Run

Κεφάλαιο 16

Το χέρι του διασχίζει έναν μακρύ δρόμο απο τα χείλη μου στο γονατό μου..  Τρίβει κυκλικά και νομίζω πως γελάει.. 

''Υπάρχει άλλος τρόπος;'' ρωτάω μέσα απο τα δόντια μου.. 

''Ω ναι γλύκα μου, αλλά νομίζω είναι πιο δύσκολος..'' λέει και μένω.. 

Μπορώ να το κάνω αν είναι να ζήσω.. 

''Για να πάρουμε την περιουσία και όλα τα χρήματα που είναι στο όνομα σου θα πρέπει ή να σε σκοτώσουμε..

ή να σε παντρέψουμε με το αφεντικό'' ξαναλέει και γουρλώνω τα μάτια μου.. 

Τότε είναι που η πόρτα ανοίγει και η στιγμή που ο Shawn μου λέει να τρέξω.. Μα εγώ ούτε τρέχω ούτε αλλάζω θέση.. 

Τον κοιτάω στα μάτια όπως κι αυτος.. 

Μπορώ να φύγω.. να γλιτώσω.. 

Κάποια στιγμή όμως θα πεθάνω.. θα με σκοτώσουν.. 

Γιατί δεν κάνει κανείς κίνηση;

Πρέπει, πρέπει κάποιος να κάνει.. 

''Eva?'' ρωτάει απορρημένος ο Shawn και θα ήμουν στην ίδια θέση μαζί του..

''Ναι;'' ρωτάω σπαστά χωρίς να απομακρύνω για μία ακόμα φορά το βλέμμα μου. 

''Eva, ότι και να σκέφτεσαι βγάλτο από το μυαλό σου'' μου φωνάζει λες και με διατάζει και τότε ο Cris γελάει ειρωνικά. 

''Γίνε το σκυλάκι του, κάνε ότι σου λέει ο μπαμπάκας σου'' λέει ο Cris και ο Shawn πάει να μας πλησιάσει αλλα το χέρι του Luke τον κρατάει πίσω. 

''Θα κάνει ότι θεωρεί σωστό Shawn, ας ζήσει σκλάβα για την υπόλοιπη ζωή της, έτσι έμαθε.. Αν δεν την διατάζει κάποιος δεν μπορεί..'' λέει ειρωνικά ο Luke Και αυτά τα λόγια είναι τόσο σκληρά.. 

Μα δεν είναι η αλήθεια. Κοιτάω το Shawn, ψιλοχαμογελάει και μου γνέφει. 

Ξέρει οτί θα κάνω το σωστό, μα δεν ξέρω. 

Δεν θέλω να πεθάνω, αλλά ούτε να παντρευτώ. 

Πάω να κάνω μία κίνηση και ο Cris βγάζει όπλο. 

''Ποιον κοροιδεύω ; σιγά μην σε πάρω και με την θέληση σου'' λέει και με αρπάζει από την μέση.. 

-----------------------------------------------------------------------------------

Νιώθω ένα μεγάλο κενό μέσα μου, 

τρεις; ή τέσσερις μέρες είμαι χωρίς ούτε ένα ψίχουλο ψωμιού.. 

Νιώθω το αίμα μου να βράζει και τρίβω τα χέρια μου στην προσπάθεια να ζεστάνω τον οργανισμό μου. 

Κλείνω τα μάτια μου, 

Το χέρι του Cris έχει μόλις τυλίξει την μέση μου, εγώ κάνοντας πολλές προσπάθεις να απελευθερωθώ φωνάζω. Μα είναι αργά, με έχει ήδη βγάλει από το σπίτι και ο Shawn όσο και να τρέξει δεν προλαβαίνει να με πιάσει, ίσως είναι και οτί εγώ δεν τρέχω. Κάθε προσπάθεια να φύγω έχει τελειώσει. 

Και είμαι εδώ τώρα, μετα από τρεις διαολεμένες μέρες, χωρίς νερό, τροφή να προσπαθώ να κλάψω την μοίρα μου.. Μα να μην μπορώ.. 

Ίσως φταίει ότι φοβάμαι μην με ξέχασαν τα παιδιά, 

μήπως φοβούνται 

ή το θεωρούν άδικο κόπο. 

Τρία χτυπήματα αρκούν για να πω ανοίξτε και μέσα να μπει ένα κύριος που δεν ξέρω, όχι τόσο άσχημος, ελκυστικός θα έλεγα.

Κάθεται δίπλα μου και μου δίνει το χέρι καθώς μετακίνει τα γκριζομαύρα μαλλιά του στο πίσω μέρος του κεφαλιού του. 

''Eva, πόσο χαίρομαι που σε γνωρίζω'' λέει και χαμογελάω. 

''Είμαι ο Will'' συνεχίζει 

''Χάρηκα κύριε Will'' λέω με την σειρά μου.

''Θα προτειμούσα και το αγάπη μου, 

ή τι λες για το μέλλοντα σύζηγε μου'' 

Τι λέει; 

Όχι,.. 

''Ναι Eva, είμαι ο άντρας που θα περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου, ο άνθρωπος με τον οποίο θα γεράσεις'' 

Είναι 50 και είμαι 18! Είναι τρελός, αυτό έιναι.. 

''Εσύ είσαι ήδη σχεδόν γέρος!'' υψώνω λίγο τον τόνο της φωνής μου και προσπαθώ να σηκωθώ μα τα πόδια μου δεν με κρατάνε. 

''Ο έλα τώρα θα το συνηθίσεις.'' Με προειδοποιεί; 

''Ο Shawn θα έρθει, και.. και..'' προσπαθώ να βρω κάτι μα με διακόπτει βάζοντας το δάχτυλο του μπροστά απο το στόμα μου. 

''Και θα σε βρει στην αγκαλιά μου, ο Shawn δεν θα μπορέσει να σε σώσει, πάρτο χαμπάρι κούκλα μου, είσαι δική μου, τα χρήματα σου σε 5 μέρες θα είναι δικά μου'' 

Όχι, δεν μπορεί ο Shawn θα έρθει απο στιγμή σε στιγμή..