**Αννα**
Μολις μπαινω μεσα στο σπιτι τσιριζω στην μαμα να μου στρωσει αμεσως το τραπεζι να φαμε.
Μ- Καλα ντε πως κανεις ετσι.
Α- Σου ειπα θελω να παω στο μερος αντε γρηγορα σε λιγο δυει ο ηλιος...
Μ- Ρε Αννα... σταματα να γκρινοιαζεις κι που θα πας δεν θα δεις τιποτα..
Α- Εσυ δεν ησουν αυτη που ελεγε παντα να ελπιζουμε;
Μ- Ναι αλλα...
Α-Δεν εχει αλλα.. ειπα θα παω τελος ειτε καταφέρω να το δω ειτε οχι.
Αμεσως εβαλε να φαμε κι στην συνεχεια με πηγε στο μερις γενικα μια γορα ειψα καταφερει να φω υην φιαδρομη για υον λοφο οπου εκει βλεπει ολη υην πολη. Παντα ηθελα να φω ενα ηλιοβασίλεμα ηταν τι ονειρο μου, και είναι. Ασχετα τι λεει η μαμα μου πιστευω πως καποια μερα θα καταφερω να δω την σωσυη στιγμη εστω κι λιγο τον ηλιο να δυει.
Οταν φτασαμε καθισα στο παγκακι κι περιμεβα υπομονετικα μπας κι καταφερω να δω κατι μα.. τιποτα...
**Άρης**
Μπαινω μεσα στο σπιτι ικανοποιημενος. Μια χαρα με περιποιηθηκε η Ξενια. Δυστυχώς αυριο εχουμε σχολριο κι φεν εχω καμια ορεξη να παω. Λεω να κανω κοπανα αλλα που. Αμεσως στην σκεψη μου ηρθε η Αννα.
Ειχε ωραιο χαμογελο κι πολυ καλο σώμα. Αλλα απορω για το πως εχασε την οραση της. Θελω να μαθω γι αυτή.
Ωωω ελα τωρα στα αρχιδια μου για το ποια είναι κι το τι κανει. Δεν λεω οκευ επεσα πανω υης μια φορα. Την ειπα γκαβη λαθος μου... αλλα γαμωτο μου. Δεν μπορω να την βλέπω εχω αδυναμια σε αυτους τους ανθρώπους. Ιδιος οταν τους μιλανε ασχημα. Οπως στον... μικρο μου αδερφο... μου λειπει πολυ...
Flash back
Α- Ελα Νικολακι μου μην ανυσηχεις ολα καλα θα πανε.
Ν- Σαγαπω αδερφουλη μου να ξες. Μην με ξεχασεις.
Α- Μην σκευτεσαι ετσι.
Το εβλεπα στα ματια του ηταν θλιμμενος. Εξι χρονια. ΕΞΙ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΟΦΈΡΕΙ.
Ο καρκίνος ριναι δυσκολο πραγμα. Αλλα κανεις δεν μπορει να κανει κατι γι αυτο.
Ν- Θελω να εισαι χαρουμενος.
Α- Νικολακι αναπνεε κανονικα.
Ν-Ποναει η καρδιά μου.
Α- Κανε υπομονη η μαμα κι ο μπαμπας ειναι στον δρομο κι υο ασθενοφόρο σε παρακαλω.
Ν- Θελω να χαμογελας.
Α- Σε παρακαλώ μην φυγεις οχι τωρα...
Ν- Δεν θα φυγω ποτε...
Μου λεει και χαμογελαει
Α-Ευχαριστώ. ..
Ν-Φυγε...
Α-Τι?
Ν- Η ωρα εφτασε κι δεν θελω να το δεις αυτο.
Α-Ειπες οτι θα μεινεις...
Του ειπα κι δακρυα ετρεχαν απο τα ματια μου.
Ν-Παντα θα είμαι εδω...
Μου λεει κι ακουμπαρι την καρδιά μου αμεσως μου χαμογελαει κι λεει..
Ν-Σαγαπω...
Κι εφυγε ξεψτχισε μεσα στην αγκαλια μου...
End flash back
Δακρυα τρεχουν απο τα ματια μου. Μπορει να φαιτομαι απαισια σε κοριτσια ομως αυτη ειναι περιπτωση. Η Αννα μου θυμισε τον αδερφο μου. Δεν θα τον ξεχασω ποτε. Το οτι φαιρομαι ασχημα δεν σημαινει πως δεν εχω και καρδια...
