Mali bang magmahal? (BoyxBoy) - COMPLETED!

Chapter 34

Jess' POV

Hindi ako maka move-on kanina habang kumakanta si marcus. Para akong sinasaksak ng maraming beses. Gusto kong magkaayos na kami pero wala na akong magagawa ngayon kase sobra na ang galit ni mama sakin. Nakapag desisyon na rin naman ako na mas gugustuhin ko pang isakripisyo ang kasiyahan ko kesa isakripisyo ang kasiyahan ng taong mahal ko.

Si mama, ang kasiyahan nitong lumaki ang anak niya na may ama lalo na at magkakaroon na kami ng bagong baby. Mas pipiliin ko nalang na itigil ang nararamdaman ko kay tatay shone para sa ikakabuti ng lahat.

Si marcus?? Ang kasiyahan nito na sakin lang makikita, ang kasiyahan nito na makasama ako sa bawat araw na ginagawa namin. Si marcus na isa sa taong mahal ko bukod kay tatay shone. Pero bakit ang hirap mamili? Bakit hindi ako makapili sa kanilang dalawa? Bakit pag pumili ako ng isa sa kanila ay hindi ko rin kakayanin na isa sa kanila ay mawalay sakin. Ang hirap ng sitwasyon ko!! kaya mas gugustuhin ko pang hindi nalang magmahal pa para wala na akong masaktan pa.

Tama! Simula ngayon buong buo na ang desisyon ko at Hinding hindi na ako magmamahal pa.. kase ang tulad namin ay pang lust lang at walang lugar sa mundo ito para magmahal. Nakakatawang isipin pero totoo yan.

Nakita ko si mama habang nakapamewang ito at masama ang tingin sa akin pagkapasok na pagkapasok ko sa bahay. Habang nasa likod naman nito si tatay shone at halatang nag-aalala ito base sa kanyang mga tingin.

"Bakit late ka na umuwe? Lumandi ka na naman noh? Grabe, tinalo pa ako ng anak ko sa kalandian. Samantalang noong kabataan ko ay hindi ko magawa yan. Look jess youre only 15 and just wow!! Ang landi mo! Isa kang p*ta" nagulat ako sa ginawa ni mama. Sinampal niya ako.

"Hon..." ang pag tawag ni tatay shone.

"Huwag kanang sumingit dito shone kung ayaw mong madamay ka. Hahayaan mo lang ba na lumandi ang anak ko? Tulad ng ginawa niyang paglandi sayo?? Ay oo nga pala.. pabor panga pala yun sayo." At nagulat ako sa ginawa ni mama kay tata shone kase sinampal niya ito. "Pasensya na ha! Hindi ko mapigilan ang galit ko sa tuwing makikita ko kayo. Pakiramdam ko kase, ako yung sabit dito kahit na alam kong ako yung TUNAY na asawa, ako yung TUNAY na babae." Ang parang nakakalokong sabi ni mama.

Napayuko nalang ako. Bakit naging ganyan na ang mama ko? Bakit hindi ko na siya kilala. Oo alam kong kasalanan ko ang lahat pero bakit kelangang humantong pa sa ganito??

"Bakit late ka? Sumagot ka!!" Sigaw nito sakin.

"Pumunta lang po ako sa library.." At isang malakas na sampal uli galing kay mama. Napahawak nalang ako sa pisngi ko. Pinipigilan kong tumulo ang luha ko.

"Oh i see.. sige na pwede ka nang umakyat" parang hindi ako anak ni mama kong itrato.

"Uulitin ko lang.. ulitin mo pa to at hindi lang yan ang aabutin mo. Naiintindihan mo ba?"

"Opo"

Bago ako umakyat ay tiningnan ko si tatay shone. Kita ko ang mga luhang pumapatak sa kanyang mga mata, marahil ay naawa ito sa akin. Ngumiti lang ako sa kanya para ipakita dito na ok lang ako.

Pagkahiga ko sa kama ay doon ko na nilabas lahat ng luhang kanina ko pa pinipigilan. Sana bumalik na ang dati kong mama. Yung mama kong mabait at sinusuportahan ako. Tuloy parin ako sa pagluha hanggang sa abutin ako ng antok at makatulog.

****

"Kaya mo to" ang sabi ko habang nakatingin sa salamin. Nag ok sign pa ako tapos ngumiti.

Pagbaba ko ay naabutan ko si tatay shone sa kusina, naghihiwa siya ng kanyang lulutuin para sa umagahan namin. Simula kase ng ipagluto ako ni tatay shone noong ok pa ang lahat ay nakagawian na nitong magluto tuwing umaga. Hindi ko naman napansin si mama siguro ay tulog pa yun. Epekto ng kanyang pagbubuntis.