Epilogue

17.3K 328 35
                                        

Let us all mourn for my first ending. 😭

****** ******

Huling araw namin sa Disneyland. Sa mga nakaraang araw ay wala kaming ginawa kundi ang mamasyal. Alas otso na ng umaga ngunit nakahiga pa rin kami ni Julius sa kama. Nakapulipot ang kanyang kamay sa hubad kong katawan. Tahimik na nakapikit at humihinga. Kung may hihilingin pa ako sa buhay ko ay siya na lamang. Oo maaari akong mabuhay ng wala siya ngunit tila kulang. Kung pagbibigyan ako ng Diyos na makasama siyang muli ay hindi na ako mag aaksayang pakawalan siya. Hindi ko na makakaya. Lalo pa at nakita ko kung gaano kagalak ang kambal na makasama ang ama.
Pumikit muli ako.

Nagising ako ng mag-isa sa kama. Wala si Julius. Marahil ay nag asikaso ng kakainin namin. Alas dose na ng tanghali ng magising ulit ako. Tila pagod na pagod ang aking katawan. Sumilay ang ngiti sa aking labi ng muling maalala ang mga gabing pinagsaluhan namin dito ni Julius. Maybe this is my favorite place in the world. Tumayo ako at nag-ayos ng sarili. Kinuha ko ang roba at binalot ito sa aking katawan. Nagtungo ako sa cr at nakakita ng isang note sa salamin.

"Good morning beautiful." Iyon ang nakasaad sa sticky note. Hindi mawala ang ngiti sa aking labi. Mabilis akong gumayak at naligo. Sinuot kong muli ang roba matapos maligo saka nagtungo sa cabinet. Nagulat pa ako nang makitang isang puting mahabang dress na lamang ang naroon. Komplete ang naroon. May puting high heels rin at mga alahas na nakalagas sa box. Napakunot ako ng noo. Ang alam ko ay magsuswimming kami ngayon ah? Bakit ganito ang naiwang damit ko?

Nagkibit ako ng balikat at sinuot na lamang ang damit. Off shoulder dress ito na tila binurda. Naitatago nito ang aking mga paa. Sinuot ko ang mga alahas na nakalahad. Dahil masyadong elegante ang damit na ito ay naglagay na rin ako ng make-up. Nabanggit sa akin ni Julius na may imi-meet kaming investor dito. Baka ngayon na iyon at mamayang gabi na lamang kaming magsuswimming.

Inayos ko rin ang buhok ko. Mabuti na lamang at nanonood ako ng mga tutorial kung paano pagagandahin ang pusod sa buhok. Nang matuwa ako sa hitsura ko ay nagselfie muna sa harap ng salamin. Napangiti ako sa itsura ko. Isang pasada pa at lumabs na ako ng aming kwarto ngunit nakakapagtakang wala sila roon. Napakunot na ako ng noo. Lumabas ako ng unit at nagulat ng may nagsalita roon.

"Good afternoon ma'am. I'm your escort for the day." Mahinahon niyang wika sa akin.

"Where is my family?" Tanong ko. Tila may kumiliti sa akin ng mabanggit ko ang salitang family. Natuwa ang kaloob looban ko. Ngunit hindi rin nawala ang pag-alala.

"You'll meet them don't worry." Walang tinging wika niya sa akin. Ginaya niya ako sa elevator. Kita kong pinindot niya ang kung anong code sa button ng elevator. Napataas ako ng kilay ngunit hindi na umimik. Mahaba rin ang tinagal namin doon bago tumunog ang elevator hudyat na narito na akmi sa tamang palapag. Hindi na ako makapaghintay na magbukas ang elevator. Yumuko ako upang tignan ang aking kasuotan. Pagtingala ko ay nanlaki ang mata ko sa eksenang iniluluwa sa aking harapan.

Julius' POV

Kita ko ang kislap ng mga luha sa mga nanlalaki niya mata. Ang gulat. Saya. Lungkot. Pagtatanong ang bumabaloomt sa nagniningning na kinang ng kanyang mukha.

She was escorted by the man in charge to go to his father. I know she didn't expect this coming. I 'd never propose to her. But I will marry her. No matter what. Tanaw ang kabuuan ng tokyo mula rito. Hindi naman mainit dahil pahapon na rin sa bagal niyang pagkilos. May pulang mga rosas sa gitna ng kanyang daraanan patungo sa akin.

Nang makalapit siya sa kanyang ama ay nagsimula nang tumugtug ang kantang nais kong ialay sa kanya.

Tell me, tell me that you want me and I'll be yours completely for better or for worse.

She started walking into the aisle. Tila may punyal na tumama sa akibg dibdib dahilan upang may tumulong luha sa aking mga mata. I always dream this after she leave me. I alwas dream this.

And I know, we'll have our disagreement, be fighting for no reason. I wouldn't change it for the world.

She's crying  so hard. I wanted to go to her and wipe those tears.

"Pinaiyak mo na naman." Bulong sa akin ng bestman. Ngumisi lang ako habang marahang pinupunasan ang luha sa aking mga mata.

You make my whole world feel so right when its wrong, that's how I know you are the one.

I know she's the one for me. And no one can ever change that. She's my life. My soul. My breathe.

At sa haba haba ng kanyang madramang prosisyon narating niya ang kanyang huling hakbang. Ang huling iyak ng mag isa. Ang huli ngiti ng mag isa. Ang hulinh paghinga ng mag isa. Dahil sa mga susunod na araw. Kasama niya na ako sa bawat araw ng kanyang buhay.

She glared at me sven if tears are rolling on her face.

"Mahal na mahal kita." I whisper as I wipe her tears.

Mas lalo siyang ngumawa kaya humarap na kami sa paring mag kakasal sa amin.

"We felt so many pain in this lifetime before we find our happines. And I might say that it is worth it. I promise that I will always be there to catch your tears. To build a bigger family with you. And to be yours through out this lifetime. And death couldn't even set us apart." I said as I slowly slid the ring on her finger.

"I. I am not ready with my vow. But I know, that even after everything that will happen, I will always choose you over and over again. I'll choose you always. I'll choose. Always." Punyal niya na wika habang dahan dahang sinusuot ang singsing sa aking kamay.

Mahal na mahal ko 'tong babaeng 'to. At hindi ko an siya papakawalan pa.

----------------------
The End.
Please support my other stories!
'When Love Finally Arrives!' is waiting for you to read it ;)
Thank you very much!
Kindly check it on my profile! Thank you everyone! Muah ♡♡♡
doll_eye.

His Bed Warmer (MS)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon