**Άρης**
Φτάνω στο σπίτι της.
Γαμώτο!
Θα πρέπει δηλαδή να ξανα δω την μούρη της.
Τώρα να χτυπήσω; πως θα μου ανοίξει ρε ο στραβούλιακας να πούμε; Έρε φίλε έχε χάρη μόνο αυτο σου λέω έχε χάρη.
Χτυπάω το κουδούνι. Άντε τωρα να περιμένω να κατέβει κι μέχρι να κατ-
Η πόρτα ανοίγει κι μένω άναυδος.
Τι σκατά στην πόρτα καθόταν;
Μόλις την αντικρίζω νιώθω απαίσια. Τα μάτια της είναι κατακόκκινα.
Έκλαιγε.
Διάολε πονούσα να την βλέπω έτσι.
Αν.-Επιτέλους Τάνια ήρθες...
Μου λέει κι ένας λιγμός της φεύγει.....
Είναι τόσο γλυκούλα. Θέλω να την πάρω αγκαλιά κι να της πω όλα όσα της έλεγα το βράδυ.
Τι σκατά ρε φίλε;
Άρη συγκεντρώσου. Δεν θα ασχοληθούμς κιόλας γι αυτήν. Μην ξεχάσουμε τι έγινε κι το πρωί.
Αν.-Μου έλειψες...
Λέει κλαίγοντας κι πέφτεθ στην αγκαλιά μου...
Έχω παγώσει ολόκληρος δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Τελικά απλά μένω ακίνητος σαν ένα τούβλο..
Όμως αυτή ξαφνικά πετάγεται προς τα πίσως..
Αν.-Δεν είσαι η Τάνια... είσαι ο τυφλός....αυτός τέλος πάντων...
Ωωω ναι μωρό μου ο τυφλός σου έρωτας. Δεν πιστεύω να νομίζει τώρα ότι ήρθα κι γι αυτήν.
Μάλιστα επειδή δεν μου αρέσουν τα πολλά πολλά της το ξεκαθαρίζω απο τώρα...
Αρ.-Ναι μην χαίρεσαι δεν ήρθα για σένα απλά ξέχασα τα κλειδιά μου..
Της λέω με χαμόγελο στα χείλη.
Αν.-Πάρτα κι φύγε...
Μου λέει καθλως προχωρούσα προς τα μέσα ψιθυρίζω...
Αρ.-Όχι ότι σκόπευα να μείνω.
Αλλά μάλλον δεν το άκουσε.
Όχι όπως την νοιάζει ιδιαίτερα αλλά εντάξει. Καθώς βγαίνω από την κουζίνα κάθως κι την χαζεύω.
Κοιτάει στο κενό. Τα χεράκια της κρατάνε το πόμολο της πορτας κι τρέμουνε λιγάκι. Τα μάτια της είναι κόκκινα τα μάγουλα της κόκκινα κι τα.....κι τα χείλια της κόκκινο. Τόσο όμορφη.
Ο τρόπος που χτυπάει το φως στο πρόσωπο της είναι μαγικός. Σαν ενα άγγελος...
Τι σκατα με έπιασε; τι μαλακίες λέω;
Προχωράω προς το μέρος της κι φεύγω χωρίς να πω τίποτα. Δεν θέλω καν να την κοιτάξω. Μόλις βγαίνω έξω ακούω την πόρτα να κλείνει.
Βγαίνω έξω απο υην αυλή κι φεύγω. Δεν με ενδιαφέρει όχι. Αν ήθελε θα μου ζητούσε να μείμω σωστά; Εννοώ θα έλεγε μην φύγεις....
Αλλά τι να κάνουμε; Όλες πρέπει να είναξ ξινόκωλες....
Δεν με ενδιαφέρει καθόλου.
Ρε μαλάκα τότε τι την σκεύτεσαι;
Λέει η φωνούλα μέσα μου.
Σκάσε εσύ!
Τέλεια ξεκίνησα να μιλάω κι με τον εαυτό μου. Άλλο τίποτα; Αλλά έχει δίκιο τι την σκεύτομαι αυτή ξύπνησε χάλια κι ξεσπάει σε εμάς.
Ενώ εσύ είσαι καλύτερος!
Σκάσε γαμώτο μην στο βουλώσω εγώ.
Άσε ρε γατάκι....
Δεν είμαι καλά. Κουνάω το κεφάλι μου σαν μανιακός πέρα δώθε. Μια κυρία με κοιτάω με περίεργο βλέμμα. Γυρνάει στην δθπλανή της κι κάτι της ψιθυρίζεις.
Χωρίς να το πολύ σκευτώ της κάνω ένα κωλοδάχτυλο κι φεύγω.
Εκείνη απλά ανοίγει το στόμα της κι βάζει μπροστα το χέρι της.
Κλείσ' το μαρη θα σου μπει καμια μύγα.
Κι εσύ έπρεπε να προσέξεις τα λόγια σου. Να μην ανοίγεις το στόμα σου κι πετάς βλακίες.
Σκευτόμουν τι μπορεί να είχα πει κι να σρεναχώρησε τόσο την Άννα...
Τι έπαθες πάλι;
Πάλι...
Μάλλον αυτό της είπα κι μετά όλα πήραν τι φόρα τους.
Φταίω κι εγώ λίγο αλλά αυτό δεν την δικαιολογεί!
Σκατά.
