Daima

Ev-5-

Halsey- Color

Hüzünlü bir biçimde güldü.

Uzun süre ona baktım.Giderek heyecanlandığını hissediyordum.

''Küçük adam çok korkmuşsun sen...''

Korkmuştu tabii ki! Ama usul usul güldü.

''Bu akşam çok daha fazla korkacağım...''

Çaresiz bir durumun eşiğine gelmiş olmaktan dolayı, kanımın yine donduğunu hissettim. Bu gülüşü bir daha duyamama fikrine dayanamayacağımı anladım. Bu gülüş, benim için, çölün ortasındaki bir çeşme gibiydi.

''Küçük dostum,seni,yeniden gülerken duymak istiyorum...''

O ise şunu dedi:

''Bu gece tam 1 yıl olacak.Yıldızım,geçen sene indiğim yerin tam üstünde olcak...''

''Söyle bana küçük adam,şu yılan,buluşma ve yıldız hikayesi kötü bir rüyadan ibaret,öyle değil mi?''

Soruma yanıt vermedi:

''Asıl önemli olan şey gözle görülmez...''

''Haklısın...''

''Çiçek için de anı şey. Bir yıldızda bulunan bir çiçeği seviyorsan, göklere bakmaktan zevk alırsın. Tüm yıldızlar çiçekli olur.''

''Haklısın...''

''Su için de aynı şey. Bana içirdiğin su, makara ve ip nedeniyle bir müzik gibiydi... Hatırlıyor musun? İçimi de çok güzeldi.''

''Haklısın...''

''Gece olunca yıldızlara bakman yetecek. Evim o kadar küçük ki sana gösteremem. Böylesi daha iyi. Gökteki yıldızlardan herhangi biri benim yıldızım olacak senin için. Tüm yıldızlara bakmayı seveceksin... Hepsi senin dostun olacak. Sana bir de hediye vereceğim...''

Yeniden gülmüştü.

''Ah! Küçük adam, küçük adam. Bu gülüşü duymayı ne kadar çok seviyorum!''

''Zaten hediyem de bu olacak... Aynen sudaki gibi...''

''Yıldızlar her insan için farklı şeyler ifade eder. Seyehat edenler, yönlerini bulabilmek için kullanırlar onları. Başkaları içinse yıldızlar zenginlik demekti .Ama sahip olacağın yıldızlar hepsinden farklı olacak.''

Küçüklüğümden beri bıkmadan usanmadan okuduğum bu mükemmel kitabın kapağını kapatmama neden olan dışarıdan gelen kamyon sesleriydi.

Neredeyse 10 senedir bu evde yaşıyorduk ve karşı villa hep boştu.

Oraya birinin taşınacak olması beni hem şaşırtmış hem de heyecanlandırmıştı.

Dışarıda ne olduğuna bakmak için perdemi araladım ve kar maskesinin ardında ki o güzel yüzü gördüm.

Onu görmüş olmak beni şaşırtmıyordu çünkü o zaten hep gizemliydi.Garipti...

Biraz eğlenebileceğimi düşünüp kamyoncuya para veren Kayra'nın yanına gittim.

Üzerimde geniş kahverengi bir eşofman ve gri bol bir tişört vardı. Dışarı çıkarken kusacağınız bir renk uyumunda ki kırmızı çizmelerimi giydim.

Hızlı adımlarla yanına geldim ve son adımımı da zıplayarak attım.

Beni gördüğünde kahverengi gözleri fal taşı gibi açıldı.

''Ama...Sen...Nasıl.Bir dakika Sen burada mı yaşı.''

Lafını kestim eve sevinçle ''Evet'' dedim.