Run

Κεφάλαιο 15

''Λοιπόν; από που θες να ξεκινήσω μικρή ;'' λέει με το πιστόλι στον κρόταφο μου και την καυτή του ανάσα να χτυπάει το αυτί μου. 

''Από-Από την αρχή..'' απαντάω με τρέμουλο ''Ως το τέλος, και μετά σκότωσε με..'' προσθέτω ικετευτικά και νιώθω ένα χαμόγελο να σχηματίζεται στο πρόσωπο του.. 

Αφήνει την μέση μου και κάθεται στο κρεββάτι πιο πίσω.. 

''Ωραία λοιπόν.. Θα σε δέσω εκεί και θα σου τα πω όλα.. Ας το κάνουμε πιο διασκεδαστικό όμως. Για κάθε δάκρυ που θα πέφτει από τα μάτια σου,  θα πρέπει να χαράζεις και μια γραμμή στο χέρι σου..'' λέει και γνέφω θετικά.. όχι δάκρυα όχι πόνος.. (Σαμπουαν τζονσον μπεμπε οχι πια δακρυα.. φευγω:(). 


Κοιτάω κάτω όσο μου δίνει ένα μαχαίρι.. 

''Ξεκινάμε γλύκα'' με προετοιμάζει και αφήνω ένα χαμόγελο.. 

''Νύχτα του 2003.. Εσύ ψιλοκοιμόσουν στην αγκαλιά του πατέρα σου, σε ένα καζίνο στην πόλη του Μανχάταν..'' λέει και το θυμάμαι αλήθεια αυτό το σημείο.. Ήμουν έξι.. και είχαμε πάει εκδρομή με τον πατέρα μου ''Γύρω στις 12, μόλις χτύπησε για τελευταία φορά η μπιλίτσα στο τραπέζι και ο αριθμός έδειξε 27 που σημαίνει πως ο πατέρας σου τα έχασε όλα έγινε μία συμφωνία'' 

''Τι συμφωνια;'' τον διακόπτω 

''Ήρεμα γλύκα'' ρίχνει ένα γέλιο και εγώ δεν βλέπω πουθενά το αστείο 

''Ο Πατέρας σου είχε ποντάρει τα πάντα σε αυτόν τον αριθμό.. Φαίνεται είχε συννενοηθεί εκείνο το βράδυ.. Μα δεν ήξερε οτι ο υπεύθυνος τα είχε πλακάκια με εμάς΄'' 

''Eσας; Ήσουν κι εσύ ένας απο αυτόυς εκείνη την νύχτα Cris?'' ρωτάω και γνέφει αρνητικά 

''Θα με αφήσεις να σου τελειώσω ή να σε σκοτώσω και να μιλάω στο νεκρο πτώμα;'' το αίμα μου παγώνει 

''Συνέχισε'' 

''Έτσι λοιπόν σάστισε.. Η περιουσία του ήταν τα πάντα γι αυτον.. Και εκεί τον αιφνιδιάσαμε.. Του είπαμε οτί μπορεί να κρατήσει τα χρήματα του μα θα μας βοηθούσε σε όλες τις 'δουλίτσες' που είχαμε'' ανάβει ένα τσιγάρο και κοιτάει κάτω.. 

''Και τώρα το καλύτερο σημείο.. Του είπαμε επίσης.. Πως αν πεθάνει..'' 

''ή τον σκοτώσετε..'' μουρμουρίζω και δεν δίνει σημασία

''Θα πάρουμε εσένα..'' λέει και βουρκώνω.. Τι; 

''Κι αυτός δέχθηκε..'' όχι, όχι δάκρυα.. ένα δάκρυ πέφτει.. Δεν μπορεί ο πατέρας μου.. όχι ο μπαμπάς μου... με αγαπούσε.. 

Χαράζω μία γραμμή και βγαίνει λίγο αίμα μα δεν δίνω σημασία.. 

''Καλό κορίτσι'' λέει και γελάει.. 

Αναίσθητος.. 

''Και λοιπόν.. πώς πέθαναν; τι θέλει ο Shawn απο μένα;'' ρωτάω.. 

''Α-Α-Α'' κάνει παύσεις και με κοιτάει ''Σου είπα τον λόγο.. Θέλουμε και την περιουσία και εσένα.. Τώρα ήρθε η ώρα να σε σκοτώσω'' με πλησιάζει και νιώθω για δεύτερη φορά τον εαυτό μου να τρέμει και το αίμα μου να παγώνει.. Πλησιάζει το μεταλλικό όπλο και το μετακινεί σε όλο μου το σώμα φέρνοντας το λίγο πιο πάνω απο το μάγουλο μου.. Κάνει ένα διάλειμμα και μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο.. 

''Θα ήθελα να δοκιμάσω και μια φορά με παρθένα αλλά δεν είσαι εσυ η τυχερή..'' και τότε η επαφή με τα χείλη του σταματάει και απομακρύνεται... 

Το όπλο στο χέρι του σημαδεύει εμένα και σαστίζω. 

Αλήθεια θα το κάνει; 

Αλήθεια θα πεθάνω στα 18 μου χρόνια; 

Δεν πρόλαβα να κάνω τίποτα.. Κλείνω τα μάτια μου και προσπαθώ να ισσοροπήσω την ανάσα μου στα φυσιολογικά πλαίσια.. 

''Φοβάσαι;'' ρωτάει με ένα μείδιαμα και με κλειστα τα μάτια απαντάω 

''Θα ήθελες να φοβάμαι;'' 

''Ίσως αν φοβόσουν να γινόταν όλα..'' πλησιάζει και με τα δόντια του δαγκώνει τον λοβό του αυτιού μου ''Πιο διασκεδαστικά''