De volgende ochtend ben ik vroeg wakker door mijn wekker. Ik kleed me aan in sportkleding. vandaag is er toch een sportdag. Ik loop naar beneden. Mijn moeder kom ik tegen in de gang. 'Hey liefje' zegt ze glimlachend, 'je broer en Jayden zijn al in de eetkamer.'
Ik knik langzaam en loop naar de eetkamer. Jayden kijkt meteen op als ik binnenkom. 'Hey zusje' zegt mijn broer met volle mond.
'Wat een Alpha manieren' zeg ik, 'praten met volle mond broer?'
Hij slikt door en gromt. Ik ga zitten en pak een broodje. Ik besmeer hem met chocopasta en eet hem op. Ik zit ondertussen ook op mijn mobiel. Kira heeft nog steeds niet gereageerd. Dus ik ga naar de groepsapp van onze vriendenclub. De naam van de groep is bende van ellende. Zo worden we namelijk genoemd door mijn vader. En al onze ouders. "Goooeeiie morgen" type ik, "vandaag weer een soort van school. ^^"
"Echt wel" zegt Daniël. Hij is zestien en ook wel een goede vriend van me. Daniël heeft bruin, halflang haar en groene ogen.
"Nu maar hopen dat we niet hoeven te voetballen, hé Kir."
Geen reactie van Kira. Daniël appt me privé. "Heb jij nog iets gehoord van Kira? Ik niet namelijk."
"Nee, ik ook niet. Al sinds gisteravond niet. Ze had me geblokt uit de mindlink. Jou ook?"
"Jup."
"Vaag. Nou vandaag zien we haar weer dus..."
"Jup, tot zo. Ga ff eten."
"See u soon."
Ik sluit app af en sta op. Ik loop naar mijn badkamer en poets mijn tanden. Ik doe mascara op en daarna loop ik naar beneden. Mijn vader komt zijn werkkamer uitlopen. 'Emma' zegt hij.
Ik loop naar hem toe. 'Pa' zeg ik.
'Vanmiddag een gesprek met je mentor hé' zegt hij.
Ik knik, 'waar? Hoe laat?'
'Half drie in lokaal 013.'
Ik knik, 'zal er zijn.'
'Goed tot vanmiddag dan alvast. en veel plezier op school.'
Hij geeft een kus op mijn hoofd. 'Emma' hoor ik mijn broer roepen, 'kom je nog?!'
Ik loop naar mijn broer toe. 'Jaja broer' zeg ik.
We lopen naar zijn auto. Jayden staat er al te wachten. 'Rijd hij mee' sis ik naar mijn broer.
'Ja ' zegt mijn broer, 'ga je nu weer rennen?'
'Nee' zeg ik, 'ik loop niet weg voor hem.'
Rick grinnikt en hij gaat achter het stuur zitten. Jayden gaat voorin zitten. Ik achterin. Rick rijd naar school. Hij en Jayden praten met elkaar en zijn de hele tijd aan het lachen. Als we op school komen loop ik meteen naar mijn vrienden. Kira is er nog steeds niet. 'Hey' zegt Daniël, 'wie was die jongen?'
'Jayden, de zoon van Alpha Arnoud. Hij logeert bij ons.'
'Leuk' zegt Flynn. Hij heeft lichtbruin haar en grijze ogen. Flynn is mijn vriend sinds ik hier op school kwam. Al vanaf het eerste moment dat ik met hem sprak klikte het.
Hij moest eens weten denk ik bij mezelf. En natuurlijk gaat mijn wolf zich ermee bemoeien. "Hoezo is het niet leuk?! Hij is onze mate!"
Ik grom naar haar, "houd je mond."
"Waarom zou ik?! Hij kraakt onze mate af! Jij kraakt hem ook af!"
"Geef me gewoon de tijd, ja?! Ik heb al in de auto gezeten zonder een woord te zeggen of de sfeer te verpesten!"
Ze gromt weer naar me maar houd nu wel haar mond. Kira komt aanlopen met een grote glimlach op haar gezicht. 'Hehe' zeg ik, 'jij leeft dus ook nog.'
Haar glimlach verdwijnt, 'hoe bedoel je?'
'Je had me geblokt en je reageerde niet op app.'
'O' zegt ze, 'sorry maar... ik was even bezig.'
'Bezig' vraagt Daniël.
'Ik heb mijn mate gevonden' zegt ze glunderend.
JE LEEST
Until He Came
WerewolfHoi mijn naam is Emily. Maar noem me maar Emma. Ik heb een goed leven. Ik woon in een groot huis met mijn broer en ouders. We zijn best rijk en ik ben niet bijzonder vind ik zelf. Ik heb best wat vrienden en mijn mate heb ik nog niet ontmoet helaas...