Run

Κεφάλαιο 29

Το μονο που επικρατει αναμεσα μας ειναι ησυχια,

Ο λογος ακανονιστος.

Ισως επειδη δεν πρέπει κανεις να μας ακουσει, ή και επειδη δεν θελω να του μιλισω.

Η κατασταση πριν ηταν άκρως συναισθηματικα φορτισμένη, δεν ξερω τι να κανω.

Δεν ξερω τι μπορω να κανω.

Οποτε ακολουθω τον Shawn, ο οποιος συνεχιζει να προχωραει ευθεια σε μια πορεία οσο αγνωστη για μενα τοσο αγνωστη και γι αυτον.

Θελω να σπασω την σιωπη αλλα κατι μου λεει να μην το κανω.

Χωρις να το καταλαβω βρισκομαστε μπροστά απο μια παλια ξυλινη πορτα, μου κανει νοημα να περασω αλλα σκαλωνω.

Και αν ειναι και αυτο ενα σχεδιο; Ενα καλοστημενο σχεδιο βεβαια.

Ξερει οτι θα τον εμπιστευτω και με εχει παγιδευσει μεσα στο μυαλο μου. 

"Σε παρακαλω, δεν ειναι μερος του σχεδίου" μου λέει και προσπαθω να αντισταθώ.

Υποκυπτω και βρισκομαστε μεσα σε αυτον τον γεματο υγρασια χωρο. Καθομαι σε μια γωνια και περιμενω να τον ακουσω αλλα δεν μιλαει.

Για την ακριβεια δεν κανει τιποτα κάνοντας την αγωνια για το αν θα βρεθω νεκρη υστερα απο αυτο να φουντωνει μεσα μου. 

Κοιταω κατω και με πλησιαζει.

"Δεν ξερω απο που να ξεκινήσω" παραδεχεται και αφηνω μια ανασα.

"Απο την αληθεια Mendes, εκτος και αν πεις και αλλο ψεμα τοτε βγαλε το οπλο που εχεις στην τσεπη σου και κανε οτι θα έκανες μεσα" λεω αυθόρμητα κατι που δεν εννοω. Ξεφυσαει.

"Η αληθεια ειναι, πως σε πηρα για τα χρήματα" λεει και τον κοιταω στα ματια κατι που αποφεύγει. 

"Αλλα αυτο αλλαξε στην πορεια, αληθεια. Αληθεια γαμωτο, αλλα δεν μπορουσα να κανω κατι! Τα είχαμε συμφωνησει ετσι ωστε ο Luke να μπορούσε να φυγει και εγω.. εγω να συνεχιζα μια άθλια ζωή." Συνεχιζει.
"Γι αυτο με προδωσε, οταν του ειπα πως δεν θελω να συνεχισουμε αυτο το σχεδιο εμεινε. Με εβρισε, αλλα δεν περιμενα να με προδωσει." Πλησιαζω και αλλο κοντα του. "Συγγνωμη Eva, αλλα τα εχω μπλεξει ολα, τοσο πολυ που δεν ξερω πως θα τα ξεμπλεξω, οι μισοι εκει μεσα σε θελουν νεκρη, και το σχεδιο μου δεν εχει πολλες λυσεις"

"Εσυ; με θελεις νεκρη;" αυτην την στιγμή ειναι το μονο που με νοιαζει.

"Οχι, δηλαδη πριν λιγο καιρο ναι σε ηθελα, αλλα τωρα οχι-. Τωρα οχι δεν σε θελω νεκρη" μου λέει. 

"Shawn αν καταφερω να βγω ζωντανη απο εδω, μετα θα κινδυνευω; Ή θα μπορω να κανω μια φυσιολογικη ζωη; μια ζωη με οικογενεια, ισως σπουδες και μια δουλεια;"

"Δεν το γνωρίζω αυτο Eva" σκυβει και κολλαω την πλατη μου στον τοιχο. 

"Θα προσπαθησω ομως, γιατί θελω να βγεις ζωντανη" μου λεει με υποσχομενο βλεμμα.

"Και σε τι θα σου ωφελησει;" ρωταω.

"Μα εισαι ο μονος ανθρωπος εδω περα που με κανει να νιωθω κατι περα απο το τιποτα" λεει και νιωθω μια αλλοκοτη ενοχληση στην κοιλια μου.

Με πλησιαζει αρκετα και νιωθω αυτο το φουντωμα να μεγαλωνει.

"Τι εννοεις κυριε Mendes;" λεω παιχνιδιαρικα και αγκαλιαζει με το χερι του την μεση μου φερνοντας με πιο κοντα του.

"Δεν ξες ποσο φυιολογικη θελω να ειναι η ζωη σου. Και μπορω να στην κάνω" μου λεει σχεδον ψιθυριστα.

"Τι; Πως;" λεω γρηγορα και προσπαθει να γελασει.

"Αν βγω εγω απο την ζωη σου τοτε ολα θα επανελθουν στο κανονικο μονο με λίγες επιπλοκες" 

Ily σας💘💫