Until He Came

+ 14 +

De volgende ochtend ben ik vooral degene die praat in de auto. Mijn broer vraagt me opeens: 'zeg Emma. Wie ben je en wat heb gedaan met mijn zusje die al dat mate-gedoe haat?'

'Ik heb niets gedaan' zeg ik, 'het was Jayden.'

'Hé wat? Ik heb iets gedaan? Echt niet jij ging opeens praten met me.'

'Omdat jij me inhaalde en me onderuit haalde.'

'Doe dat eens vaker' zegt mijn broer grijnzend, 'Jay.'

'Misschien wel' zegt Jayden grijnzend.

'Ik verander niet meer hoor! Nooit meer!'

'En wat als je zwanger bent' vraagt mijn broer.

'Te ver weg nog even' zeg ik, 'nog een hele tijd beter gezegd.'

'Als dat aan mij ligt niet' zegt Jayden grijnzend, 'hoor hon.'

'Hon is een afkorting van?'

'Honey' zegt hij.

'Honing' vraag ik.

Hij zucht. 'Je koosnaampje oké' zegt hij, 'mijn koosnaampje voor jou.'

'Verwacht niet dat ik er één bedenk want daar ben ik slecht in, toch broertje?'

'Ik ben ouder zusje dus ik ben je broer.'

'Je mag dan wel ouder zijn fysiek maar niet mentaal broertje.'

Hij grinnikt, 'maar ik kan autorijden lief zusje. En jij nog niet.'

'Oké' zeg ik, 'maar ik ben te jong. Ik wil het wel maar het mag gewoon niet. Oké broer.'

'Al goed zusje' zegt mijn broer grijnzend terwijl hij de auto parkeert, 'ga jij nou maar gezellie met je vrienden naar de stad. Of over hunks praten.'

Jayden gromt. 'Dat tweede vind ik niet zo leuk' gromt hij, 'you're mine. Niemand komt aan jou zonder mijn toestemming.'

'En mijn vrienden?'

'Die weten dat ik je mate ben toch?'

'Jup.'

'Mooi, dan mogen zij je wel aanraken maar als dat maar niets...'

'Ik snap hem' zeg ik.

'Mooi zo.'

Ik zucht diep. 'Dat is het andere irritante aan een mate hebben' zeg ik, 'ze zijn veel en veel te beschermend.'

'Je bent gewoon van mij' zegt Jayden terwijl hij uitstapt.

Rick en ik stappen ook uit. We lopen naar school. Kira komt me tegemoet rennen. 'Emster' roept ze.

'Kierster' roep ik.

Ze omhelst me en zegt daarna: 'Mike heeft me gemarkt!'

'Nu al' vraag ik.

'Ja' zegt ze blij, 'wedden dat duurt bij jou ook niet lang meer.'

'Als het aan mij ligt niet' zegt Jayden grijnzend.

Hij loopt naar zijn vrienden. 'Ik krijg jou nog wel een keer' roep ik hem achterna.

'Succes!'

Ik rol met mijn ogen. Mijn broer loopt lachend weg. 'Hem ook' zeg ik.

Ze grinnikt. 'Maar ja hij markte mij en ik heb hem gemarkt' zeg ik.

Mike loopt achter haar en duwt zijn vinger voor zijn mond. Hij slaat zijn armen om Kira heen en draait een rondje met haar. Ze giechelt. 'Serieus Mike?'

Hij lacht, 'ja, heel serieus.'

Ik schud mijn hoofd en zeg: 'ik zie je zo wel in de klas Kier.'

Kira draait zich om en kust Mike. Ik loop naar de jongens toe. 'Heb je het gehoord' vraagt Flynn, 'Mike...'

'Heeft Kira gemarkt en zij hem. Ze kwam het net heel trots vertellen.'

'Zal bij jou ook niet lang...' zegt Mats.

'Duren maak ik zijn zin af. Dat zeggen heel veel mensen Mats. Ik ken het nu wel.'

Max grinnikt. We gaan naar de les. 's Middags gaan we weer naar de bar. Mike en Jayden en hun vrienden gaan weer mee. We hebben het heel leuk. Jayden en ik rennen samen naar huis maar halverwege ruiken we beide een vreemde geur. "Ruik jij dat ook" vraag ik via de mindlink aan hem.

Hij knikt langzaam. We horen gegrom achter ons. We draaien ons om. Er staan vijf wolven achter ons. Ze grommen dreigend. Ik herken hun geur niet. Jayden en ik grommen terug. "Wie zijn jullie" mindlinkt Jayden ze.

"Wat rogues" zegt één van hen "en jullie zijn de kinderen van Alpha Marcus. En wij haten kinderen van Alpha's."

Ik word opeens aangevallen vanaf de zijkant. Ik begin de wolf te bevechten. Maar de wolf is heel sterk. Er word opeens een doek op mijn neus geduwd wel door een mens. Er zit een sterke geur op. Chloroform dus! Ik val flauw.