His Bed Warmer (MS)

Chapter 34

******* *******

"Ma'am! Emergency call daw po galing sa school ng kambal!" Napakunot-noo ako sa pagmamadali ng aking secretary. Agad kong kinuha ang telepono sa kanya.

"Good afternoon. Lia speaking." Mabuti kong bati sa kabilang linya.

"Ma'am. Mabuti na lang po at sinagot niyo agad ang tawag namin." Nanginginig ang boses na wika ng babaeng nasa linya. Nagsimlua na akong kabahan. Bakit parang takot na takot ang nagsasalita.

"Bakit Ma'am, ano pong nangyari?" Nanginginig kong tanong sa kanya. Dinig na dinig ko ang malakas na tibok ng aking puso. Hindi na ako makahinga ng maayos. Hindi sumagot ang bababeng nasa linya.

"Ma'am ano po bang nangyari?" Nag-aalala ko ng tanong dito.

"Ma'am.... si Lindawn po, na-aksidente, sinugod po siya sa ospital at kritikal ang kanyang lagay!" putol-putol nitong wika sa akin. Natulala ako hindi maproseso ang kanyang sinabi. Si Lindawn! Unti-unting tumulo ang luha ko.

"Saaang ospital dinala?!" Agad kong tanong sa kanya. Binigay din naman ng babae ang address ng ospital at dali-dali ko itong pinuntahan.

Nanginginig ang mga kamay ko habang nagd-drive. Halos paharurutin ko na ang aking sasakyan makaabot lang agad sa hospital. Unti-unting pumatak ang mga luha sa aking mga mata. I'm torn. Not my son. Not my kids please. I have never beem so happy in my entire life until they came. They are my happiness. My pure happiness. And I don't want them to be gone. To be out of my sight. This is the reason why I don't want to tell to Julius. I don't want him to take away my kids from me. And now!

Pumreno ako ng may bumusina sa aking harapan. Fuck! Its red light. I almost hit a car! Fuck!

Nang maggreen light ay pinaharurot kong muli ang aking sasakyan. Sa wakas ay nakarating rin ako. Agad akong nagtungo sa reception.

"Miss saan ang emergency room? Saan dinala si Lindawn?!" nanginging kong tanong sa nurse. Agad nitong tinuro kung saana ng emergency room. Humahangos akong nagtungo roon. Laking gulat ko at nakita ko si Julius sa labas ng ER. Kandong-kandong si Jalyza. Mas lalong nanikip ang dibdib ko. Umaagos ang mga luha sa aking mga mata. I'm feeling numb.

"What happen?! Agad kong tanong kay Julius. Nakita ko ang balisa niyang mukha si Jalyza ay humahagulgol na tumakbo sa akin.

"Mommy?! Is Lindawn will die? Mommy!" palahaw nitong sigaw.

Nahabag ako sa aking anak. Umiling ako at pinahid ang mga luhang tumakas sa kanyang mga mata.

"No baby. Just pray for your twin. Do not cry. Your brother will be mad at you if you cry." Humihikbi kong pagtahan kay Jalyza.

"But you're crying too!" Humihikbi rin nitong sambit sa akin. Natahimik ako. Nilingon ko si Julius na nakatingin lamang sa akin.

"What happen?" Tanong ko kay Julius.

"He is running. And a car loss its break. The car was running so fast. He got hit." Pagpapaliwanag ni Julius.

"What about the driver?" tanong ko pang muli.

"He's in the jail now." Mabilis nitong sagot. Hindi ako makaimik. Ni hindi ko matawagan si Papa tungkol sa nangyari. Iyak lamang ni Jalyza ang bumalot sa amin. Maya-maya ay dumating na ang doktor.

"Excuse me. Are you the parwnts of the child?" Tanong nito sa amin ni Julius.

"I'm the mother. How is he Doc?" Agad kong nilamon ang distansya namin ng Doctor. His in the mid-twenty I guess. Wearing a glasses and all white Doctor gown. Tumikhim ang doktor.

"Mommy, your son needs blood transfusion. Maraming dugo ang nawala sa kanya. And I'm afraid to say that the blood type of your son is rare. The blood bank are in short of his blood type." Nanginig ako sa kanyang sinabi. Maybe I can donate?

"What's his blood type?" agad kong tanong sa kanya.

"He's a B Ma'am." I'm an A+. I can't donate.

"I'm a B too. How many bags does the boy needs?" Napalingon ako kay Julius. He's standing there. With his sharp eyes. Directedly pointed in me. He is not talking to the doctor. Rather in me.

"I'll donate." Mabilis ang hininga nitong wika. My eyes got swollen with so many tears. My son. This is your father. And his going to save your life. I promise if you live, I'll tell them the truth. I'll tell you the truth. I'll tell you. So please cooperate.

Tumango ang doktor.

"Come with me Sir." Aya sa kanya ng doktor. Bago siya dumiretso ay nilapitan niya ako at binulungan.

"Your dad is on the way now. Even Anthony, please stay strong. I don't want seeing you crying. I should've kill that guy. I just need to rush Lindawn in the hospital." Walang hinga nitong wika sa akin saka hinalikan ang aking noo. Napahagulgol ako. Nanginig at nanganmba sa kanyang sinabi. Naisip ko na napakasama kong tao para ipagkait sa kanya ang kanyang anak. I want to correct that. I'll do the right thing now. I'll do it.

-*-

Here's the short update hahaha! Ong! Magkaaway kami ngayon ng internet at laptop ko. Hindi kami bati kaya hindi ako nakakapagtype hahahah! Please pagpasensyahan niyo na ako hahaha. By the way, may bago akong story. Yung 'We're Trapped'. Pero balak kong baguhin ang plot noon dahil gusto ko hahaha. Inspiration ko ang crush ko doon na may matyagang naghihintay sa pagbabalik ng kanhang ex. Hahaha at dahil maganda ako. Sa story ko na lang gagawin na magkakatuluyan kami hahah. Joke! Labyu guys :*