Daima

Hastane -14-

Multi'de Kayra ve Karen var. Shop yapımı için Morbidellam a teşekkürler 😄

Red- Not Alone

Sonsuz. Neredeyse bu küçük pencere fazla. Beni göğün parçası yapıyorsun... -Bir genç kızın anatomisi (ubgka)

   Az önce belime sıkılan ağrı kesici sprey sayesinde ağrım azalmıştı.Etrafımdaki yoğunluk artık o kadar fazla değildi.

''İyi olacak mı?'' diye sordu endişeli ses.

Gözlerimi aralayıp yerimde doğrulmaya çalıştım.

''Belini gerçekten kötü incitmiş. Nereden düştü bilmiyorum ama tam olarak sırtının üzerine düştüğü için omurgasının hasar alma olasılığı yüksekti.''

Ani bir dürtüyle çatallaşmış sesimle konuşmaya başladım. ''Felç mi kalacağım?'' Sesim endişe doluydu fakat cümlem sadece doktorun kısa bir kahkaha atmasına neden olmuştu.

''Hayır Karen hanım sadece bir hafta boyunca kendinize dikkat etmelisiniz. Ani ve sizi yoracak hareketlerden kaçınmalısınız?''

''Yani tekrar yürüyebilecek miyim?'' sesim bir an parlama yaşamıştı.

Doktor yine güldü. ''Sadece incitmişsiniz. Şimdi bana nereden ve nasıl düştüğünüzü anlatmalısınız.''

Evet tam olarak beni merdivenden aşağı itip üzerime saldıran kişi Kayra idi. Hatta ben olduğumu fark etmese yüzüme bir yumruk dahi yiyecektim.

Gözüm bir anlığına elinde dalgın dalgın bir şeyler çeviren Kayra'ya kaydı. Tam olarak onun evinden aldığım - ya da çaldığım her neyse- elbise ve fotoğrafa bakıyordu.

Eğer Kayra'nın beni ittirdiğini söylersem o da onun evine gizlice girdiğimi açıklardı. Daha genç yaşımda ıslah evine giremezdim.

''Sadece merdivenden düştüm.''deyiverdim.

Doktor inanmamış gibi bana baktı. ''Sadece merdivenden düşmeyle omurgan böyle hasar alamaz. Başka bir şey tarafından da baskı uygulanmış olmalı.''

Kayra bunları hiç umursamıyor sesini bile çıkartmıyordu. Onu ifşa etmeyeceğimden o kadar emindi ki.

Doktora diyecek bir şeyim yoktu çünkü haklıydı. Bu yüzden sessiz kalmayı tercih ettim.

En fazla otuzunda olan doktor derin bir nefes alıp konuşmaya başladı. ''Peki gençler şimdi bana ailenizin numarasını verin de onları da haberdar edelim ve birkaç işlemi de halletmeleri gerekiyor.''

''Ailemiz mi?''

Doktor eliyle bir beni bir de masasının oradaki büyük deri koltukta yayılarak oturan Kayra'yı gösterdi. ''Yani siz kardeş değil misiniz?''

Kayra büyük bir rahatlıkla ''Hayır'' derken yanıma geldi. ''Ailesine gerek yok işlemleri ben halledebilirim.''

Kayra odayı terk edeli yarım saat olmuştu ve artık burada böylece yatmaktan sıkılmıştım. Üzerimdeki siyah boğazlı kazak çıkartılmıştı ve iç çamaşırımla görünmemi engelleyen tek şey üzerim ki çarşaftı.

Sıkıldığım için ellerimden destek alarak doğrulmaya çalıştım. Ağrı yine etkisini gösterdiği için yüzümü ekşitip inlemeye başlamıştım ki kapı açıldı ve Kayra odaya daldı. Onu gördüğümde hissettiğim sebepsiz rahatlama hissi gözlerini görmemle korkuya dönüştü.

Doktor masasına koyduğu resmi ve küçük pakete sıkıştırılarak konulmuş siyah elbiseyi de alıp sinirli bir şekilde yattığım yatağın yanındaki koltuğa oturdu. Bacakları iki yana açıktı ve onları sabırsızca sallıyordu.