Why Try

Chapter 44

Nagbantay kami doon kay Katie hanggang sa mag-gabi. Pinauwi na din kami nina tita para makapagpahinga naman na daw kami. Dahil dala ko ang aking sasakyan ay hindi kami magkasama ni James sa iisang sasakyan. Nakasakay siya ngayon sa kanyang sasakyan pero magkasunod lang kami. Mas nauuna ang aking sasakyan kaysa sa kanya. Hinatid niya muna ako sa bahay bago siya umuwi. Tinigil ko ang aking sasakyan nung nasa harap na kami ng bahay. Nakita ko sa aking side mirror na tumigil din siya. Binuksan niya ang kanyang pintuan at bumaba na din ako para makapagpasalamat sa kanya.

Lumapit siya sa akin. Ito na naman ako na nakangiti na parang tanga dito. Kinakabahan na parang ewan. Ang lakas na nga ata ng tama ko sa kanya. Kelan pa ba ako nagkagusto sa kanya at sobrang lakas na ng tama ko sa kanya. I dont even like him before. I dont even like the thought of love. But why is he making me feels this way. Nagkakaroon ako lagi ng taghirap ng oxygen pagmalapit sa kanya. I'm having trouble catching my breath whenever he is around.

"Thank you." Sabi ko sa kanya.

Yinapos niya ako at nanlaki ang mata ko sa ginawa niya. Nabigla ako doon. Syempre sa tagal ba naman naming hindi nagkita at nagkausap eh. Yinapos ko siya pabalik. Mahigpit ang pagkakayapos niya sa akin.

"I missed you so damn much." Bulong niya sa akin. Medyo nakiliti pa ako sa pagkasabi niya nun sa akin. You dont know how much I miss you James. You dont have any idea.

"I missed you too. Sobra." Hindi pa din siya bumibitaw sa pagkakayakap niya sa akin. "Wow! Haha! Kung makayakap parang wala ng bukas ah?" Biro ko sa kanya.

Hindi pa rin siya bumibitaw sa akin. "Bakit magkikita ba tayo bukas?" Bigla na siyang bumitaw pagkasabi niya nun at ngumisi sa akin.

Nagkibit-balikat ako sa kanya. "I don't know. We could. If you want to." Ngumiti ako sa kanya.

"Of course, gusto ko. Alam mong hindi ako hihindi dyan, Kyles." I just miss him calling me that name.

"Okay then." Sabi ko sa kanya. "I'll go inside now. Bye! Thanks!" Bago ako umalis sa harap niya ay hinalikan ko siya sa kanyang pisngi at nginitian.

"Bye!" Sabi niya naman sa akin. Nakita kong hindi pa siya umaalis doon sa kinakatayuan niya. Alam kong iniintay niya uli akong makapasok sa loob bago siya umalis.

Pinagbuksan ako ng guard namin ng gate at agad ko namang binigay ang susi ng aking kotse sa kasama niyang guard para kunin at ilagay ang sasakyan ko sa parking area namin. Pumasok na ako sa loob ng bahay at umakyat sa taas para makita kung nakaalis na ba si James. Nakita kong kakastart pa lang ng kanyang sasakyan. Umalis din naman ito agad.

Humiga ako sa aking kama at huminga ng malalim at ngumiti ng sobrang laki. Ang saya ko ngayon dahil okay na kami ni James. Feeling beyond happy right now.

Pinikit ko muna saglit ang aking mata at naramdaman ko ang katabi kong cellphone na nagvibrate. Baka siguro si James iyon. Tsk. Nagdridrive siya tapos nagtetext.

Pagkatingin ko ay si Lily iyon. Siya yung nagpapaalala sa akin sa mga pagmomodelan ko. Simula kasi nung nangyari sa amin ni James ay napagdesisyunan ko na din magsimula na magmodel.

Lily:

Kylie, I would just like to remind you that you have a photoshoot tomorrow. Don't forget ah! :)

Shoot! Oo nga pala! Meron akong photoshoot bukas!! Nakalimutan ko yun ah! Nawala sa isip ko. Paano na yung lakad namin ni James? Hindi din ako pwedeng magback-out dito sa photoshoot dahil may pinirmahan akong kontrata.

Hindi ko alam ang gagawin ko. I dont want to let James down. Kakabati lang namin eh. But... What if kung isama ko na lang siya sa photoshoot namin? I hope he will agree with it.

Ako:

James, if you're still driving. Don't reply yet. But pwedeng sumama ka na lang sa akin sa photoshoot ko?

Lord. Please. Sana pumayag siya.

Ako:

Lily, thanks for reminding me!

Tinext ko din si Lily. Buti at pinaalala niya iyon sa akin dahil kung hindi ay wala ako doon bukas.

James:

Photoshoot for what? I hope that it wont be revealing too much skin. I hate that picture of you wearing a bikini for that magazine.

Actually ang photoshoot namin ngayon ay gowns so I think its gonna be fine with him. Nakita din niya pala yung picture ko sa magazine. Why does he hate it when I do pictures like that? Its work. Thats what models do. And besides, he's a guy. Di ba dapat ay gusto niya ang mga ganun?

Ako:

Dont worry! I'll be wearing gown tomorrow. And ganun talaga kapag model, James. Wala kang magagawa kung iyon ang kailangan na picture.

Ilang segundo pa lang ang nakakalipas at wala pa ngang isang minuto ay nagreply na siya agad sa akin.

James:

Tss. Good thing you told me about this. I'm going every time you have a photoshoot.

Napailing na lang ako sa rineply niya sa akin. I miss this kind of James. He's very protective of me.

Ako:

Okay then! :) But you have work? You cant always go with me. Haha! You have important things to do. Dont be silly.

Tinutulungan niya ang kanyang daddy na magpatakbo ng kompanya nila. Iyon yung alam ko. Nabanggit niya iyon sa akin kanina.

James:

You're more important and I'm not joking, Kyles.

Natigilan na ata akong huminga nung nabasa ko yung sinabi niya sa akin. Paano po huminga guys? Di ako makahinga? James! Pati ba naman sa text papahirapan mo akong huminga?

Nagpalit na ako ng pangtulog at naghilamos. This day went from sad to beyond happy real quick. I didnt see that coming.

Ako:

Goodnight. 💜

Napangiti pa ako pagkasend ko nun sa kanya. Im so in love with you James. Dang it!

James:

Goodnight. Love you. 😘

I think Im having heart attack right now. Hindi ito ang first time na sinabihan niya ako nyan pero ito ang epekto nyan sa akin.