίσως όχι

''Έλα μαζί μας'' λέει ο Luke όσο ο Shawn έχει ήδη προχωρήσει στο εσωτερικό της αυλής του σπιτιού.

Αυτό είναι το νέο μου σπίτι λοιπόν..