De volgende dag rij ik weer samen met mijn broer naar school. Mijn vader staat ons op te wachten bij zijn auto. 'Hey' zeg ik 'pa.'
'Hey' zegt hij, 'klaar voor school?'
'Jup' zeggen mijn broer en ik tegelijk. 'Blijf je de hele dag hier' vraag ik.
Hij grinnikt, 'natuurlijk. Vind je dat zo erg?'
'Nee hoor. Maar ik ga naar Kira.'
'Tot vanmiddag dan' zeggen mijn broer en vader tegelijk.
Mijn vader geeft een kus op mijn voorhoofd. Daarna loop ik weg. Ik zie wat onbekende gezichten al maar niet veel. Als ik bij de kantine kom zijn er heel veel onbekende gezichten opeens. De onbekenden staan aan één kant. De bekenden aan de andere kant. Ik ga opzoek naar Kira. Die vind ik bij wat andere vrienden van ons. 'Hey' zeg ik.
'Hey' zegt Kira.
We omhelsen elkaar. 'Dus' zegt Nick 'dit wist je?'
'Nee. Me pa was gister ochtend niet thuis. Ik kreeg het twee minuten te horen voor jullie.'
Ze knikken. 'Morgen hebben we toch training van je broer' zegt Victor.
'O demn. Dat wordt leuk.'
Ze lachen. 'Anders doe je alsof je ziek bent.'
'Hij weet al die smoesjes al. Hij heeft ze me namelijk geleerd.'
Ze lachen allemaal. 'Wat valt er te lachen' hoor ik achter me.
Ik draai me om. Mijn broer staat achter me met zijn vrienden. 'Morgen rekruuttraining van jou' zeg ik.
'Dat is niet om te lachen hoor zusje' zegt hij grijnzend, 'en trouwens, pa komt helpen.'
'Serieus' vragen mijn vrienden.
'Ja, serieus. Nou ik zie jullie morgen sowieso. Bey.'
Hij loopt weg met zijn vrienden. Ik zucht, 'geweldig.'
De bel gaat. 'Nou' zegt Kira 'laten we maar naar de les gaan.'
We lopen druk pratend naar de les. Onze mentor en nog een andere vrouw staan op ons te wachten. 'Ah miss De Wit' zegt meneer Hendrikse, 'deze keer niet te laat?'
'Meneer' zeg ik 'hoe lang gaat u me daarmee pesten? Want mijn vader loopt hier nog steeds rond.'
'De Alpha zal me gelijk geven miss' zegt hij.
Ik grom, 'ik zal het hem eens vragen.'
Kira duwt me de klas in. 'Die vent haat me echt' sis ik.
'Hij draait wel weer bij.'
In de klas zijn heel wat andere wolven. Van onze roedel en de andere roedel. De leraar en de vrouw komen de klas in. 'Jongens en meisjes even de aandacht' zeggen ze tegelijk.
We kijken naar hen. 'Goed' zegt meneer Hendrikse als het stil is. 'Voor degenen die mij nog niet kennen ik ben meneer Hendrikse. Ik geef biologie en ben de mentor van de klas uit de Fullmoonroedel.'
'En voor degenen die mij niet kennen' zegt de vrouw, 'ik ben mevrouw De Lange en ben de mentor van de klas van de Blackmoonroedel. Ik geef normaal gesproken geschiedenis.'
'En dit is dus even de samengevoegde mentorklas' zegt meneer Hendrikse.
'Jullie zullen wel apart mentorles krijgen' zegt mevrouw De Lange, 'en als dat nodig is een gezamenlijke mentorles.'
De ogen an meneer Hendrikse worden even wazig dan zegt hij grijnzend: 'miss Emily de Alpha wil je spreken.'
'Mooi' fluister ik naar Kira.
Ze grinnikt. Ik loop de klas uit door de gangen. Ergens om de hoek bots ik tegen een jongen op. Meteen dringt een heerlijke geur van honing en net gemaaid gras mijn neus binnen. Mijn wolf roept meteen één woord: 'mate!'
JE LEEST
Until He Came
WerewolfHoi mijn naam is Emily. Maar noem me maar Emma. Ik heb een goed leven. Ik woon in een groot huis met mijn broer en ouders. We zijn best rijk en ik ben niet bijzonder vind ik zelf. Ik heb best wat vrienden en mijn mate heb ik nog niet ontmoet helaas...