Daima

Sırlar-8-

Adele-Send my love

        Kayra'nın evine vardığımda ışıklar kapalıydı.Sanırım uyumuştu.Onu rahatsız etmek ya da onun evinde kalmayı rica etmek  oldukça kötü bir fikir gibi gelmişti şu anda.

Elim zile gitti.Derin bir nefes aldım.Bunu yapabilirdim.Hayır bu oldukça kötü bir fikirdi.Ne diyecektim 'Bu gece sen de kalabilir miyim?'

Onu daha iyi tanımıyordum.Kabul etse bile ne olacaktı?Yalnız yaşıyordu ve o bir erkekti.Bu oldukça yanlıştı.

Elimi zilden çektim.Terleyen avuçlarımı pantolonuma sildim.Evet,bunu yapabilirdim.Ne olabilirdi ki en fazla.Hem daha yedi saat önce bu evde bulunmuştum.

Aklıma gelen düşünce miğdemi bulandırdı.Nereden çıkmıştı şimdi bu?Ya o gelen kız da...Hayır dedim düşüncelerimi engellemek istercesine.

Tekrar derin bir nefes alıp elimi zile götürdüm.İçimden saymaya başladım.Bir,iki...

Kapının açılmasıyla yüzüme şaşkın bir ifade yerleştirdim.Oysa ki zile bile basmamıştım.Kayra yorgun fakat uykulu görünmeyen gözlerle bana bakıyordu.Üzerinde alt kısmı kıvrılmış bir tişört vardı.Tişört hafif ters dönmüştü.Ya yatakta uzanırken gelip kapıyı açmış olmalı ya da hemen şimdi giymiş olmalıydı.Altında gri nike bir eşofman vardı.

''Tam tamına on dakikadır kapımın önünde duruyorsun.Bana gelmeye karar  verdiysen elin on kere zilime gidip gelmesin.Bir defada bas.Evet şimdi ne istiyorsun?''deyip beni dikkatlice süzdü.Sabah hafifçe çektiğim göz kalemi çoktan akmış olmalıydı.Dalgalı kahve sarçlarımın da dağınık olduğuna kalıbımı basabilirdim.

İşin garip tarafı cümleleri bilmiş bir hava ile söylememişti.Daha çok anlayış barındıran bir ses tonu ile söylemişti.

''Ben...Şey yani ben bu gece seninle kalabilir miyim?Yani seninle derken ayrı ayrı.Ben salonda uyuyabilirim.Sadece bu gece için.Özür dilerim bu saatte böyle bir şey istediğim için.Eğer evde senden başka birileri varsa boş ver ,sorun değil.''

İnsanların bir şey anlatırken yaptıkları el hareketleri bana her zaman saçma ve komik gelmiştir.Birine bir şey anlatırken ellerimi oynatacağım da hiç aklıma gelmezdi.Ama az önce resmen ellerimi de kullanmıştım.Bir ucube gibi göründüğüme eminim.

Konuşmamdan eğlenmiş gibi güldü ve içten anlam veremediğim bir ses çıkardı.İşte böyle yapınca güzel yüzü çok daha güzel gözüküyordu.Kahverenginin en güzel tonuna sahip gözleri daha da güzel parlıyorlardı.

Kaşlarını kaldırdı gülüşü sırıtışa dönmüştü,kafasını hafifçe yere eğdi ve bana bakmadan geçmem için kenara çekildi.

''Elbette kalabilirsin.İçeri geç.''

Eve sanki ilk defa giriyormuş gibi bir çekingenlikle içeri doğru yürüdüm.Kayra arkamdan kapıyı kapattı.

''İçecek bir şeyler ister misin?Yoksa yatağını hazırlayayım mı?''derken bakışlarımı ona çevirdim.Gerçekten minnettardım.

''Kahve harika olur.''dedim minnettar bir gülümsemeyle.

Anlam veremediğim bir bakış attı bana.Dudakları tekrar kıvrıldı.''Buraya uyumaya geliyorsun üstüne bir de kahve istiyorsun.''

Dediği şeyi ilk önce sitem olarak kabul ettim.Bir iki saniye sonra yüz ifadesinden kahvenin uyku kaçırma özelliğinden bahsettiğini anladım.

''Kahve bana etki etmeyi üç sene önce bıraktı.''dedim hayat konusunda oldukça tecrübeli yaşlı bir kadın gibi.

''Tamam teyzeciğim ben size kahvenizi hazırlayıp geliyorum.''dedikten sonra ilk katta ki küçük mutfağa girdi.