His Bed Warmer (MS)

Chapter 35

******* *******

Dumating si Papa sa ospital kasama si Anthony. Agad akong nagtungo sa kanya at umakap.

"Pa, what shall I do?" Umiiyak kong tanong sa kanya. Niyakap niya ako.

"I think you should do the right thing. Sooner or later he'll know. And it'll hurt him so bad." Marahan niyang hinaplos ang likod ko. Jalyza falls asleep at Anthony's arms. She cried so much this day. We cried so much. At tila ako binabasag unti-unti. Hindi ko alam ang mga dapat kong gawin.

"Pa, I can't lose them." Impit akong pumalahaw. Hindi ko kaya. Alam ko ang kung anong kayang gawin ni Julius. Maaaring kuhain niya sa akin ang mga bata. Maaaring hindi niya na ibalik sa akin ang mga anak ko.

Sila na lamang ang kayamanan ko. Ang nagbigay ng sigla sa puso ko. Binigyan nila ng kulay ang aking buhay at hindi ko makakaya kapag nawala sila. Dugo at laman ko ang nananalaytay sa kanila. Tangina.

Maya-maya ay bumalik na si Julius. Matalim ang tingin na isinalubong niya sa akin. Napakunot-noo ako. Lumapit siya sa akin. Binitawan ako ni Papa. Taas-baba ang kanyang dibdib dahil sa mabilis na paghinga. Namumula ang kanyang mga mata at ang kanyang ilong.

"Lia, isang tanong isang sagot. Sinong ama ng kambal?" Nanginginig niyang tanong sa akin. Nanlaki ang mga mata ko. Ngumisi siya sa akin.

"Mali pala yung tanong ko, ako ba ang tatay nila Lia?" Nanggagalaiti niyang tanong sa akin. Napayuko ako. Hindi ko siya sinagot. 

"So is it a yes?"  Sarkastiko niyang tanong.

"Fvck Lia. Do you want me to undergo on a DNA test? Please answer me!" Nanggagalaiti niyang tanong sa akin. Hikbi lamang ang naisagot ko sa kanya.

"Lia answer me please." mahinahon at may suyong tanong niya. Umiyak akong lalo. Is this the right time? Ito na ba iyon? Ito na ba talaga iyon? Handa na ba akong sabihin sa kanya ang katotohanan.

"You're not answering. Okay I'm going to undergo a DNA test." he said and turn his back on me. Nagdiretso siya sa kwarto kung saan siya kinuhanan ng dugo. Napalupasay ako sa sahig. I'm so torn! Fvck it! Fvck! Nanghihina akong tumayo at hinabol si Julius.

Inabot ko ang laylayan ng kanyang damit. Huminto siya. Dahan-dahang lumingon sa akin.

"Can you please let me just compose myself before explaining everything? Can you please wait for the right timing?" nanginginig ang mga labi kong wika sa kanya.

Pagod siyang tumingin sa akin.

"There's no right timing Lia. All you just need is to tell me the truth by saying it in my face." malumanay ngunit mariin nitong wika.

Nanghihina kong binitiwan ang kanyang damit.

"Now answer me, am I the father of the twins?" malumanay at dahan-dahan niyang tanong. Yumuko ako.

"Am I Lia?" Pag-uulit niya. Hindi ito napakali at ingat ang aking baba upang magkatitigan kami. Dahan-dahang umalpas ang mga luha sa aking mga mata. Kasabay ng pagbagsak ng mga luha ang pagtango ng aking ulo.

"Fvck!" Mahinang mura niya.
"I knew it! Fvck!" mahinang mura niya. Mahinang mga hikbi ang umalpas sa aking bibig.

"When Lindawn is fine, let's stalk about the terms and conditions. I'll never.." pinutol niya ang kanyang pagsasalita. Mariin niyang ipinikit ang mga namumula niyang mga mata. Umalis siya sa aking harapan. Nagpaalam kila Anthony at Papa saka nagtungi palabas ng ospital. Nandoon lamang ako. Nakatayo sa gitna ng hallway. Anong ibig niyang sabihin sa terms and conditions? Are he going to get my children from me? Fvck this is what I'm afraid of!

Naramdaman ko ang marahang haplos sa balikat ko ni Papa.

Mas lalo akong ngumalngal. Humarap ako at yumakap sa kanya.

"Pa, I can't lose my children! Pa!" hindi maunawaan kong pag-angil sa kanya. Nanghihina ako. At tila nawawasak ang bawat pagkatao ko.

Matapos ang ilang linggo ay naging maayos na si Lindawn. Ikatlong linggo ng pinayagan na soyang lumabas ng ospital. Bumibisita naman daw dito si Julius ngunit hindi ko rin naman natyetyempuhan.

"Mommy I miss school." Sambit ni Lindawn habang palabas kami ng ospital papuntang parking lot. Mabuti na nga lamang at wala siyang natamong trauma.

Ngumiti ako sa kanya.

"You'll go to school next week baby." sagot ko sa hinaing niya.

"Did you miss me kuya?" tanong naman ng kanyang kakambal.

"Of course I miss you too. And also mommy. I'm confuse My." takang tanong ni Lindawn sa akin. Nakakunot ang noo nito. Kitang kita ko ang itsura sa kanya ni Julius sa tuwing kumukunot ang kanyang noo.

"Confuse of what baby?" tanong ko sa kanya.

"I wonder why I always seen Uncle Julius crying while looking at me. Like, is he a gay?" mabilis niyang tanong sa akin. Napataas ako ng kilay. Umiiyak? Really Julius?

"Maybe he pity you?" Hindi siguradong sabat ni Jalyza sa kapatid. Huminga ako nang malalim at nagsalit.

"Do you really wanna know what is his reason?" Seryoso kong tanong sa kambal. Nakaawang ng bahagya ang bibig ni Jalyza habang tumatango. Si Lindawn naman ay seryoso lamang na nakikinig. Huminga muli akong nang malalim.

-------
A/n: I'll stop right here! Hehehe. Oh! Ayan na! Nangangamoy tapatan na! Ano kayang pinaplano ni Julius?! Pero bago ang lahat! Sorry sa matagal na di pag-update! Heto na siya!!!! Enjoy reading!!!!!! Love lots.

Doll_eye