Gündüzün geceyi aydınlattığı gibi birbirlerine karışıp gün batımını oluşturacak iki insan...
Kayra Eroğlu kendini büyük bir bilmecenin içinde bulduğunda hiçbir şeyin farkında değildi ve Karen'in bu bilmecenin cevabını büyük ölçüde tamamladığını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Depremin,yıkımın ne zaman olacağı belli değildir. Hemen şimdi tüm ev başına yıkılabilir ve karşı komşunuz bunu üzülerek izleyebilir. Felaketler hep ummadığımız zamanlarda başımıza gelir.
O akşam, o gece de bizim evde büyük bir deprem yaşanmıştı. İlk önce temelimiz yıkılmıştı.
Temel bir binayı ayakta tutan şeydir. Eğer temeliniz sağlamsa fakat binanın üst katları dayanıksız ise üstteki 4 kat yıkılabilir. Ama eğer temel sağlam değilse üstteki 8 kat ile birlikte bodrum katta yıkılır. Temelin hemen üstündeki bodrum katta yaşayanlar en büyük hasarı alır.
Bir ailenin temeli baba bodrum katı ise annedir. Annenin bir üstünde hep en küçük çocuk bulunur. Anneden sonra en büyük hasarı o alır.
Bizim ailemizin temeli o gece çökmüştü. Bilgisayar dahisi denilebilecek kadar zeki kardeşim Mehmet tarafından tüm sırlar ortaya çıkmıştı.
Yıllardır çevremde pek çok boşanma davasına tanıklık etmiştim. Hepsini de sosyal deney gibi dikkatle incelemiştim. Halamı,kocasını,komşumuzu... Ama bu durum sizin başınıza gelince, denek siz olunca...
1 SENE ÖNCE
Kadının bakışlarındaki hayal kırıklığı onu gören her insanın anlayabilceği türdendi. ''Nasıl yapabilirsin?'' diye bağırdı. Boğazının kuruduğu belliydi ve bu ona ölecekmiş gibi bir his veriyordu. Belki ölse daha iyi olabileceğini düşündü ama çocukları vardı onlar için yaşamalıydı. Geçmişten bir anıları aklına geldi.Gülümseyecek gibi oldu ama bu şu anki durum ile bir ironi yaratırdı.
Ardından koltuğa oturdu ve ellerini başının iki yanına saçlarından geçirerek koydu. Öne ve arkaya doğru sallanmaya başladı. Kavga başladığından beri sakinliğini koruyan kız ayağa kalktı ve babasının tam önünde durdu. Ondan korkmuyordu. O kimseden korkmuyordu. Elini kaldırdı. Sinirliydi. Babasıyla göz teması kurmuyordu. Eli kapıyı gösteriyordu.
''Defol evimizden.'' Bunu korkutucu derecede bir sakinlikle söylemişti.
Sessizlik çığlık çığlığa bağırıyordu ve adamın kapıya doğru attığı her adımda bina biraz daha çöküyordu... Ve en sonunda kapı kapandı.Bina çöktü ve içindekiler öldü.
''Bunu onların yanına bırakmayacağım'' dedi genç kız ve ardından ekledi ''Yemin ediyorum, her şeyim üzerine yemin ederim ki bunu onların yanına bırakmayacağım''
Yüreğinde intikam kıvılcımları oluşmaya başlamıştı. Derin derin nefes alıyordu. Ağlamak istiyordu ama ağlamak istemiyordu da. Bu değişik bir histi. Aynı zamanda gülmek istiyordu. Kahkahalarla gülmek.
Daha fazla bu evde duramayacağını fark etmesi zaman aldı. Hızla dışarı çıktı ve kapıyı usulca kapattı. Göz yaşları yüzünde süzülmeye başlamıştı bile. Ama şimdi olmazdı yalnız olması lazımdı. Adımlarını hızlandırdı ve arabaya bindi.
